Τελικά «πέθανε» το κοστούμι;

11:55 11/11/2011 - Πηγή: KoolNews

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Ναι, και θάφτηκε μαζί με τη γραβάτα. Είναι κανένας χρόνος που με βασανίζει αυτό το υπαρξιακό «ερώτημα» (… εδώ γελάνε αν δεν το καταλάβατε). Κοιτάζω γύρω μου και τι βλέπω; Κοστούμια πια φοράνε μόνο οι τραπεζικοί, οι δικηγόροι, οι πολιτικοί και οι παρουσιαστές ειδήσεων. Α, να μην ξεχάσω βέβαια και τη συμπαθή οικογένεια των νεκροθαφτών. Βασικά, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το κοστούμι πάει ζευγάρι  με την οικονομική κατάσταση. Δεν ξέρω τι από τα δυο παίζει ρόλο -το ότι αισθάνεσαι χάλια ή ότι θα σε πάρουν για μαλάκα και ψώνιο- αλλά το γεγονός είναι ένα: δεν θες

να βάλεις κοστούμι αν στην τσέπη δεν υπάρχει σάλιο. Για την Ελλάδα θα ‘λεγα, βέβαια, ότι το κοστούμι δεν πάει και με το περιβάλλον: το περιβάλλον στο δρόμο, στο εστιατόριο, στο μπαρ.

Ο πατέρας μου ήταν ταξιτζής στη δεκαετία του ’60 και του ’70. Ο κύριος Πανταζής  Κωστόπουλος φορούσε κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, κοστούμι. Στρουμπουλός, ροδοκόκκινος με τη φαλακρίτσα του έριχνε ένα κόντρα ξύρισμα το πρωί, έβαζε πάντα άσπρο πουκάμισο με στενή γραβάτα και το look συμπληρωνόταν με ένα απλό αλλά ωραίο χειροποίητο κοστουμάκι. Δεν είχε πολλά, τι να ‘χει ο καημένος ο ταρίφας, αλλά τα φύλαγε σαν τις κόρες των ματιών του. Αισθανόταν ότι έτσι υποδέχεται τον πελάτη του, είτε αυτή ήταν μια πουτάνα της νύχτας, είτε ένας τραπεζίτης της μέρας,  με τον καλύτερο τρόπο: με τιμή. Που θέλω να καταλήξω;

Η Ελλάδα ήταν φτωχή, πάμφτωχη. Μετράγαμε την ευμάρεια της κάθε οικογένειας από το πόσες φορές το μήνα τρώγαμε κρέας, οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι, γεμάτοι λακκούβες, τα παιδιά έξω βρώμικα και οι γριές αλλά και οι μανάδες κάθονταν στα πεζοδρόμια σε ψάθινες  καρέκλες και κουτσομπόλευαν. Κάθε οικογένεια είχε και ένα δράμα. Όμως, οι άνθρωποι ήταν καλοντυμένοι, «στολισμένοι» με ότι φτωχικό είχαν. Έτσι πήγαιναν  στην ταβέρνα της γειτονιάς το βράδυ. Τώρα δεν ξέρω, αν είναι μόνο θέμα στυλιστικής εξέλιξης αυτό που συμβαίνει, να κυκλοφοράμε όπως λέει και η 90χρονη μάνα μου σαν γύφτοι. Εμένα λόγω αξυρισιάς με βρίζει και για «Αλβανό». Όχι, προς Θεού, η κυρά Ελένη δεν είναι ρατσίστρια, στυλιστικά μιλάει. Με τον τρόπο που το έμαθε στην επαρχία, στο χωριό της. Και μπορώ να σας πω ότι οι άνθρωποι εκεί είναι ντυμένοι όπως οι πρόγονοι των Dolce & Gabbana στη Σικελία. Ναι, όπως το ακούσατε: Οι ίδιοι οι σχεδιαστές το λένε ότι από εκεί έκλεψαν τα σχέδια όπου έγιναν διάσημοι. Από τα σικελικά χωριά.

Το κοστούμι είναι, λοιπόν, η στολή, για να μην πω η πανοπλία, του άντρα. Αρέσει στις γυναίκες και αρέσει πολύ. Εντάξει, δεν μιλάμε για τους πιτσιρικάδες. Σε αυτούς και δεν πάει αλλά και διαλέγουν συνήθως χαχόλικα και ντεμοντέ κοστούμια. Μιλάμε αποκλειστικά για τις ηλικίες άνω των 30 και βάλε. Οι πιο πολλές εικόνες του παλιού  κινηματογράφου που μας έχουν μείνει από καλοντυμένους άντρες είναι συνδεδεμένες με ένα κοστούμι. ΟΚ, υπήρξε βέβαια και η λαίλαπα του t-shirt και του τζιν, τα οποία κι αυτά με τη σειρά τους πάνω στα σωστά κορμιά μπορούν να δείχνουν σέξι. Το κοστούμι, όμως, καλύπτει όλες τις αδυνα