Στρατούλης: Είτε Ποτάμια βάλουν, είτε Ελιές, είτε Ντοματιές δεν υπάρχει άλλη λύση από τον ΣΥΡΙΖΑ

19:00 10/3/2014 - Πηγή: KoolNews

«Το Ποτάμι είναι θολό». Με αυτή τη φράση σχολίασε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Στρατούλης την απόπειρα του Σταύρου Θεοδωράκη να κατέβει στον πολιτικό στίβο στις ευρωεκλογές.

Μιλώντας στον Real Fm και στον Νίκο Χατζηνικολάου τόνισε ότι «όλα αυτά γίνονται για να ανασυγκροτηθεί το πολιτικό κατεστημένο στη χώρα μας και για να μπουν αναχώματα σε μια ριζοσπαστικοποιημένη ψήφο προς τον ΣΥΡΙΖΑ

και την Αριστερά, αλλά κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί και τη διακυβέρνηση της χώρας».

Διαβάστε τι λέει:

- Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι σήμερα η τρόικα εμφανίζεται πιο επιθετική παρά ποτέ, ιδιαίτερα όσον αφορά τα εργασιακά και το θέμα των τραπεζών, λαμβάνοντας υπόψη ότι πλέον υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα και θα έπρεπε να τηρεί μια πιο διαλλακτική στάση;

Καταρχάς, θα ήθελα να κάνω το πολιτικό σχόλιο ότι, για να παρουσιάζει η τρόικα μια τέτοια ακραία συμπεριφορά και να προβάλλει τέτοιες ακραίες απαιτήσεις, φαίνεται ότι «βρίσκει» και τα κάνει. Με άλλα λόγια, υπάρχει και πολιτική ευθύνη από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία με την μέχρι τώρα στάση της έχει παρουσιάσει μια συμβιβαστικότητα και μια εθελοδουλεία και συνήθως, σε όποιες διαπραγματεύσεις έχουν γίνει μέχρι τώρα για την αξιολόγηση της εφαρμογής των μνημονίων, η κυβέρνηση μπορεί να είπε κάποια δήθεν όχι αρχικά, στο τέλος όμως και επί της ουσίας συμφώνησε σε όλα με την τρόικα. Επομένως, η ελληνική κυβέρνηση έχει ευθύνες για αυτήν την ακραία συμπεριφορά της τρόικα.

Αυτή τη φορά όμως υποκρύπτεται, κατά τη γνώμη μου, και κάτι βαθύτερο και πιο σημαντικό. Οι τρεις σημαντικότεροι λόγοι που εξηγούν τη συμπεριφορά της τρόικα είναι, πρώτον, ότι η τρόικα θέλει νέο μνημόνιο. Ιδιαίτερα η στάση της στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και η εμπλοκή της σε αυτό –ενώ πρόκειται, όπως γνωρίζουν όλοι, για ένα ζήτημα της ΤτΕ και της ΕΚΤ– δείχνει ότι θέλει με τον τρόπο αυτό να δικαιολογήσει την ανάγκη για νέα χρηματοδότηση της χώρας, για νέο δάνειο και για νέο μνημόνιο, που δεν θα είναι για δυο-τρία χρόνια αλλά για πολύ περισσότερα. Και είναι βέβαιο ότι υπάρχει και μια ιδιοτέλεια στο σημείο αυτό από την πλευρά του ΔΝΤ, διότι με τη συνέχιση των δανείων και των μνημονίων στην Ελλάδα, αυτό θα εξακολουθήσει να παραμένει και να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη.

Ο δεύτερος λόγος για τη συμπεριφορά της τρόικα, πέρα από το γεγονός ότι επιθυμεί ένα τρίτο μνημόνιο με εφαρμογή σκληρότερων μέτρων και μετατροπή της Ελλάδας ουσιαστικά σε αποικία χρέους, είναι ότι υπάρχουν και ιδιοτελή κίνητρα και από την πλευρά της. Πιο συγκεκριμένα, επιμένει στην ακραία στάση της όσον αφορά την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Γιατί το κάνει αυτό; Διότι κάποιες τράπεζες, με τις συγχωνεύσεις που έγιναν και απέμειναν τέσσερις από αυτές, θεωρούν ότι πρέπει να «απαλλαγούν» από προσωπικό που το θεωρούν υπεράριθμο. Επομένως, επιθυμούν τη ρύθμιση αυτή για να κάνουν μαζικές απολύσεις και η τρόικα τις εξυπηρετεί.

- Θεωρείτε πιθανό να θέλουν οι δανειστές να «βάλουν στο χέρι» ελληνικές τράπεζες; Ακούγονται για παράδειγμα πολλά σενάρια για την Εθνική.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Το σαββατοκύριακο υπήρξε και μεγάλη αρθρογραφία πάνω στο θέμα αυτό. Από την πλευρά μου, θεωρώ ότι πρόκειται για μια βάσιμη εκδοχή. Επομένως, το ένα σενάριο είναι αυτό που θέλει την τρόικα να επιδιώκει να ικανοποιήσει την επιθυμία των τραπεζών για πολύ πιο εύκολες και πολύ πιο φθηνές απολύσεις προσωπικού και για αυτόν ακριβώς τον λόγο ζητά και την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Και οπωσδήποτε θέλει να εξυπηρετήσει και συμφέροντα μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, οι οποίες θα ήθελαν να εξαγοράσουν τις ελληνικές τράπεζες.

