Σαν να μη πέρασε μια μέρα- Όταν ο Μποστ σχολίαζε την επίσκεψη του Έρχαρτ στην Αθήνα το 1959

11:02 18/7/2013 - Πηγή: KoolNews

Η επίσκεψη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην Αθήνα ίσως φέρνει στον νου των παλαιότερων μια άλλη επίσκεψη Γερμανού υπουργού Οικονομικών, του Λούντβιχ Έρχαρτ.

Τον Αύγουστο του 1959 είχε επισκεφτεί την Αθήνα ο πανίσχυρος αντικαγκελάριος και υπουργός οικονομικών της Δυτικής Γερμανίας, για συνομιλίες επί οικονομικών θεμάτων.

Φαίνεται πως η επίσκεψη δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, ωστόσο ο Έρχαρτ ζήτησε ελεύθερη οικονομία από την Ελλάδα και είπε πως οι παρατηρήσεις του δεν μπορούν να θεωρηθούν δυσάρεστες, αφού γίνονται μεταξύ φίλων.

Φυσικά ο Μποστ δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεκμετάλλευτη την επίσκεψη. Ετοιμάζει μια γελοιογραφία με τίτλο: Ο αρχιτραγουδιστής της Πονηρεμβέργης και η απρόθυμος χείρα του Έρχαρτ (Από την Τετραλογίαν των Τσιμπολογούνγκεν). Γύρω γύρω στο περιθώριο (αντιγράφουμε γιατί είναι αδύνατο να διαβαστεί αν δεν γυρίσει κανείς το σκίτσο απ’ όλες τις πλευρές): Βάλτε προφέσορ κάτι τι κε μη σας τρώει η σκέψι – για δάνειο τα θέλουμε κι όχι για κλέψει-κλέψει. Η κατάστασης είνε φρικόδυς κε δε σηκόνη αστεία – πλήθηναν τα ποντίκεια των ταμείων κε χόνονται στα ζαχαροπλαστία. Με την βεβεότητα όθεν ότι δεν θα ακουστή κανένα νάϊν – διατελώ μεθ’ υπολείψεος: Μέντης Μποσταντζόγλου αρχιδούξ της Αμασίας κε βαρώνος του Ψωροκοστάϊν.

Τα ποντίκια των ταμείων που χώνονται στα ζαχαροπλαστεία, αποτελούν πάντρεμα δυο υποθέσων και αναφέρεται στις καταχρήσεις δημοσίου χρήματος αλλά και σε μια υπόθεση που είχε κάνει πολύ αίσθηση τον Ιούλιο του 1959 όταν είχαν βρεθεί ψόφια ποντίκια στην κουζίνα κεντρικού ζαχαροπλαστείου.

Ο αρχιτραγουδιστής της Πονηρεμβέργης είναι βέβαια λογοπαίγνιο με τη βαγκνερική όπερα «Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης», όπως βαγκνερική είναι και η «Τετραλογία των Νιμπελούγκεν» την οποία ο Μποστ μετατρέπει σε «Τετραλογία των Τσιμπολογούνγκεν». Η απρόθυμος χείρα του Έρχαρτ παραπέμπει βέβαια στην Εύθυμη χήρα, όπως και το απλωμένο χέρι του πρωτοΠειναλέοντα, που ο Μποστ το ονομάζει «έφθυμο χείρα του Ζητάους».

«Χερ ντόκτορ Ερχάρτο, δόστε μας ολήγον άρτο. Πάντα εσάς επικαλούμεθα δια να ζήσομε, βάστα Ρόμελ να ξεπουλήσομε. Η γερμανική οικονομία νικά κε όλα τα κακαά σκορπά, μη μου λέτε νιξ κε νάϊν χριάζομε επηγόντος τα ψιλάϊν …» λέει ο Πειναλέων στον Έρχαρτ, τείνοντας την δεξιάν, ενώ από κάτω με βελάκι που δείχνει το χέρι ο Μποστ επεξηγεί «Η εφθυμος χείρα (του Ζητάους)».

Στο αριστερό, κρυμμένη πίσω από την πλάτη του, κρατά εφημερίδα: Εφημερής η εσωτερική κατανάλωσις με κύριο άρθρο: «Η δραγμή μας είνε εκ των ισχηροτέρον της Εβρώπης». Πίσω από τον πονηρό Ρωμιό υπάρχουν δυο κανόνια, στο ένα γράφει «ΑΝΕΡΓΗ» στο άλλο «ΦΑΓΗΤΟ» κι από κάτω με βελάκι «Τα κανόνια του φουκαρόνε», σαφής αναφορά στα κανόνια του Ναβαρόνε που γυρίστηκε τότε και προβλήθηκε το 1961.

Ο Έρχαρτ απαντάει σε θαυμάσια σπασμένα ελληνικά «Εγκό ήρτε για αγκορά κοινή αλλά στην Ατηνά όλοι χείρα κινεί. Πολλά έξοντος …» και «Τζέρμαν όμος Έλληνος πολύ αγκαπάημε» για να καταλήξει στο καταπληκτικό «ουκ επ’ Ερχάρτω ζήσεται άνθρωπος» που φυσικά παρωδεί το ευαγγελικό ρητό. Η αναφορά πιο πάνω για τα «πολλά έξοντος Πλας ντε λα Κονκόρντ» αναφέρεται στα έργα της πλατείας Ομονοίας στα οποία είχε φυσικά γίνει υπέρβαση του προϋπολογισμού.

Αυτά το ένδοξο 1959. Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική και ουδεμία πρόθεση έχομεν περί τούτου.