Ποδόσφαιρο: Της ξενιτιάς τα γήπεδα είναι για τους λεβέντες

13:29 15/10/2015 - Πηγή: KoolNews

14 παίκτες που βρέθηκαν να αγωνίζονται στη λάθος χώρα τη λάθος στιγμή στη ζωή τους. Και δεν την πάλεψαν κάστανο, αφού για τους περισσότερους αυτό το «πρώτη φορά στο εξωτερικό» τους έκατσε στο στομάχι πολύ πιο βαρύ απ’ όσο υπολόγιζαν.

Τσεκάρει διαβατήρια ο Γιάννης Τσαούσης

Ρόμπιν Φαν Πέρσι στην Φενερμπαχτσέ

Από: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Το: 2015

Η αφορμή για το παρόν κείμενο. Παρότι στα 32 του θα έβρισκε ένα τελευταίο καλό συμβόλαιο σχεδόν οπουδήποτε, προτίμησε να τσεπώσει το «κασέρι» των Τούρκων. Δυστυχώς γι’ αυτόν δε υπολόγισε τον αστάθμητο παράγοντα

«Βίτορ Περέιρα+μανούρα=LFE» και απ’ ότι φαίνεται μέχρι τώρα οι πιθανότητες να εξαντλήσει το τριετές συμβόλαιό του είναι αναιμικές. Μέχρι στιγμής έχει αγωνιστεί σε 12 παιχνίδια κι έχει σκοράρει 4 φορές.

Γκάιθκα Μεντιέτα στη Λάτσιο

Από: Βαλένθια

Το: 2001

Το καλοκαίρι του 2001 ο Μεντιέτα είχε ήδη συμμετάσχει σε δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ και ανακηρυσσόταν για δεύτερη συνεχή σεζόν «Ευρωπάιος μέσος της χρονιάς» από την UEFA. Η Λάτσιο έδωσε 48 εκ. ευρώ στους Ισπανούς και τον πήρε στην Ιταλία, όπου όμως απέτυχε να εντυπωσιάσει. Τόσο, που την επόμενη χρονιά δόθηκε δανεικός στην Μπαρτσελόνα και την μεθεπομένη στην Μίντλεσμπρο, δυστυχώς γι’ αυτόν με τα ίδια αποτελέσματα.

Ίαν Ρας στην Γιουβέντους

Από: Λίβερπουλ

Το: 1987

Στα 26 του, ο Ουαλός φορ είχε πετύχει τον εκπληκτικό αριθμό των 207 τερμάτων σε 322 αγώνες με τη Λίβερπουλ. Φεύγοντας, όμως, για πρώτη φορά από το «Νησί» ο Ρας γρήγορα κατάλαβε ότι οι ιταλικές άμυνες ουδεμία σχέση έχουν με τις αγγλικές. Εκεί έπρεπε να «φτύσεις αίμα» για να σκοράρεις. Με μόλις 14 γκολ σε 39 παιχνίδια ο Ρας επέστρεψε άρον-άρον το επόμενο καλοκαίρι στο Λίβερπουλ, κληροδοτώντας μας την περίφημη ατάκα «Στην Ιταλία ήταν σα να παίζω σε ξένη χώρα».

Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι στην Μπαρτσελόνα

Από: Σαχτάρ Ντόνετσκ

Το: 2009

Στην Μπαρτσελόνα εκείνο τον καιρό υπήρχαν ήδη οι Πουγιόλ, Πικέ, Μάρκεζ και Μιλίτο αλλά επειδή ο τελευταίος ήταν ιδιαιτέρως επιρρεπής σε τραυματισμούς, είπαν να κάνουν το κομμάτι τους και να σκάσουν 25 εκ. ευρώ στην Σαχτάρ για να τον αποκτήσουν. Ο 23χρονος Τσιγκρίνσκι, που έφευγε για πρώτη φορά από την Ουκρανία, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις υψηλότατες προσδοκίες των Καταλανών οπαδών και -ένα χρόνο και 14 μέτριες συμμετοχές αργότερα- επέστρεψε στο Ντόνετσκ για 10 εκ. ευρώ λιγότερα. Μπράβο στον μάνατζέρ του.

