Ούτε Μητσοτάκης ούτε «γιος», σκέτο Κυριάκος – Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης

Χιλιάδες - ίσως και εκατομμύρια - λέξεις έχουν γραφτεί και ειπωθεί από χθες το βράδυ, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε νέος πρόεδρος της ΝΔ. Η κύρια αγωνία αναλυτών και παρατηρητών είναι η κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η ΝΔ, αλλά υπάρχει και μια σειρά από άλλες μικρές ή μεγαλύτερες διαπιστώσεις, στις οποίες αξίζει να σταθεί κάποιος.

Χειρότερη όλων; Το νεοελληνικό φαινόμενο με τα στελέχη που έσπευσαν να δηλώσουν τα διαπιστευτήριά τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Από νυν και πρώην βουλευτές μέχρι κομματάρχες της γειτονιάς, οι οποίοι δεν θα τον ήξεραν εάν δεν είχε περάσει στον β'

γύρο...

Πάμε παρακάτω. Ποιες βοήθειες είχε ο νέος αρχηγός της ΝΔ; Το «όνομα βαρύ σαν ιστορία» είναι από μόνο του μια μεγάλη βοήθεια, ωστόσο ο κομματικός μηχανισμός είναι δεδομένο ότι δούλεψε για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Και η ιδιοκτησιακή αντίληψη που καλλιέργησαν συγκεκριμένα στελέχη - ότι δηλαδή η ΝΔ ανήκει στους καραμανλικούς - μάλλον θετικά λειτούργησε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σε αντίθεση με την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη και την υποψηφιότητα Τζιτζικώστα, ο Μητσοτάκης ήταν μόνος του και το δούλεψε. Κάτι που φάνηκε από το γεγονός ότι εξ αρχής είχε ελάχιστους βουλευτές στο πλευρό του, ενώ πιστώνεται την πρωτοποριακή, καθαρά αμερικανικού τύπου καμπάνια που επέλεξε να κάνει.

Σ' αυτό έρχεται να προστεθεί ο ρόλος της Ντόρας Μπακογιάννη. Είναι γνωστό ότι δεν στήριξε τον αδελφό της και ότι τάχθηκε μάλλον υπέρ του καραμανλικού στρατοπέδου - με την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη, δηλαδή. Όμως, τόσο η σιωπή της στο διάστημα ανάμεσα στον α' και τον β' γύρο όσο και γενικότερα η στάση της, μάλλον βοήθησαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εκουσίως ή ακουσίως. Διότι, πολύ απλά, απενοχοποιήθηκε η συγγενική του σχέση με τον Επίτιμο, την οποία «χρεώθηκε» η Ντόρα Μπακογιάννη, και εκείνος παρουσιάστηκε περισσότερο ως αυτόφωτος και ωφελήθηκε τελικά.

Όσο για το προκείμενο - δηλαδή την ταυτότητα της ΝΔ στην εποχή Μητσοτάκη; Σε αντίθεση με τη θητεία του πατέρα του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλαμβάνει τη ΝΔ σε μια εποχή που οι μονοκομματικές κυβερνήσεις αποτελούν παρελθόν και το εκλογικό σώμα κινείται ευκολότερα μεταξύ Aριστεράς-Δεξιάς, χωρίς διακρίσεις. Στην εποχή της πολιτικής κυριαρχίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, ασφαλώς και αναζητείται ένα αντίβαρο στο μεταρρυθμιστικό κέντρο, το οποίο θα αποτελέσει αντίπαλον δέος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαθέτει το προφίλ του μεταρρυθμιστή, ωστόσο αρκετές από τις αντιλήψεις του είναι σκληρά νεοφιλελεύθερες, σαν κατάλοιπο των πολιτικών του πατρός.

Όμως, διαθέτει το πλεονέκτημα του «φρέσκου» προσώπου και αυτό ακριβώς «πούλησε» στην προεκλογική περίοδο και τελικώς δικαιώθηκε. Το (καίριο) σύνθημά του ήταν «Από την Αρχή». Εξέφρασε το αίτημα για αλλαγή και ανανέωση, το οποίο έχει πάντοτε υψηλά επίπεδα πρόσληψης από το εκλογικό σώμα, την ώρα που ο αντίπαλός του εξέφρασε το παλιό, αρνητικό πρόσωπο της λαϊκής Δεξιάς. Και εκεί ήταν ακριβώς που κρίθηκε η εκλογική μάχη και όχι στη σύγκρουση μητσοτακικών-καραμανλικών. Δεν ήταν οι καραμανλικές αντιλήψεις που ηττήθηκαν, αλλά η εσωκομματική μάχη στη ΝΔ που απέκτησε διακομματικό ενδιαφέρον και έφερε την επικράτηση ενός προσώπου και όχι μιας τάσης.

Αν ο Μητσοτάκης θα στριμώξει στη γωνία τον Τσίπρα, όπως ήδη προεξοφλούν βιαστικά ορισμένοι, θα κριθεί απο τον ίδιο. Όπως και το αν μπορεί να στεγάσει πολιτικά τους κεντρώους και τους μεταρρυθμιστές που έβρισκαν «αναγκαστική» στέγη στο ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Επειδή η σκληρή Δεξιά ποτέ δεν εγκατέλειψε τη ΝΔ και ποτέ η ΝΔ δεν εγκατέλειψε τη σκληρή Δεξιά, τόσο σε επίπεδο ψηφοφόρων όσο και σε επίπεδο στελεχών, όλα θα φανούν εκ του αποτελέσματος. Στην αφετηρία της διαδρομής, όμως, ο Μητσοτάκης δεν ξεκινά ως «γιος του Επίτιμου». Ούτε ως Μητσοτάκης. Ξεκινά ως Κυριάκος. Σκέτο.

The post Ούτε Μητσοτάκης ούτε «γιος», σκέτο Κυριάκος – Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης appeared first on KoolNews.

Keywords
Τυχαία Θέματα