Ομπρέλες

Γράφει ο Δημήτρης Μητρόπουλος

Η Ολγα Κεφαλογιάννη έβαλε μαύρο κοστούμι και ο Γιάννης Βρούτσης γραβάτα για να παρουσιάσουν χθες ένα πρόγραμμα απασχόλησης ανέργων στον τουριστικό τομέα. Το πρόγραμμα θα αφορά δέκα χιλιάδες ανέργους μέχρι 29 ετών και θα κοστίσει 39 εκατομμύρια ευρώ. Αυτοί θα απασχοληθούν για μερικούς μήνες.

ΤΟ γυάλισμα των υπουργών Εργασίας και Τουρισμού δεν αρκεί πάντως για να μας θαμπώσει και κυρίως για να σταματήσει κάποια ερωτήματα. Ας πούμε, γιατί το πρόγραμμα αυτό δεν είναι σαν τα αμαρτωλά

stages της διακυβέρνησης Καραμανλή; Πράγματι, η ομοιότητα είναι μεγάλη. Ενα πρόγραμμα κατάρτισης βασισμένο στο ΕΣΠΑ μετατρέπεται σε μηχανισμό που οδηγεί σε προσωρινή εργασία. Βεβαίως, έχει υπάρξει πρόνοια για κριτήρια και μόρια – ώστε να μη δημιουργηθεί ξανά η εντύπωση ότι καταστρατηγείται το ΑΣΕΠ. Ούτε πρόκειται για κυλιόμενα προγράμματα όπως το 2004-2009. Ερώτημα δεύτερο και ίσως λιγότερο σημαντικό: από πού κι ώς πού η πρωτοβουλία αυτή συμβάλλει στην καταπολέμηση της ανεργίας; Και γιατί δεν προσφέρει φτηνό – αμειβόμενο κατά υπολογισμούς ώς και με 4,5 ευρώ την ώρα – επιδοτούμενο εργατικό δυναμικό σε εργοδότες; Ακόμη χειρότερα: προς τι η σπουδή να ενισχυθεί ο τουρισμός; Πρόκειται για κλάδο που θα δουλέψει μια χαρά φέτος το καλοκαίρι και στον οποίο οι προσλήψεις είναι, ούτως ή άλλως, εποχικές. Αρα, γιατί να προωθηθούν εκεί επιδοτούμενοι «καταρτιζόμενοι»; Εκτός αν μετράει ότι οι γυαλισμένοι και κοστουμαρισμένοι κύριοι του ΣΕΤΕ, της ομοσπονδίας των ξενοδόχων, είναι «δικά μας παιδιά».

ΑΝ τα ερωτήματα αυτά προκαλούν ανησυχία είναι γιατί παραπέμπουν στις μεγάλες πολιτικές παραδόσεις της ΝΔ στα εργασιακά και στην πριμοδότηση ημετέρων. Αλλά ο Κυκλαδίτης Βρούτσης έχει επιδοθεί σε ένα παράξενο πολιτικό σλάλομ τον τελευταίο καιρό. Η εκπαραθύρωση του Ηλία Κικίλια από τον ΟΑΕΔ προέκυψε ακριβώς με φόντο μια παράξενη συζήτηση για προγράμματα κατάρτισης ανέργων και ποιος θα τα χειριστεί. Ολα αυτά με την ανεργία να μεγαλώνει και την Ελλάδα – σύμφωνα με φρέσκα στοιχεία – να είναι πρωταθλήτρια της Ευρώπης στον τομέα αυτόν. Σε τέτοιο περιβάλλον, διάφοροι επιτήδειοι ή διάφοροι πολιτικά δικτυωμένοι κλαδικοί παράγοντες έχουν βάλει στο μάτι διάφορα παχυλά προγράμματα κατάρτισης τύπου ΕΣΠΑ. Ολα αυτά έχουν πελατειακό άρωμα και μάλλον θα τελειώσουν άσχημα. Με τον ίδιο τρόπο που διάφορες περί ανεργίας πρωτοβουλίες της Ιπποκράτους – που και αυτές άρωμα κατάρτισης μεταδίδουν – προκάλεσαν οξεία αντίδραση του αυτοεξόριστου στην Πάρο και άλλοτε φονέα – ως υπουργού Εσωτερικών – των stages Γιάννη Ραγκούση.

Ο ίδιος ο Βρούτσης δεν πολυφαίνεται να πτοείται από όλα αυτά. Εχει το βλέμμα του υπνοβάτη. Εδώ πέρασε τα δύσκολα αντιλαϊκά μέτρα που ήθελε η τρόικα. Στα προγράμματα κατάρτισης θα κολλήσουμε; Αυτό φαίνεται να σκέφτεται και σωστά γιατί – πράγματι – στην περίπτωση αυτή η φθορά είναι πολιτική, αλλά εύκολα μπορεί κανείς να την υποτιμήσει. Φυσικά, όλα αυτά είναι κακά σημάδια για μια αγορά εργασίας στην οποία η προσωρινότητα γίνεται μόνιμη και η ανεργία παραμονεύει διαρκώς, ενώ οι μισθοί αποτελούν άθροισμα πενιχρών ωρομισθίων.

ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ εργασιακές αλήθειες, κάτω από τις ομπρέλες του φετινού καλοκαιριού.

Το διαβάσαμε στα Νέα

Keywords
Τυχαία Θέματα