Τζόναθαν Γούντγκεϊτ στη Ρεάλ Μαδρίτης

Από: Νιουκάστλ

Το: 2004

Ένα από τα μεγάλα μυστήρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, γενικώς. Το τί ακριβώς είδε στον -σχεδόν μόνιμα τραυματία- κεντρικό αμυντικό η Ρεάλ και έδωσε σχεδόν 17 εκ. ευρώ για να τον κάνει δικό της, δεν το ξέρει κανείς μέχρι σήμερα. Το σίγουρο είναι ότι πήγε στη Μαδρίτη τραυματίας, τον πρώτο χρόνο δεν έπαιξε καθόλου ενώ στο ντεμπούτο του, που έγινε τον Σεπτέμβριο του 2005, έβαλε αυτογκόλ και λίγο αργότερα αποβλήθηκε. Όπως ήταν λογικό επέστρεψε στην Αγγλία, όπου αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Το 2007, σε online poll της Marca ανακηρύχθηκε η χειρότερη μεταγραφή του 21ου αιώνα από ισπανική ομάδα, συγκεντρώνοντας ποσοστό 37.1%.

Ρόμπι Κιν στην Ίντερ

Από: Κόβεντρι

Το: 2000

Ο Μαρσέλο Λίπι είδε σε κάποιο τουρνουά το «παιδί-θάυμα» του ιρλανδικού ποδοσφαίρου και, μια που εκείνη την εποχή η Ίντερ επένδυε σε νεαρούς παίκτες, έπεισε τη διοίκηση να δώσει 16 εκ. ευρώ για πάρτη του. Παρότι είχε μπροστά του τους Ρεκόμπα, Βιέρι, Ζαμοράνο και Σουκούρ, ο 20χρονος Κιν «έγραψε» 14 συμμετοχές και 3 γκολ μέχρι το Δεκέμβριο οπότε και ο νέος του προπονητής, Μάρκο Ταρντέλι, που δεν τον γούσταρε τον έστειλε δανεικό στη Λιντς, από την οποία δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στην Ιταλία.

Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες στην Άρσεναλ

Από: Σεβίλη

Το: 2004

Ο 21χρονος Χοσέ Αντόνιο ήθελε πολύ να παίξει στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά ταυτοχρόνως δεν άντεχε να απομακρυνθεί από το οικείο περιβάλλον της Ανδαλουσίας. Για να λύσει το θέμα, πήρε μαζί του στην Αγγλία τους γονείς και τον αδερφό του, αλλά δεν ήταν αρκετό. Λίγους μήνες αργότερα, στις αρχές του 2005, βγαίνουν τα πρώτα δημοσιεύματα ότι δεν την παλεύει και νοσταλγεί ήδη τη Σεβίλη. Ένας Ισπανός ραδιοφωνικός παραγωγός τον παίρνει τηλέφωνο, υποδυόμενος τον Εμίλιο Μπουτραγκένιο (τότε διευθυντή ποδοσφαίρου της Ρεάλ) για να συζητήσει την πιθανότητα επιστροφής του στην Ισπανία. Ο Ρέγιες τότε τα ξερνάει όλα: Του λέει ότι η ζωή στο Λοδίνο δεν του αρέσει καθόλου, ότι δεν είναι καθόλου όπως την φανταζόταν και ότι θέλει να φύγει διότι στην Άρσεναλ υπάρχουν πολλοί «κακοί άνθρωποι». Μετά απ’ αυτό, είναι θαύμα το πως έμεινε στην ομάδα μέχρι το καλοκαίρι του 2006...

