Πέτρος Κωστόπουλος: Τσίπρας-Βορίδης, ή αλλιώς πίσω στον εμφύλιο με σεξ και βία

16:45 19/1/2015 - Πηγή: KoolNews

Μέχρι τώρα στη μηχανή του χρόνου είχε μπει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το μηχάνημα πάτησε φρένο σε δυο ιστορικές εποχές. Μία στον εμφύλιο και μία στα πρώτα χρόνια μετά το 1974.

Με αφετηρία την εποχή του κινήματος των αγανακτισμένων, οι Συριζαίοι άρχιζαν να βάζουν στο λεξικό τους τις λέξεις "δοσίλογοι" για όποιον ήταν υπέρ του μνημονίου, "κατοχή" για όποιον έχει την ατυχία να του χρωστάμε και τα ζητάει, με κάποιες γραφικές πινελιές, που έχουμε φτάσει και στα λαϊκά δικαστήρια. Και δε μιλάω για τα γουναράδικα, γιατί αυτό το είπε άνθρωπος που στην τηλεόραση μου έδωσε την εντύπωση ανθρώπου περιορισμένης πνευματικής ευθύνης -όλες οι οικογένειες έχουν κι ένα χαζό. Όλο αυτό το στιλάκι, διοχετεύτηκε στα σόσιαλ μίντια σαν καταγίδα και πήρε πλέον προσωπικό χαρακτήρα απέναντι στον οποιονδήποτε τολμούσε να δηλώσει μη Συριζαίος, η ωιμέ, αντίπαλός του.

Είναι η αμέσως καλύτερη περίπτωση από το να έχεις συλληφθεί ως γκέι από τζιχαντιστές στην κεντρική πλατεία του Ισλαμαμπάντ. Λοιδορίες, λεκτικοί προπηλακισμοί, άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι φασίστας, πουλημένος και τσάτσος. Κι όλα αυτά γιατί σου φαίνεται λίγο περίεργος ο Σκουρλέτης για "κυβερνητικός" εκπρόσωπος ώστε να σε ψήσει για τη βιωσιμότητα της αριστερής πρότασης ή λίγο (λέμε τώρα) νευρική η Κωνσταντοπούλου για να σε πείσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η νέα, ήρεμη δύναμη της πολιτικής σκηνής και ότι δεν θα δεις τα ραδίκια ανάποδα άμα της τη βιδώσει.

Δεν θεωρώ το "πήδημα με την ώθηση του λαού" που είπε ο Τσίπρας στη Ρόδο μέρος της εμφυλιοπολεμικής ρητορικής, αλλά σαν ένα νέο στοιχείο που έφερε ο Αλέξης στην αριστερά: το σεξ. Δεν το εννοεί, κατά τη γνώμη μου σαν εκδίκηση, αλλά ως μία προσπάθεια να καλύψει τον αθέμιτο ανταγωνισμό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που κατεβαίνουν με τα μπαζούκας της Γκερέκου, της Νόνης Δούνια, της Καϊλή, της Ράπτη και της εκ Μυκόνου ορμώμενης, Κατερίνας Μονογυιού. Εγώ μαζί του είμαι σε αυτό, διότι κατά τα άλλα ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Άλλωστε ήρθε η ώρα για την εκδίκηση του ταγαριού. Για τις πιο νέες, η εκδίκηση του φουλαριού που απ' ο,τι βλέπω φοριέται πολύ στο χώρο... Αμάν πια με της ξώβυζες ξανθιές στη Βουλή, σαν αυτή που πήγε να ορκιστεί στη Βουλή και ο Τραγάκης πήγε να πάθει ανακοπή.

Πέρα από αυτή την εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα, η μηχανή του χρόνου έκανε μια δεύτερη στάση, στο ΠΑΣΟΚ του 74. Μα την Παναγία, επειδή ήμουν εκεί, τα ξέρω όλα απέξω: θα κρατικοποιήσουμε (μέχρι και την ακτοπλοϊα όπως είπε ο Δρίτσας, τις καντίνες στο λιμάνι γιατί όχι;) θα εθνικοποιήσουμε, το κράτος θα γίνει μοχλός ανάπτυξης, δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης (τεράστια φράση του μέγιστου Ανδρέα, γι αυτό από τότε πολλά γκαρσόνια σερβίρουν τις χωράτικες στα μούτρα του τουρίστα), θα αλλάξουμε την Ευρώπη από Ευρώπη των μονοπωλίων σε Ευρώπη των λαών, θα υποκλιθεί το κεφάλαιο και θα τα ακουμπήσει επιτέλους (αυτά που χρόνια τώρα τα έχει μεταφέρει μαζικά στο εξωτερικό και στις τράπεζες είναι μόνο τα λεφτά των μικρομεσαίων), θα καταργησουμε τα ΜΑΤ. Δεν έχω ουδεμία κριτική να ασκήσω σε αυτές τις θέσεις, γιατί στα 20 μου τις υποστήριξα με φανατισμό. Είναι που λένε ότι από μικρό και από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια. Χάρηκα τόσο πολύ που τα ξαναείδα, ανέβηκα κι εγώ στη μηχανή του χρόνου, τόσο που αισθάνθηκα 20 χρονών και μόνο έτσι εξηγείται που την προηγούμενη Κυριακή έπαθα και οξεία κρίση σκωληκοειδίτιδας. Με ξανάνιωσαν οι άνθρωποι, καλά να είναι.

