7 χρόνια χωρίς τον Α. Αλεξανδράκη (+video)

15:02 8/11/2012 - Πηγή: Attiki Press

Γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1928, σπούδασε στα καλύτερα σχολεία της εποχής και τα 15 του έγινε μέλος της εθνικής ομάδας ξιφασκίας. Ο λόγος για τον Αλέκο Αλεξανδράκη, ο οποίος αν και είχε στο νου του να γίνει αξιωματικός του ναυτικού, εντούτοις μια παράσταση του Κάρολου Κουν,με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη του άλλαξε τη ζωή. 

Ο πρώτος του ρόλος ήταν στη «Φθινοπωρινή Παλίρροια» αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. Εντύπωση έκανε και στον Φιλοποίμην Φίνο, ο οποίος του πρότεινε να παίξει στον

κινηματογράφο, ενώ έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη με την ταινία «Δύο κόσμοι», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.
Σταδιακά εξελίχθηκε σε μεγάλο ηθοποιός, αλλά και γόη της εποχής, με πρώτο και καλύτερο «θύμα» του την Έλλη Λαμπέτη. Στο Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, Μαρτζ Βάλβη, με την οποία παντρεύτηκε λίγο αργότερα στην Αθήνα. Ο γάμος τους κράτησε τρία χρόνια, όσο κι αυτός με την Κλοντ Σαμπαντού, μια πανέμορφη Γαλλίδα.

Το 1956, παντρεύτηκε την ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη και μαζί ανέβασαν στο θέατρο «Γκλόρια» της Πλατείας Αμερικής, το «Πικνίκ». Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την ελβετίδα Βερένα Γκάουερ. Στα πέντε χρόνια που κράτησε ο γάμος τους απέκτησαν δύο παιδιά. Το 1969 γνώρισε τη Νόνικα Γαληνέα και την ερωτεύτηκε βαθιά. Παρότι αυτή η σχέση κράτησε 21 ολόκληρα χρόνια, δεν παντρεύτηκαν ποτέ.

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθέτησε θεατρικά έργα, αλλά και ταινίες, όπως ο «Θρίαμβος» (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η «Συνοικία το όνειρο» (1960). Συνολικά πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 75 κινηματογραφικές ταινίες, ενώ ερμήνευσε σπουδαίους ρόλους και στο θέατρο. Στην τηλεόραση έπαιξε στον «Παράξενο Ταξιδιώτη», τον «Γιούγκερμαν» και τους «Μυστικούς Αρραβώνες».

Το 1994 ανέβασε με τη Μιμή Ντενίση, τον «Θείο Βάνια» και δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Εθνικό, απ’ όπου είχε ξεκινήσει. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου, ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στην τέχνη.

Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.