Μάικλ Όουεν στη Ρεάλ Μαδρίτης

Από: Λίβερπουλ

Το: 2004

Ιστορία «παράλληλη» με αυτή του Ρας, καθώς ο Όουεν το καλοκαίρι του 2004 είχε ήδη προλάβει να σκοράρει 158 γκολ σε 297 αγώνες με τη Λίβερπουλ, μόλις στα 25 του. Επειδή, βέβαια, η μεταγραφή του έγινε μαζί με αυτή του Γουντγκέιτ οι φήμες που ακούστηκαν ήταν πολλές -κάποιες μάλιστα έμπλεκαν στη μεταγραφή του συμφέροντα βρετανικών πετρελαϊκών εταιριών στην Ιβηρική χερσόνησο, χωρίς πάντως να επαληθευθούν ποτέ. Παρότι οι θέσεις της επίθεσης ήταν καπαρωμένες από Ραούλ και Ρονάλντο, ο Όουεν έβαλε 16 γκολ σε 45 παιχνίδια, μόλις στα 15 εκ των οποίων ξεκίνησε βασικός. Όταν, όμως, το επόμενο καλοκαίρι αποκτήθηκαν οι Ρομπίνιο, Ζούλιο Μπαπτίστα και Κασάνο κατάλαβε ότι θα είναι μεταξύ πάγκου και εξέδρας, οπότε επέστρεψε στην πατρίδα του για να αγωνιστεί με τη Νιουκάστλ και να έχει παιχνίδια στα πόδια του ενόψει του Μουντιάλ του 2006.

Μαρκ Χιούζ στην Μπαρτσελόνα

Από: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Το: 1986

Μετά από δύο καλές σεζόν, ο 23χρονος επιθετικός βρίσκεται ξαφνικά στη Βαρκελώνη. Έκπληξη για τους περισσότερους, όχι όμως και για τον τότε προπονητή των Καταλανών, Τέρι Βέναμπλς, ο οποίος πίστευε ότι ο Χιούζ θα ήταν ο ιδανικός παρτενέρ του Γκάρι Λίνεκερ -που αποκτήθηκε τον ίδιο καιρό από την Έβερτον. Αυτό που έγινε τελικά είναι ο Χιούζ να νοσταλγήσει τα πάτρια εδάφη, να περάσει μια ολόκληρη σεζόν με την ουαλική σημαία κρεμασμένη από το παράθυρο του σπιτιού του για να νιώθει λίγο καλύτερα, να σκοράρει 5 γκολ σε 36 παιχνίδια και στο τέλος της σεζόν να φύγει ως δανεικός (και αποτυχημένος) με προορισμό την Μπάγερν, για να επιστρέψει κι αυτός στην Μάντσεστερ το 1988.

Μπεμπέ στην Μάντσεστερ

Από: Βιτόρια Γκιμαράες

Το: 2010

Σπάνια περίπτωση κωλοφαρδίας και ερασιτεχνικού χειρισμού. Έβαλε 5 γκολ σε 6 φιλικά, κάποιος έστειλε το dvd στον Σερ Άλεξ κι αυτός έδωσε το ok προκειμένουν να εκταμιευθούν 9 εκ. ευρώ για να έρθει στο Μάντσεστερ. Όλος ο κόσμος περίμενε με αγωνία να δει το νέο πουλέν του Σκωτσέζου, αλλά στο τέλος της σεζόν οι μόλις 7 συμμετοχές και τα δύο γκολ του Μπεμπέ είχαν μιλήσει γι’ αυτόν καλύτερα απ’ όποιονδήποτε άλλον. Έκτοτε ο Πορτογάλος επιθετικός τριγυρίζει από την Τουρκία στην Πορτογαλία και εσχάτως στην Ισπανία προσπαθώντας να αποδείξει ότι κατέχει το τόπι αλλά -με εξαίρεση ένα πετυχημένο πέρασμα από την Πάσος Φερέιρα το 2013- μάλλον είναι η ζωντανή απόδειξη του γιατί δεν πρέπει να αγοράζεις παίκτες που δεν έχεις δει ο ίδιος από κοντά.