Δυστυχώς, ο αγαπητός ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στη φούρια του προεκλογικού αγώνα, άφησε απέξω μια σειρά θεμάτων που ιστορικά αγγίζουν την αριστερά. Ας πούμε, το κουνέλι κάνει για το θέμα του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Κατά βάση όχι το κουνέλι, το περιστέρι, σαν κι αυτό που άφησε ο Τσίπρας δίπλα στον πανμέγιστο μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, γνωστού φαν της Χρυσής Αυγής και αδυσώπητου τιμωρού των απανταχού "αδελφών". Βέβαια, ο Σεραφείμ έναι ένας από τους εγκεφάλους του αντιμνημονιακού αγώνα, μιας και έχει αποφανθεί (μετά από συζήτηση που είχε με τον Κύριο, φαντάζομαι) ότι η κρίση στην Ελλάδα είναι εβραϊκή συνωμωσία. Συγκινήθηκα με το περιστέρι, παρότι δεν πήγε να καθήσει στο κεφάλι του Αλέξη, όως είχε καθήσει στου Καρατζαφέρη. Α, και το άλλο, μιας και είπα "αδελφών". Ενώ τόσους πυροβολισμούς για το θέμα του συμφώνου συμβίωσης έριξε εναντίον της κυβέρνησης στη Βουλή, τώρα που μαζεύουμε τα ψηφουλάκια μάλλον το θέμα ξεχάστηκε για να μην ανησυχήσουν και οι "νοικοκυραίοι" στο σαφάρι της ψήφου των οποίων έχουν ξαμοληθεί και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά είδε ο δημοκράτης αγωνιστής Μάκης Βορίδης και έφυγε κατευθείαν με τζιπ για Γράμμο - Βίτσι, έχοντας μια μπαγκαζιέρα πιο "φορτωμένη" κι από αυτή του Στέιθαμ στο Transporter. Αρνείται να παραδώσει την εξουσία στην αριστερά, θα ταμπουρωθεί σε βουνά και ραχούλες και θα δώσει με τους συντρόφους του ιστορικούς αγώνες. Αν δεν ήξερα ότι είναι έξυπνος, θα έλεγα ότι είναι ηλίθιος. Βέβαια, με το θέμα της αποτελεσματικότητας της πολλής εξυπνάδας, έχω κι ένα αρνητικό παράδειγμα που φέρει και όνομα: Βαγγέλης Βενιζέλος. Μου τον θυμίζει ώρες ώρες ως προς το τσαμπουκαλέ στο πιο λαϊκό (παρότι κολεγιόπαις) ο Μάκης Βορίδης. Απευθύνεται κι αυτός φαινεται στο ίδιο ηλικιακό κοινό με το οποίο έχει απομείνει ο Βενιζέλος. Βλέποντας τις συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ σε κάτι μίζερες, κακοφωτισμένες αιθουσούλες, έχω την αίσθηση ότι πρόκειται για την εξέγερση των ΚΑΠΗ. Ή για την κοπή της πίτας των παλαίμαχων χειμερινών κολυμβητών. Γι αυτό τα έχει πάρει ο Καμμένος και θέλει να τους κλειδώσουν μέσα τα εγγόνια τους τη μέρα των εκλογών. Τα "τιμημένα γηρατειά" του Ανδρέα ξαναχτυπούν. Είναι το μόνο κοινό που λόγω άνοιας μπορεί να αντέξει να ακούει επί μιάμιση ώρα το Βενιζέλο, κάνοντας ταυτόχρονα και κοσμική έξοδο. Δεν πιστεύω ότι καταλαβαίνουν τη γλώσσα του Βαγγέλη και τι λέει ακριβώς, αλλά βλέπουν έναν άνθρωπο που τα λέει με δύναμη, με στόμφο, όπως τα έλεγε ο Γιάγκος Δράκος.

Βέβαια, ο Μάκης ως γατόνι λέει γύρω - γύρω ότι αυτό το κάνει για να μαζέψει ψηφουλάκια από Χρυσή Αυγή και από ΑΝΕΛ. Και οι πέτρες όμως ξέρουν ότι ο πονηρός Μάκης έβαλε άλλο ένα λιθάρι στη διεκδικηση της ηγεσίας ή της ΝΔ στην ΕΡΕ-τικής της εκδοχής, ή ο,τι σε αρκετά δεξιό αναδείξει η επομένη των εκλογών. Στην ουσία όμως ο Μάκης μπαίνει κι αυτός στο τρένο του εμφυλίου και κατά τη γνώμη μου, μπορεί εύκολα να στείλει κεντρώο κόσμο να διαβεί το Ποτάμι.

The post Πέτρος Κωστόπουλος: Τσίπρας-Βορίδης, ή αλλιώς πίσω στον εμφύλιο με σεξ και βία appeared first on KoolNews.