Σταθερότητα ή άι σιχτίρ, that’ s the question…

Με τις εκλογές να είναι σε 10 μέρες και τα κόμματα να βρίσκονται στην τελική ευθεία, ο Πέτρος Κωστόπουλος νιώθει για πρώτη φορά ότι δεν ξέρει τι να ψηφίσει. Ας είναι καλά τα “θα” χωρίς αντίκρισμα των μεγάλων κομμάτων και η “τρεις λαλούν και δύο χορεύουν” λογική των μικρών…

Παρακολουθώντας τις προεκλογικές κρίσεις είναι να σε πιάνει απελπισία. Τα δύο μεγάλα κόμματα παλεύουν κουτσά, στραβά να εκφέρουν κάποιο λόγο, μια πρόταση, χωρίς όμως να λένε τίποτα επί της ουσίας. Τίποτα που να φαίνεται ότι κουβαλά μια συνέπεια

πάνω στην οικονομία. Μόνο μαστορέματα και έχει ο Θεός.

Το καλύτερο; Όταν κάποιος πάει να ψελλίσει κάτι θετικό, του την πέφτει ο απέναντι επιστρατεύοντας την ιδεολογία του. Για παράδειγμα, λέει ο Σαμαράς -σωστά κατά τη γνώμη μου- να επαναπατριστούν τα κεφάλαια χωρίς να τιμωρηθούν όσοι τα είχαν βγάλει έξω τρομοκρατημένοι. Πετάγεται ο Βενιζέλος και του τα χώνει, τονίζοντας ότι είναι κοροϊδία για όσους τα είχαν αφήσει εντός χώρας. Ε, sorry αλλά ο Βενιζέλος λέει αρλούμπες. Διότι, αυτοί που τα έβγαλαν τώρα, το έκαναν  γιατί για ένα και μόνο λόγο: πίστεψαν ότι μπορεί σε μία μέρα να τα χάσουν όλα. Στο φινάλε καλά δεν έκαναν; Όταν κάθε μέρα τα περισσότερα πρωτοσέλιδα μεγάλων εφημερίδων υποστήριζαν ότι πάμε καρφί πίσω στη δραχμή, δεν καταλαβαίνω γιατί σε μια ελεύθερη ευρωπαϊκή οικονομία να μην τρομοκρατηθεί κάποιος; Δεν έχω λεφτά πια για να με νοιάζει, αλλά αν θυμάμαι καλά ο Μπερλουσκόνι μάζεψε κάμποσα δις “αμνηστεύοντας” στην ουσία το παράπτωμα των Ιταλών να έχουν στείλει τα λεφτά τους έξω.

Από την άλλη, ο Σαμαράς μας μιλάει κάθε τρεις και λίγο για φορολογικές μειώσεις πράγμα που είναι αστείο. Παραμύθιασμα χωρίς αντίκρισμα. Ωραίο είναι, όλοι αυτό θέλουμε, αφού μας έχουν σκίσει τα βάρδουλα – φορολογούν από τις βάρκες με τα κουπιά (!) έως ιδιοκτησία ακινήτου, ακόμα κι αν αυτό είναι μια στάνη στην Πίνδο. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει καμία τρόϊκα διατεθειμένη να το δεχθεί, μιας και δεν υπάρχουν άλλα έσοδα για να μπορέσουν να αντικαταστήσουν αυτά τα λεφτά. Γενικά κανένας από τους δύο δεν έχει πει έναν σοβαρό λόγο που μπορεί να οδηγήσει σε ανάκαμψη ή ανάπτυξη. Άλλωστε και ο Προβόπουλος, που είναι και σοβαρός άνθρωπος, είπε ότι η ανάκαμψη θα έρθει μετά από δυο με τρία χρόνια. Οπότε ο λόγος και των δύο περί σταθερότητας κάπου κωλώνει, αν συνυπολογίσουμε ότι εδώ φτάσαμε εξαιτίας των δύο μεγάλων κομμάτων.

Τώρα οι άλλοι, τα κόμματα του άι σιχτίρ (είδα και κόμμα της Θύρας 13, την Παναθηναϊκή Ιδέα), με εξαίρεση ίσως τον Κουβέλη αλλά και τον Καρατζαφέρη που θέλει να παρουσιάζεται πιο συστηματικός, είναι στο τρεις λαλούν και δύο χορεύουν. Αν δεν ήταν έτσι δεν θα φτάναμε στο σημείο να βλέπεις κοινά σημεία στον Τσίπρα και τον Καμμένο!!! Τι λένε ακριβώς, εγώ προσωπικά δεν έχω καταλάβει. Όσο καλή διάθεση και αν έχω. Να πάρουν τον πούλο τα δύο μεγάλα κόμματα, λένε. Αυτό που λέει μιας ζωή και ο Άρης και ο Ηρακλής, να πάρουν δηλαδή τον πούλο ο ΟΣΦΠ, ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ, μπας και δουν κανένα πρωτάθλημα.

Τώρα αυτά τα σκέφτομαι για

Keywords
Τυχαία Θέματα