Η θρησκεία του Πολυτεχνείου

12:00 17/11/2014 - Πηγή: KoolNews

Στους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού ένα καλό λείψανο εξασφάλιζε μία άνετη πρόσβαση στον Παράδεισο-τον επίγειο. Ας το δούμε κυνικά: εκκλησιές ολόκληρες στήθηκαν πάνω στα αποφάγια του λιονταριού. Χιλιόχρονες μονές άνθισαν με λίπασμα ένα δάχτυλο, μία κνήμη. Ένα κρανίο δε, ήταν-και είναι-αρκετά μεγάλο για να κουβαλήσει τις προσευχές και να ακούσει τις αμαρτίες χιλιάδων ανθρώπων. Ένα λείψανο μπορεί να σου πει τα πάντα, επειδή, πολύ απλά, δεν μπορεί να μιλήσει.

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

Σκέφτομαι το Πολυτεχνείο ως λείψανο. Είναι εκεί, να το προσκυνήσεις. Ιερό, κοντά στο θείο.

Απαιτεί πίστη σε αξίες επίκαιρες και δογματικά ισχυρές. Έχει τελετουργικό. Τραγούδια-ύμνους και συνθήματα-προσευχές. Δικαιολογεί μάχες και αναθέματα. Συγχωρεί εξ ονόματος του αγώνα του. Δίνει λόγο σε ιεράρχες-ηγέτες και χώρο σε αιρέσεις και δόγματα. Αλλά δεν είναι κάτι ζωντανό.

Σαράντα χρόνια μετά, νομίζω ότι οι εξεγέρσεις δικαιώνονται όχι όταν πραγματώνονται τα συνθήματά τους, αλλά και όταν ο χρόνος τις αφήνει πίσω. Δεν υπάρχει εποχή που το «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» ακούγεται χωρίς περιεχόμενο. Η διαχρονικότητά του αποτελεί ελατήριο κοινωνικής προόδου.

Το θέμα μου δεν είναι τα συνθήματα, ούτε η μνήμη. Είναι η διαχείρισή τους με ιδιοτέλεια και κοινή κομματική μιζέρια. Η σπέκουλα από ηγεσίες με προνομιακή πρόσβαση σε σύμβολα και μνήμη. Άνθρωποι πέθαναν εκεί μέσα και έγινε η μνήμη τους ζυμάρι για παντεσπάνι. Η επιμονή στις ίδιες εικόνες, στα ίδια τραγούδια, στα αμετακίνητα κλισέ. Δεν είναι ο σεβασμός που τα επιβάλλει. Είναι κυρίως η ανάγκη για περιχαράκωση.

Και μετά η πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία αντί για τη Βουλή και την Ευελπίδων-θα ήταν, βλέπεις, διχαστικό και, εκτός των άλλων, θα έπληττε την εθνική μας αθωότητα. Ναι, γαμώτο, είναι όλα συγκλονιστικά. Όμως ο κόσμος αλλάζει. Ενίοτε γίνονται και εξεγέρσεις για αυτό.

Το διαβάσαμε στο protagon.gr

The post Η θρησκεία του Πολυτεχνείου appeared first on KoolNews.