Όταν θα γίνω Νίκος Φίλης: Οι ριζοσπαστικές αλλαγές που φέρνουν τα πάνω- κάτω

11:28 8/1/2016 - Πηγή: KoolNews

Αυτό που ονειρεύονται όλοι οι άνθρωποι, από τότε που αρχίζουν να καταλαβαίνουν τον κόσμο, είναι το τι θα έκαναν αν γινόντουσαν μια ημέρα πρωθυπουργοί. Και ποιος δεν έχει πει την γνωστή φράση «εάν κυβερνούσα εγώ, τότε θα...» κλπ κλπ. Λύνουμε όλα τα προβλήματα, εύκολα, μοιράζουμε λεφτά στους φτωχούς και γενικότερα, στο μυαλό μας, γινόμαστε οι καλύτεροι πρωθυπουργοί όλων των εποχών και χωρίς ιδιαίτερο κόπο.

Πραγματοποιεί αλλαγές η Ευγενία Κουντούρη

Αυτό το όνειρο κρατάει μέχρι να γίνουμε γονείς και να πάνε τα παιδιά μας σχολείο. Τότε το αντικαθιστούμε με ένα άλλο. Το «τι θα έκανα

αν ήμουν πρωθυπουργός» γίνεται «τι θα έκανα αν ήμουν υπουργός παιδείας» και για μία ακόμη φορά οι δικές μας ιδέες είναι πολύ καλύτερες από αυτές που έχουν όσοι κατά καιρούς αναλαμβάνουν το συγκεκριμένο υπουργείο.

Έτσι και σήμερα, που τα παιδιά μας επέστρεψαν στο σχολείο μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, μας έπιασε το... παράπονο. Δείτε τις πρώτες αλλαγές που θα κάναμε ως υπουργοί παιδείας και πείτε μας με το χέρι στην καρδιά: Δεν είναι άδικο που δεν βρισκόμαστε στην θέση του Νίκου Φίλη;
Πάμε λοιπόν:

Αρχικά δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να επιτρέψουμε στα σχολεία να ανοίξουν Παρασκευή! Σοβαρά τώρα, θα χανόταν δηλαδή η χρονιά εάν τα παιδιά δεν επέστρεφαν 8 Ιανουαρίου στο σχολείο αλλά στις 11 του μήνα; Γιατί, σώνει και καλά, δηλαδή να σηκωθούν μια επιπλέον ημέρα από τις 7:00 το πρωί και να πάνε στο σχολείο, όπου κακά τα ψέματα θα περάσουν την ημέρα απλά και μόνο συζητώντας πως πέρασαν στις διακοπές τους και τι δώρα τους έφερε ο Άγιος Βασίλης.

Κι έχεις το παιδί σου να ρωτάει την προηγούμενη: «μαμά γίνεται να μην πάω σχολείο αύριο, αφού δεν θα κάνουμε τίποτα;» Και να ξέρεις πως το παιδί σου έχει δίκιο, αλλά επειδή θέλεις να είσαι σωστή μητέρα και να του δείξεις πως δεν γίνεται να ξεφεύγει εύκολα από τις υποχρεώσεις του, παίρνεις το αυστηρό ύφος και απαντάς: «Όχι Ελενίτσα. Όλα τα παιδάκια θα πάνε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάτσεις μία ακόμα μέρα στο σπίτι και να κοιμάσαι μέχρι τις 11:00» κι ενώ απαντάς με αυτόν τον τρόπο μέσα σου λες με απόγνωση «Γιατί να μην κοιμηθεί δηλαδή μία ακόμα ημέρα μέχρι τις 11:00;»

Κι αυτό μας φέρνει στην δεύτερη αλλαγή που θα κάναμε, την πρώτη κιόλας ημέρα που θα αναλαμβάναμε το συγκεκριμένο υπουργείο. Η αλλαγή στο ωράριο. Ποτέ δεν κατάλαβα, από τότε που ήμουν η ίδια μαθήτρια, γιατί τα μαθήματα ξεκινούσαν στις 8:00 το πρωί; Γιατί πρέπει τα παιδιά να κουτουλάνε την πρώτη ώρα; Πόσες απουσίες κάναμε όλοι μας γιατί δεν μπορέσαμε να σηκωθούμε από τα χαράματα και χάσαμε την πρώτη ώρα;

Το σχολείο θα ξεκίναγε στις 11:00. Θα μπορούσε έτσι το κάθε παιδάκι να σηκωθεί με κέφι γύρω στις 10:00. Να φάει κανονικό πρωινό, που κάθε πρωί τρέχουμε να προλάβουμε ταΐζοντας το κανένα κουλούρι στο δρόμο για να μην φύγει νηστικό. Να δούμε κι ένα χαμόγελο και να ακούσουμε την φωνούλα του και μια φορά πριν ξεκινήσει η ημέρα. Θα πήγαινε στις 11:00 κι ας τελείωνε στις 2:00 μ.μ. και στις 3:00 μ.μ. τα μεγαλύτερα. Και μη μου πει κανείς «και πως θα προλάβαιναν φροντιστήρια κλπ», γιατί α) έτσι κι αλλιώς μέχρι τις 3:00 τίποτα δεν κάνουν και β) με εμάς στο υπουργείο παιδείας δεν θα υπήρχε ανάγκη για φροντιστήρια.

Πάμε τώρα στην 3η αλλαγή. Κάθεται το παιδί 15 ημέρες τα Χριστούγεννα και 15 ημέρες το Πάσχα. Και πως δηλαδή να ξεκουραστεί όταν οι γονείς δουλεύουν κι επειδή δεν έχουν που να αφήσουν το παιδί το ξυπνάνε και πάλι από τα χαράματα για να το πάρουν μαζί στο γραφείο ή στο μαγαζί; Γιατί άντε και έχεις γιαγιά να το κρατήσει, όταν όμως δεν έχεις τι κάνεις;
Θα φτιάχναμε λοιπό έναν νόμο που θα έλεγε, το αυτονόητο. Πως δηλαδή οι γονείς θα πρέπει να έχουν τις ίδιες ημέρες διακοπές με τα παιδιά τους, ώστε κι αυτά να χαίρονται το σπίτι και την ελευθερία τους και να μην ταλαιπωρούνται γυρίζοντας με τη μαμά ή τον μπαμπά από δω κι από κει.

Αφού τακτοποιούσαμε το ζήτημα του ωραρίου και των διακοπών θα περνούσαμε στα υπόλοιπα θέματα που αφορούν τα κτήρια, τους δασκάλους, το περιεχόμενο των βιβλίων, τον τρόπο διδασκαλίας, τα μαθήματα που γίνονται κι αυτά που θα έπρεπε να γίνονται, τον τρόπο βαθμολόγησης και φυσικά τον τρόπο εισαγωγής στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Γιατί ως υπουργοί παιδείας θα προχωρούσαμε σε σαρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Αλλά για να μπορέσουμε κι εμείς να λειτουργήσουμε σωστά, να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω το πρωί ρε παιδιά...

The post Όταν θα γίνω Νίκος Φίλης: Οι ριζοσπαστικές αλλαγές που φέρνουν τα πάνω- κάτω appeared first on KoolNews.