Επιπλέον, είναι γνωστό ότι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες θέλουν να κάνουν ομαδικές απολύσεις στη χώρα μας. Πιο συγκεκριμένα, μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία «παλεύει» εδώ και 6-8 μήνες περίπου να προχωρήσει σε 225 απολύσεις στο εργοστάσιό της στη Χαλκίδα. Ο αριθμός όμως αυτός υπερβαίνει το ανώτατο όριο για τις ομαδικές απολύσεις που ανέρχεται στο 5% κάθε μήνα. Αυτά και άλλα παρόμοια καταδεικνύουν ότι υπάρχει ιδιοτέλεια της τρόικα. Όπως συμβαίνει και με την περίπτωση του γάλακτος. Είναι δυνατόν να καθορίζει η τρόικα στη χώρα μας στις πόσες μέρες θα θεωρείται φρέσκο το γάλα και τι γάλα θα πίνουν οι Έλληνες; Πώς ακριβώς επηρεάζουν οι ρυθμίσεις αυτές το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, το οποίο υποτίθεται είναι αυτό που ενδιαφέρει την τρόικα, προκειμένου να πάρει πίσω τα χρήματά της; Στην πραγματικότητα, αυτό που επηρεάζουν οι απαιτήσεις της τρόικα για το γάλα είναι οι εξαγωγές μεγάλων ευρωπαϊκών και πολυεθνικών βιομηχανιών γάλακτος προς την Ελλάδα και, κυρίως, η προώθηση συγκεκριμένων συμφερόντων ολλανδικών και άλλων επιχειρήσεων. Διαφορετικά, τι άλλο θα μπορούσε να εξυπηρετεί η εξόντωση των ελλήνων κτηνοτρόφων και της πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα μας; Διότι, εάν αρχίζει να χαρακτηρίζεται φρέσκο το γάλα μεγαλύτερης διάρκειας, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των εισαγωγών γάλακτος από την Ευρώπη και την εξόντωση των δικών μας γαλακτοπαραγωγών.

Κατά συνέπεια, υπάρχουν καταφανώς στοιχεία ιδιοτέλειας στη στάση της τρόικα. Και θα ήθελα να κάνω και μια σκληρότερη παρατήρηση, ότι δηλαδή η εντύπωση που μου δίνεται όταν «διαπραγματεύονται» οι τροϊκανοί –διότι δεν διαπραγματεύονται στην πραγματικότητα, αλλά απαιτούν– είναι ότι μεταχειρίζονται τη χώρα μας και τον λαό μας σαν να είναι διεθνείς απατεώνες με γραβάτες και κοστούμια. Γιατί αυτό είναι σε τελική ανάλυση. Και σε αυτό πρέπει να μπει ένα τέλος. Οι ευρωεκλογές που έρχονται δίνουν, θεωρώ, την ευκαιρία στον ελληνικό λαό όχι μόνο να στείλει το μήνυμά του αλλά και να ανοίξει τον δρόμο για πολιτικές εξελίξεις.

- Πώς σχολιάζετε τις εξελίξεις και τη ζύμωση που πραγματοποιείται στον χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς; Πώς βλέπετε το Ποτάμι και τα όσα έγιναν πρόσφατα με την Ελιά;

Καταρχάς, το Ποτάμι μέχρι στιγμής είναι θόλο, με την έννοια ότι δεν έχει τοποθετηθεί για τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τον λαό και τη χώρα, δηλαδή για το ζήτημα των μνημονίων, για το ζήτημα του υπέρογκου και αδύνατου να αποπληρωθεί δημόσιου χρέους της χώρας, για το ζήτημα των πολιτικών της λιτότητας, για το Κυπριακό –δεν αναφέρομαι στα δύσκολα ζητήματα, αλλά τουλάχιστον στα πρώτα, τα οποία είναι και τα βασικά. Επομένως, μέχρι στιγμής το Ποτάμι είναι θολό.

Δεύτερον, θα πρέπει να δούμε σε τελική ανάλυση και από το εκλογικό αποτέλεσμα –διότι στην κάλπη κρίνονται όλα–, εάν πρόκειται πραγματικά για ποτάμι ή είναι ένας απλός ξεροπόταμος, ένα απλό ρυάκι ή ένας μικρός χείμαρρος. Στην κάλπη θα δοκιμαστούν όλα, αλλά με βάση τις θέσεις τους, τις οποίες κάποια στιγμή θα πρέπει να δημοσιοποιήσουν.

Αναφορικά με την Ελιά, συμβαίνει το εξής: από τη μία έχουμε Ποτάμι, από την άλλη έχουμε Ελιά. Η δική μας γνώμη είναι ότι όλα αυτά γίνονται για να ανασυγκροτηθεί το πολιτικό κατεστημένο στη χώρα μας και για να μπουν αναχώματα σε μια ριζοσπαστικοποιημένη ψήφο προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά, αλλά κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί και τη διακυβέρνηση της χώρας. Εμείς ωστόσο θέλουμε να στείλουμε το εξής μήνυμα: είτε Ποτάμια βάλουν μπροστά μας είτε Ελιές είτε κάνουν άλλα κόμματα και τα ονομάσουν Πορτοκαλιές, Ντοματιές, Βουνά, Φαράγγια ή Λίμνες, ένα είναι δεδομένο. Ότι εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας από πολιτικής πλευράς, προκειμένου να πείσουμε τον ελληνικό λαό ότι αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει άλλη λύση από την καταψήφιση των μνημονιακών δυνάμεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, και κυρίως στις περιφερειακές εκλογές, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για πολιτικές εξελίξεις. Να ανοίξει ο δρόμος δηλαδή για να ζητήσουμε εθνικές εκλογές και να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να φύγει η τρόικα μαζί με τα μνημόνιά της, προτού ολοκληρώσει την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή στη χώρα μας.