Στεφάν Γκιβάρς στη Νιουκάστλ

Από: Οσέρ

Το: 1998

Το καλοκαίρι του 1998 ο 28χρονος στράικερ είχε ανακηρυχτεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά πρώτος σκόρερ στο γαλλικό πρωτάθλημα. Παρότι όλοι περίμεναν ότι θα είναι η δύναμη πυρός της Γαλλίας στο Μουντιάλ, οι οικοδεσπότες κατάφεραν να το κατακτήσουν με τον Γκιβάρς να αγωνίζεται και στα 8 παιχνίδια, χωρίς όμως να σημειώσει ούτε ένα γκολ! Παρόλα αυτά ο Νταλγκλίς κάτι είδε σ’ αυτόν και ξόδεψε κοντά 5 εκ. ευρώ για να τον φέρει στον αγγλικό βορρά. Τέσσερα παιχνίδια και ένα γκολ αργότερα ο Νταλγκλίς απολύθηκε, ο Γκούλιτ που τον αντικατέστησε δεν του έδωσε ποτέ ξανά φανέλα βασικού και τον Νοέμβριο τον πούλησε στη Ρέιντζερς. End of story.

Ρομπέρτο Σολδάδο σε Τότεναμ

Από: Βαλένθια

Το: 2013

Στα 28 του και μετά από μία σουπερ-παραγωγική τριετία στη Βαλένθια (με 81 τέρματα σε 141 εμφανίσεις) η Τότεναμ «σκάει» 26 εκ. ευρώ και τον παίρνει στο Λονδίνο. Για πρώτη φορά εκτός Ισπανίας, ο Σολδάδο δεν προσαρμόστηκε ποτέ. Δύο χρόνια και μόλις 16 γκολ σε 76 παιχνίδια μετά, επέστρεψε στη Βιγιαρεάλ και βρήκε την (αγωνιστική) υγειά του.

Και δύο περιπτωσάρες

Κέρλον σε Ίντερ

Από: Κρουζέιρο

Το: 2008

Σκόρπισε χαμόγελα όταν σε παιχνίδι της εθνικής Νέων της Βραζιλίας παρουσίασε στον κόσμο την περίφημη πατέντα του που έγινε γνωστή ως «drible da foquinha» (η ντρίμπλα της φώκιας), κατά την οποία «κολλούσε» την μπάλα στο μέτωπο και προχωρούσε με μικρές κεφαλιές -κάνοντας έτσι πολύ δύσκολη την αντιμετώπισή του από τους αμυντικούς. Για κάποιο λόγο η Ίντερ το βρήκε χαριτωμένο και αποφάσισε να τον αποκτήσει. Οι Ιταλοί σύντομα ανακάλυψαν ότι ο πιτσιρικάς δεν είχε σχεδόν κανένα άλλο ταλέντο κι έτσι τον έστειλαν δανεικό σε Ολλανδία και Βραζιλία μέχρι να τον ξαποστείλουν οριστικά το 2012. Από τότε ο Κέρλον (που δεν έγραψε ούτε μία επίσημη συμμετοχή με τη φανέλα της Ίντερ) πήρε περίπου 20 κιλά, έφτασε μέχρι την Ιαπωνία και την Αμερική μπας και βρει κάποιον να εκτιμήσει το ξεχωριστό ταλέντο του και φέτος -μόλις στα 25 του- βρήκε το «λιμανάκι» του στη μαλτέζικη Sliema Wanderers.

Ναζμί Φαίζ σε Μπέιρα Μαρ

Από: Εθνική Ελπίδων Μαλαισίας

Το: 2012

Μια μετακίνηση που έγινε μόνο και μόνο επειδή οι Πορτογάλοι είδαν στο YouTube αυτό το γκολ του -18χρονου τότε- μέσου με την εθνική ελπίδων της χώρας του, εναντίον του Μπαχρέιν. Την επόμενη κιόλας μέρα ο μικρός ταξίδεψε στο Αβέιρο μόνος, χωρίς να ξέρει τη γλώσσα. Η ομάδα του έκανε τριετές συμβόλαιο, αλλά τον έβαλε να μένει σ’ ένα hostel και να προπονείται με τους αναπληρωματικούς. Τρεις μήνες αργότερα, και χωρίς να έχει δει φράγκο τσακιστό, σηκώθηκε κι έφυγε. Όχι μόνο γιατί του έλειπαν οι δικοί του ή γιατί δεν είχε φιλοδοξία να πετύχει στην Ευρώπη αλλά, πολύ απλά, γιατί δεν είχε άλλα λεφτά.

The post Ποδόσφαιρο: Της ξενιτιάς τα γήπεδα είναι για τους λεβέντες appeared first on KoolNews.