Σιγά που τους νοιάζει η ΔΕΗ – Το μαϊμού δημοψήφισμα και οι θεσμικές ανοησίες της κυβέρνησης

Η φαρσοκωμωδία που παίζεται τις τελευταίες ημέρες με επίκεντρο το δημοψήφισμα για την πώληση τμήματος της ΔΕΗ δείχνει με απόλυτη ακρίβεια το μέγεθος της παθογένειας που έχει το πόλιτικό μας σύστημα.

Η κυβέρνηση αποφάσισε, καλώς ή κακώς, ενδεχομένως καλώς όπως έχει αποδείξει στο παρελθόν η αντίστοιχη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ να δώσει το 30% της

Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού σε ιδιώτες επενδυτές.

Η αντιπολίτευση, με προεξάρχοντα τον ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί και ζητά δημοψήφισμα. Δικαίωμά της, αρκεί να έχει, όπως ορίζει το Σύνταγμα, 120 υπογραφές βουλευτών προκειμένου να συζητηθεί το θέμα στην Ολομέλεια της Βουλής.

Κανένα κόμμα δεν έχει μόνο του 120 βουλευτές. Αυτό είναι δεδομένο. Έτσι, έχει ξεκινήσει εδώ και ημέρες μια διαβούλευση μεταξύ των κομμάτων που καταψηφίζουν έτσι κι αλλιώς το νομοσχέδιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 71 βουλευτές και χρειάζονται άλλοι 49. Η αντιπολίτευση έχει συνολικά 146 βουλευτές, άρα τι απλούστερο.

Εδώ αρχίζουν οι σκοπιμότητες. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει, και δεν το κρύβει, το θέμα της ΔΕΗ να αποτελέσει πρόβα τζενεράλε για την μη εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Επίσης, θέλει και δεν το κρύβει, μέσα από τις εκλογές που θα προκηρυχθούν -σε αυτή την περίπτωση- να αποτελέσει ως πρώτο κόμμα τον κορμό για την συγκρότηση κυβέρνησης.

Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα

Το ΚΚΕ, ούτε στη δευτέρα παρουσία δεν πρόκειται να αποδεχθεί ότι θα αποτελέσει το χαλάκι πάνω στο οποίο θα πατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει κυβέρνηση. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο σκληρός πυρήνας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελείται από παλιά στελέχη και μέλη του ΚΚΕ.

Η ΔΗΜΑΡ, έως τις ευρωεκλογές πίστευε ότι θα αποτελέσει το τρίτο πόλο που θα αναδειχθεί σε ρυθμιστή των εξελίξεων, αφού πρώτα διαλύσει το ΠΑΣΟΚ. Φυσικά, αυτό όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά αντιθέτως βρίσκεται πλέον πολύ κοντά στη διάσπαση και στην αφομοίωση των κομματιών της από τον ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ή την μετεξέλιξή του αν υπάρξει και όπως τελικά θα διαμορφωθεί.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, συμφώνησαν από την αρχή σε όλα με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά τελικά κατέθεσαν δική τους πρόταση, όπως όλοι οι άλλοι προφανώς γιατί έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ των κυρίων Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.

Υπάρχουν ακόμη οι προτάσεις των ανεξάρτητων βουλευτών, ξεχωριστή του Βύρωνα Πολύδωρα και τέλος της Χρυσής Αυγής, οι μισοί βουλευτές της οποίας βρίσκονται προφυλακισμένοι για κακουργηματικές πράξεις που τους αποδίδονται.

Οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά

Όλοι ζητούν δημοψήφισμα για τη ΔΕΗ. Υπάρχουν όμως ορισμένες καθοριστικές λεπτομέρειες. Το ΚΚΕ, για παράδειγμα, ζητά κάτι εντελώς διαφορετικό από όλους τους άλλους. Αναδρομικό δημοψήφισμα για όλες τις έως τώρα αποκρατικοποιήσεις από το 1990 έως σήμερα. Το ξέρουν ότι είναι ανέφικτο, αλλά έτσι θέλουν. Δικαίωμά τους.

Άρα, οι 139 βουλευτές που ζητούν δημοψήφισμα γίνονται αμέσως 127 καθώς η πρόταση των 12 βουλευτών του ΚΚΕ δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ομοειδής με τις άλλες.

Και εδώ αρχίζει ο πολιτικός στρουθοκαμηλισμός. Μεταξύ των 127, υπάρχουν και οι 16 βουλευτές της Χρυσής Αυγής για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά έχουν δηλώσει ότι δεν τους πειράζει να αθροιστεί η δική τους πρόταση με τις δικές τους προκειμένου να γίνει η συζήτηση για το Δημοψήφισμα.

Τους πειράζει δηλαδή να συνυπογράψουν κάτω από το ίδιο κείμενο, αλλά όχι να έχουν υπογράψει ίδια κείμενα που θα αθροιστούν τελικά. Αυτό δηλαδή χρειάζεται πολιτικό σχολιασμό; Ας αποφασίσουν, ή είναι υπέρτερο η μη πώληση δημόσιας περιουσίας και άρα όλα τα άλλα έπονται ή προηγείται η απομόνωση των ναζί βουλευτών της Χρυσής Αυγής, οπότε δεν μπορείς να τους χρησιμοποιείς κατά το δοκούν.

Ας αποφασίσουν, στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα.

Οι κυβερνητικές ανοησίες...

Τέλος, σε ότι αφορά την κυβέρνηση, είναι προφανής η γελοιότητα των χειρισμών και προφανής η ιδιοτέλεια. Προφανώς δεν είναι όλα εύκολα. Ούτε είναι δυνατόν να βαφτίζεται καθημερινά το κρέας, ψάρι.

Ή, λοιπόν, θα αναλάβει το όποιο κόστος προκειμένου να μη συζητηθεί το δημοψήφισμα για τη ΔΕΗ στην Ολομέλεια ή θα το κάνει, θα το καταψηφίσει και θα τελειώσει.

Δεν είναι δυνατόν όμως να μην συγκαλεί την Ολομέλεια και την ίδια ώρα να καλεί το τμήμα να συζητήσει και να απορρίψει το αίτημα της αντιπολίτευσης.

Η απλή αυτή παράθεση των δεδομένων, απλώς δείχνει ότι δυστυχώς για μια ακόμη φορά στην Ελλάδα το -κατά περίπτωση- στενό κομματικό συμφέρον των κομμάτων είναι πάνω από αρχές και ιδεολογία.

Και όσο γίνεται αυτό, απλώς δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας.

Φωτογραφία: Eurokinissi

Keywords
Τυχαία Θέματα