Όλοι οι δρόμοι οδηγούν… απλά μακριά!

16:52 8/5/2012 - Πηγή: KoolNews

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί πολλοί νέοι επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό. Ο Πέτρος Κωστόπουλος δεν καταλαβαίνει αυτούς που μένουν όμως. Άλλωστε η χώρα δεν τους προσφέρει τίποτα…

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Δεν καταλαβαίνω τον οδυρμό που παρατηρώ κάποιες φορές για τα παιδιά που σηκώνονται και φεύγουν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Εγώ, αντίθετα, δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος 20-40 χρόνων να πρέπει να μείνει στην Ελλάδα. Και δεν το λέω μόνο για

την Ελλάδα του Μνημονίου, αλλά και για την Ελλάδα χωρίς αυτό. Πόσο μάλλον τώρα, βέβαια, που κανείς δεν μπορεί να δει φως για την επόμενη πενταετία. Χαίρομαι που τα παιδιά παίρνουν το ρίσκο και την κάνουν. Σημαίνει ότι έχουν άντερα.

Είναι γνωστό ότι η κρίση και η έλλειψη χρημάτων, είχαν ως πρώτο αποτέλεσμα, πέρα από την ανεργία, και τη δολοφονία της δημιουργίας και του ονείρου. Δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων όπου πιστεύουν ότι όλα είναι κοινωνικά και ότι ίσως στο τέλος θα έπρεπε να παίρνουμε και τον ίδιο μισθό. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, αλλά πριν από αυτό είναι και άτομο. Και σαν άτομο δεν μπορεί να ζήσει μέσα σε μια κοινωνία που δεν του δίνει τη δυνατότητα να δείξει τη διαφορά, τις ικανότητες και το μυαλό του. Ακόμα και σε μια κοινωνία που δεν το αφήνει να πλουτίσει, τόσο ώστε να καλυτερέψει το επίπεδο ζωής του, αλλά και να ξεχαρμανιάσει κάποια υλικά όνειρά του. Έτσι λειτουργούσε η κοινωνία και έτσι θα συνεχίσει για πάντα. Ο άνθρωπος θέλει να ξεχωρίζει. Δεν είμαστε ούτε σε μαντρί, ούτε γίδια. Αυτό στην Ελλάδα δεν θα μπορεί να συμβεί για πολύ καιρό.

Πέρα από το πατροπαράδοτο σπορ του φθόνου (η ζήλια υπάρχει σε ξένες γλώσσες, ο φθόνος υπάρχει άραγε;) το οποίο θέλει να ακυρώνει οποιαδήποτε επιτυχία του ατόμου, έχουμε να κάνουμε και με την πραγματικότητα που επιβάλει μια υποανάπτυκτη και στεγνή από χρήματα κοινωνία. Δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα, από όπου και να την κοιτάξεις. Από αυτά που παράγει, από αυτά που αναπτύσσει, από την αρχιτεκτονική των πόλεων, μέχρι την κοινωνική θεωρία της ισοπέδωσης των πάντων, θυμίζουμε πιο πολύ Ισλάμ παρά Ευρώπη. Δηλαδή, η Αθήνα πιο ωραία είναι από τη Βυρηττό ή μήπως παράγουμε κάτι καλύτερο απ’ ότι εκεί; Ή μήπως δεν αρνούμαστε την εξέλιξη στηριζόμενοι σε λαϊκιστικές παπαριές;

Πιστεύω ότι η διέξοδος των νέων ανθρώπων, και ειδικά όσων δεν κουβαλάνε πολλά οικογενειακά βάρη, είναι να αναζητήσουν το μέλλον τους αλλού. Χιλιάδες έλληνες το αναζήτησαν στο παρελθόν και δεν το έχουν μετανιώσει καθόλου. Οι Ελληνοαμερικανοί και οι Ελληνοαυστραλοί λατρεύουν την Ελλάδα, αλλά το 95% δεν επιστρέφει ούτε σε κάσα. Αν παλιά ήταν θέμα δραματικής ανάγκης για εύρεση δουλειάς ώστε να φύγεις, σήμερα δεν είναι μόνο αυτό. Εγώ θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να στείλω τα παιδιά μου σε άλλη χώρα και καλύτερα υπερατλαντική, στις λεγόμενες νέες κοινωνίες. Δηλαδή, γιατί να τα δω όμηρους μέσα σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο; Για να μάθουν την τέχνη της κατάληψης, της λούφας και της παραλλαγής; Όχι, κατά βάση θα ήθελα να μάθουν γράμματα και μάλιστα όσο πιο εν