Ο James Bond κι εμείς οι άντρες – Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

20:17 20/11/2015 - Πηγή: KoolNews

Πήγαμε τη δεύτερη μέρα τρεις μεγάλοι κι ένας μικρός να δούμε τον James Bond. Ο Ντ' Αρτανιάν και οι 3 σωματοφύλακες. Πηγαίναμε με προσδοκία και αγωνία σα να μας συνέβαινε κάτι προσωπικό. Ανεξήγητο, για τους τρεις μεγάλους τουλάχιστον, διότι ψυχρά μιλώντας τι περιμέναμε να δούμε; Μια περιπέτεια, μια ατελείωτη δράση κι ένα happy end.

Σίγουρα δεν θα ήταν κάτι που θα μας άλλαζε την οπτική που βλέπαμε τον κόσμο.

Όμως, τελικά για μένα αυτός ο fiction ήρωας είναι κάτι παραπάνω απ΄ό,τι θα μπορούσαν να είναι ο Terminator, ο Ρομπεν των Δασών, Ο Επικίνδυνες Αποστολές ή ο Jason Bourne ούτε ο Gibson στο Φονικό Όπλο ούτε ο Die Hard. Ο Bond είναι μια κατηγορία από μόνος του. Θυμάμαι ακόμα τον αστείο τρόπο που είδα τον πρώτο James Bond με τον Δόκτορα No. Ήμουν 10 χρονών όταν έφτασε στο Βόλο, μετά από χρόνια στο τελωνείο Bond. Παρόλο που τότε δεν υπήρχαν social media, όπως έχει τώρα ο γιος μου και τα μαθαίνει όλα, στη γειτονιά όλοι οι πιτσιρικάδες μιλούσαν για ένα νέο ήρωα. Μαζευτήκαμε 2-3 δεκάχρονοι και πήραμε απόφαση να πάμε στον κινηματογράφο LIDO, να παρουσιαστούμε σαν 16χρονοι για να μπούμε μέσα...

Μας είχαν πει ότι στη μεσημεριανή προβολή μπαίνουν πιο εύκολα οι μικρότεροι. Πήγαμε με τα ποδήλατα 2 το μεσημέρι, μετά το σχολείο. Στο γκισέ, ο άνθρωπος μας κοίταξε λίγο αυστηρά, λίγο γελώντας και μας ρώτησε πόσο χρονών είμαστε. Κλάσαμε μέντες από το φόβο. Έλεγαν τότε ότι αν μπεις σε ακατάλληλο σε έπιαναν οι αστυφύλακες. "14-15 είμαστε κύριε, αλλά αφήστε μας". Υπομειδίασε και μας έκοψε τα εισιτήρια. Σε εξωσωματική πτήση βρεθήκαμε από τη χαρά. Πηγαίνοντας στην πόρτα, ο άνθρωπος που έκοβε τα εισιτήρια, με κοιτάει και μου λέει αυστηρά "που πας ρε έτσι για 16 χρονών;". Του απαντάω "γιατί κύριε;". " Με κοντά παντελόνια ήρθες βρε βλάκα να περάσεις για 16χρονος;". Ρίχνοντας μου μια ελαφριά σφαλιαρίτσα μου λέει "Άντε μπείτε και πάτε τελευταίες θέσεις και άμα δείτε κανέναν αστυφύλακα κρυφτείτε κάτω από τις θέσεις". "Yes" ουρλιάξαμε όλοι μαζί. Από τότε μου κόλλησε. Τότε δεν τα κατάλαβα όλα, αλλά κι όταν μεγάλωσα τα ίδια που κατάλαβα 10 χρονών ξαναέψαχνα στον James Bond.

Τι είναι ο Bond; Ξύλο στους κακούς, φοβερά αυτοκίνητα, κούκλες και διαθέσιμες γυναίκες, ωραία ρούχα, υπέροχα μέρη. Επειδή παλιά βγαίναμε από τη χώρα μετά τα 20, ο Bond με πήγε παντού πριν την ώρα μου. Ταϊλάνδη, Καραϊβική, Ιαπωνία, Ινδία, στα χλιδάτα θέρετρα για σκι, Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο, Βενετία, Ρώμη, Παρίσι. Τα εξωτικά μου έμειναν στο μυαλό. Όσο έπαιζε ο Connery δεν έχανα κανένα. Μετά με την κωμωδία και το κακό ντύσιμο του Roger Moore άρχισαν να βαριέμαι. Ο Timothy Dalton μόνο για λογιστής σε τράπεζα θα έκανε, με ξενέρωσε εντελώς. Ξαναγύρισα με τον Brosnan. Είχα απιστήσει στο είδωλο, αλλά ο Pierce ήταν ένας ωραίος, στιβαρός άντρας, πιο πειστικός από τους προηγούμενους φλούφληδες. Ξαναφόρεσε ωραία κουστούμια, ξαναβρήκε ωραία αυτοκίνητα, ξανακουτούπωσε ωραίες και "υπαρκτές" γυναίκες.

