Ένα χρόνο πατέρας

Δευτερόλεπτα αφότου ήρθε στον κόσμο, τον πήρε η βοηθός της γιατρού στα χέρια της για να τον σκουπίσει. Κι αυτός την κατούρησε. Ήταν το μήνυμα ότι η ζωή συνεχίζεται. Μα κάτι είχε αλλάξει, οι δύο είχαν γίνει τρεις.

Γράφει ο Γιάννης Τσαούσης

Θυμάστε όταν ήσασταν μικροί που σας έλεγαν οι δικοί σας «όταν γίνεις γονιός θα καταλάβεις»; Ε, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Και καταλαβαίνεις τα πάντα, μια και καλή.

Η σημαντικότερη συνειδητοποίηση όταν γίνεσαι γονιός, είναι ότι «αλλάζεις πίστα». Πρόκειται για μια διεργασία που γίνεται αυτόματα, δεν αντιστρέφεται και σε ακολουθεί εφεξής

εσαεί. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν στις προηγούμενες φάσεις της ζωής σου ήσουν καλό ή κακό παιδί, «παρτάκιας» ή όχι, αφού -χωρίς καν να το σκεφτείς- ως γονιός υποτάσσεις κατευθείαν τον εγωισμό, τον εαυτό σου ολόκληρο και τις διαρκείς ανάγκες του, στην υπηρεσία ενός «ποντικιού» που κλαίει διαρκώς στα 150 ντεσιμπέλ και ρουφάει γάλα με μεγαλύτερη απληστία κι απ’ ότι η Μπαρτσελόνα τους τίτλους.

Μα να που μέρα με τη μέρα, όσο κι αν δεν ετεροπροσδιορίζεσαι, η ανατροφοδότηση που παίρνεις από το παιδί σου «γράφεται» συνεχώς εντός σου. Είναι πλέον η προτεραιότητά της ζωής σου και μαζί ο καθρέφτης σου. Πάνω του βλέπεις να αντανακλώνται όλα όσα κάνεις, όλα όσα προσπαθείς να του πεις, όλα όσα προσπαθείς να του μάθεις. Άτσαλα, άτεχνα, λειψά στην αρχή, άλλωστε κανείς δεν εκπαιδεύεται για να γίνει γονέας. Απλώς μια μέρα συμβαίνει και μετά αφήνεται να τον πάρει το κύμα. Ωστόσο αυτά που κάνεις καθρεφτίζονται. Ο νέος άνθρωπος, αυτή η υπέροχη άγραφη πλάκα μιμείται, μαθαίνει, κοιτάει, απορροφά.

Εσύ φροντίζεις. Και προσπαθείς. Μια άγνωστη, αρχαία, ενστικτώδης, ζωφόρος σε κάθε περίπτωση δύναμη σε ωθεί μονίμως στο να του κοινωνείς τα καλύτερα, τα πιο αγνά και ωφέλιμα κομμάτια του εαυτού σου. Όσα έχεις. Ό,τι έχεις. Δίνεις και δίνεις και το δώσιμο αυτό σε κάνει να σκάβεις όλο και πιο βαθιά μέσα σου για να βρίσκεις συνεχώς νέα κοιτάσματα. Για να του τα χαρίσεις κι αυτά. Έτσι, μαγικά, αναγεννάσαι κι εσύ συνεχώς μαζί του.

Και τώρα που χρόνισε προσμένεις τις λέξεις. Την είσοδο στο σύμπαν του Λόγου. Την επικοινωνία που θα γεννήσουν οι ήχοι και οι λέξεις. Τις εκατομμύρια νέες συνάψεις που θα συνταράζουν και θα δημιουργούν περιεχόμενο στον εγκέφαλο του τέλειου αυτού μηχανισμού, νοηματοδοτώντας έτσι αέναα τον κόσμο και τον νέο του εαυτό. Κι εσύ από κοντά, να εύχεσαι να είναι γερός, ελεύθερος και με τις Μοίρες στο πλευρό του, γιατί στα μάτια του μόνο βλέπεις ότι είχε τελικά σημασία το γεγονός ότι έζησες.

The post Ένα χρόνο πατέρας appeared first on KoolNews.

Keywords
Τυχαία Θέματα