Η δύναμη της αγάπης

13:23 7/3/2016 - Πηγή: KoolNews

Ναι, τα γόνατα του «Σέμπα» δεν είναι πλέον για πολλά – πολλά. Και είναι καναδυο «κλικ» πιο αργός όταν τρέχει. Και μερικά χρόνια μεγαλύτερος από εκείνες τις τελευταίες, σπουδαίες παραστάσεις που μας χάρισε πριν τραυματιστεί. Και τα τελευταία χρόνια έχει λιγοστές συμμετοχές και δεν κατάφερε ποτέ να ξαναβρεθεί σε τοπ επίπεδο – πιθανότατα να μην ξαναβρεθεί ποτέ. Και μέσα σε όλα, τον βρήκε και ένα σοβαρό ατύχημα στο γυμναστήριο, που του άφησε «παράσημο» ένα πολύ άσχημο χτύπημα στο κεφάλι και «προίκα» ένα ειδικό προστατευτικό κράνος όποτε πατάει χορτάρι. Ε, και;

Γράφει ο Κώστας Βαϊμάκης

Αυτό

που συμβαίνει με τον Σεμπάστιαν Λέτο είναι μοναδικό, σχεδόν μεταφυσικό: σηκώνεται για ζέσταμα και αλλάζει όλη η ψυχολογία στη Λεωφόρο, μια Λεωφόρος που λίγο μουρμουράει, λίγο ανησυχεί βλέποντας το εύθραυστο 1-0 «να τρέμει», τον Παναθηναϊκό να παραχωρεί μέτρα στο γήπεδο, τον Ατρόμητο να αρχίζει τις επισκέψεις προς την περιοχή του Στιλ. Και ξαφνικά ο «Σέμπα» φοράει τη «σαλιάρα», ο κόσμος τον παίρνει χαμπάρι και το άγχος δίνει τη θέση του στο κέφι: Seven Nations Army στα χείλη των οπαδών, χαμόγελα, αναμνήσεις από μια εποχή όπου ο Παναθηναϊκός όχι απλά ήταν πρωταγωνιστής κι έπαιρνε τίτλους, αλλά από μια εποχή όπου η ομάδα έπαιζε μπάλα και έβγαζε υγεία και οι παίκτες απολάμβαναν το παιχνίδι όσο και ο κόσμος στις εξέδρες – ακόμα και οι πανηγυρισμοί μετά τα γκολ, με τις βραζιλιάνικες χορογραφίες του Κλέιτον στο «Ai se Eu Te Pego» έβγαζαν μια άλλη διάθεση.

Και περνάει στο γήπεδο ο Λέτο και επικρατεί ντελίριο ενθουσιασμού. Στην εξέδρα, που νιώθει σχεδόν ευτυχία αλλά και στο χορτάρι, που ένα μαγικό ραβδί αγγίζει το γήπεδο κι αυτό κατηφορίζει προς την περιοχή του Ατρόμητου. Πρώτη κατεβασιά του Λέτο από τα αριστερά, σουτάρει αντί να πασάρει στον αμαρκάριστο Βιγιαφάνες, ασθενής απόκρουση του κίπερ, ριμπάουντ του Λούκας, 2-0, αντίο άγχος. Δεύτερη κατεβασιά, σουτ με το αριστερό, απόκρουση του κίπερ, μια εξέδρα μένει με το «αχ» στο στόμα, έτοιμη να ξεσαλώσει για το γκολ που δεν ήρθε σ' αυτό το ματς, στην επανεμφάνιση, έτοιμη να του χαρίσει ένα μοναδικό ανκόρ, να τον κουβαλήσει στα χέρια σαν ροκ σταρ.

Σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά; Ίσως και να είναι για έναν παίκτη που πέρασε πολλά, που επέστρεψε όχι σαν «φίρμα» αλλά σαν κάποιος που ψάχνει ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο restart. Για έναν άνθρωπο τόσο εγωιστή, που ένιωθε άβολα όσο ο Τζιμπρίλ Σισέ μονοπωλούσε την αγάπη του κόσμου της ομάδας και απογειώθηκε όταν ο Γάλλος μετακόμισε στη Λάτσιο κι ο ίδιος χρίστηκε Ηγέτης. Κι από την άλλη, ποιος μπορεί να βάλει την αγάπη σε καλούπια; Ποιος μπορεί να βάλει τη λογική πάνω από το συναίσθημα και να πει «ρε συ, με τέτοια γόνατα δεν θα ξαναπαίξει...»; Κανένας φίλος του Παναθηναϊκού, κανένας που τον πρόλαβε να παίζει πριν μερικά χρόνια, που τον χειροκρότησε, που τον αποθέωσε, που στενοχωρήθηκε όταν τον είδε να φεύγει λαβωμένος και να μην επιστρέφει. Σε έναν ιδανικό κόσμο, σε μια Ελλάδα που δεν θα έκαναν κουμάντο οι κατσαπλιάδες, οι κανίβαλοι και οι ούγκανοι, τα ίδια συναισθήματα πάνω – κάτω θα ένιωθαν όχι μόνο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, αλλά και οι οπαδοί άλλων ομάδων, όπως «οφείλουν» να νιώθουν οι άνθρωποι για έναν αθλητή, για έναν συνάνθρωπό τους που πασχίζει να ξανασταθεί στα πόδια του. Αλλά στην Ελλάδα ζούμε...

Ο Σεμπάστιαν Λέτο είναι μπαλαδόφατσα. Είναι κλασσική κοψιά Αργεντινού που «μιλάει» στο τόπι. Για τον κόσμο της ομάδας, είναι σχεδόν λυτρωτικό να βλέπει μετά από πολλά χρόνια δυο Αργεντινούς στην ίδια ομάδα, στην ίδια 11άδα (Λέτο και Βιφιαφάνιες), μαζί με άλλους παίκτες που επίσης ξέρουν μπάλα, διότι μπορεί ξανά να ονειρεύεται. Για τους συμπαίκτες του, είναι ένα μάθημα ζωής να βλέπουν έναν παίκτη που έπαιξε στη Λίβερπουλ και τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την Κατάνια και τη Λανούς, που αποθεώνεται απλά και μόνο επειδή υπάρχει, που επέστρεψε με «ψίχουλα» μόνο και μόνο επειδή εδώ νιώθει «σπίτι του», να ξεχνάει τον πόνο στα γόνατα και να δίνει αγώνα για να προσφέρει ό,τι παραπάνω μπορεί, για όσο καιρό μπορέσει. Σαν «9,5άρι» που λέει κι ο Στραματσόνι, σαν ψευτοεννιάρι, σαν φορ, σαν εξτρέμ, σαν οτιδήποτε. Για 20 λεπτά, για 45, για όσο. Καλωσήρθες «Σέμπα» και πάλι κοντά μας.

The post Η δύναμη της αγάπης appeared first on KoolNews.