Όμως όταν είπαν ότι θα βγάλουν τον Daniel Craig, ξενέρωσα. Το ξαναγράφω: σαν Πολωνός υδραυλικός μου έμοιαζε. Όμως το παλικάρι έβγαλε έναν πολύ καλό Bond. Με έψησε γρήγορα. Αν ο Sean Connery ήταν, είναι και θα είναι ο καλύτερος James Bond (αν δεν υπήρχε ο Connery δεν θα υπήρχε James Bond), το Skyfall είναι η καλύτερη ταινία James Bond που έχω δει ποτέ. Η παραγωγή, οι Broccoli, κατάλαβαν ότι πρέπει ο Bond να γίνει γήινος, καθημερινός, να έχει προβλήματα, να κουράζεται, να πέφτει, να απαξιώνεται και να τρώει και λίγο περισσότερο ξύλο. Κάτι σαν κι εμάς περίπου, κάτι τους δίδαξε ο Jason Bourne, τον οποίο φοβήθηκαν. Ο Bond απέκτησε και λόγο και μια φιλοσοφία στο βάθος κήπος.

Ο Sam Mendes, που είναι και σκηνοθέτης περιοπής, το έδειξε αυτό σε όλο το μέγεθος που θα μπορούσε να φανεί σε έναν James Bond. Είχε πλάνα στο Skyfall υψηλής κινηματογραφικής ραπτικής. Πολύ καλό ήταν και το Casino Royal. Το Quantum of Solace με ξενέρωσε παρότι πάντα θα επιθυμούσα πάντα μια γκόμενα σαν την Olga Kiurylenko (αν και η Eva Green ήταν πιο μοιραία και πιο σεξουαλική). Το Spectre καλό ήταν, είχε ωραία πλάνα δράσης, αλλά Skyfall δεν ήταν. Αν στο προηγούμενο ήταν αρκετά πειστική η "φιλοσοφική" προσέγγιση στο ότι οι ικανοί άνθρωποι επιστρέφουν ακόμα και μετά το "θάνατο", και γερασμένοι να είναι έχουν την ψυχή να ξαναϋπάρξουν και να ξαναχτυπήσουν (υπέροχα διαβάζει η Judi Dench τους στίχους του Tennyson από την Οδύσσεια), η προσέγγιση του Spectre στην κόντρα που έχει σαν υιοθετημένο παιδί σε ξένη οικογένεια, ήταν ολιγαρκής και αποσπασματική.

Ξαναγυρίζω σε κάτι που έγραφα πριν. Ο Bond είναι αυτοκίνητα, γυναίκες, δράση και κουστούμια. Τα καλύτερα ανδρικά κουστούμια στον κινηματογράφο τα έχει φορέσει ο Sean Connery, που έχει και εκπληκτικό παράστημα, αλλά και ο Daniel Craig που τον ντύνει στην τσίτα ο Tom Ford. Το στενό κουστούμι, με τα κοντά μανίκια, κοντό σχετικά σακάκι, το παντελόνι που ίσα ίσα ακουμπάει τα παπούτσια, η ημίστενη γραβάτα και το κιμωλία-μαντηλάκι είναι η επιτομή του σωστού ντυσίματος. Για να μην παρεξηγηθούμε, σωστό ντύσιμο για μένα, όχι τον Γαβαλά. Το έχω κοπιάρει από τη μέρα που αγόρασα το πρώτο μου κουστούμι. Παρά το γεγονός ότι όλοι διάφοροι κουλτουριάρηδες τύπου Daniel Craig τον λένε μισογύνη, ο Bond ήταν πάντα εξαιρετικός στο savoir vivre απέναντι στις γυναίκες, ευγενέστατος, elegant. Να παίρνει μαθήματα και ο κάθε πικραμένος μάγκουλας. Το ότι δεν κόλλησε, μέχρι πρόσφατα, το ότι πήδαγε και έφευγε, ήταν λογικό σε μια παλιότερη ιδεολογία, αλλά ακόμα πιο λογικό γιατί όλες ή ήθελαν να τον σκοτώσουν ή τις σκότωναν άλλοι. Και btw θα ήθελα να ρωτήσω τους κουλτουριάρηδες και τους πολιτικά ορθούς, ποια είναι η αντίστοιχη λέξη για τον μισογυνισμό όταν διαπράττουν το ίδιο οι γυναίκες; Δεν υπάρχει μισοανδρισμός; Το ρωτάω γιατί έχω φλομώσει στη μαλακία τελευταία, που φοβόμαστε να εκφραστούμε σαν άντρες. Και όπως είδαμε τελικά άρχισε να ερωτεύεται, να πληγώνεται και να θέλει να παντρευτεί, απ΄ό,τι κατάλαβα στο τελευταίο. Πήγε να πεθάνει για την Eva Green και σήκωσε τον κόσμο ανάποδα για να σώσει τη Lea Seydoux, Μέχρι που δε σκότωσε το καθίκι τον Christopher Waltz, για να κάνει τον γλυκούλη στη γυναίκα που αγαπούσε και μάλιστα μας απείλησε ότι έφυγε και δεν θα ξαναγυρίσει [Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο toratora.gr].

The post Ο James Bond κι εμείς οι άντρες – Από τον Πέτρο Κωστόπουλο appeared first on KoolNews.