«Αχ!», από την ομάδα «Bijoux De Kant»

15:41 21/5/2015 - Πηγή: Attiki Press

Μια παράσταση, που μαγεύει με την ατμόσφαιρα και εντυπωσιάζει με τις ερμηνείες των ηθοποιών.

Από τον Κώστα Νταλιάνη & την Ηρώ Μητρούτσικου

Το «Αχ!» είναι βασισμένο στο έργο του Κωνστ.Χριστομάνου «Κερένια κούκλα», το οποίο εκδόθηκε το 1911 και αφηγείται την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου με ολέθρια κατάληξη.

Ο συγγραφέας:

Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) υπήρξε λογοτέχνης, καθηγητής Πανεπιστημίου, μεταφραστής και θεατρικός σκηνοθέτης, μεγάλος ανανεωτής του ελληνικού θεάτρου. Ως φιλόλογος δίδαξε Ελληνικά στην πριγκίπισσα Σίσσυ. Ήταν ιδρυτής του θιάσου Νέα

Σκηνή (Μυράτ, Σικελιανός, Κυβέλη κ.α.) και επηρέασε βαθιά την εξέλιξη του νεοελληνικού θεάτρου εισάγοντας για πρώτη φορά την έννοια του σκηνοθέτη. Η γενικότερη συνεισφορά του στο ελληνικό θέατρο παραμένει ανεκτίμητη.

Το 1908 αποστέλλει σε συνέχειες στην εφημερίδα «Πατρίς» το ρεαλιστικό ηθογράφημα της Αθηναϊκής κοινωνίας «Η Κερένια κούκλα», το οποίο θα γίνει θεατρικό έργο από τον Παντελή Χορν, η πρώτη μεταφορά ελληνικού λογοτεχνικού έργου στον κινηματογράφο με πρωταγωνίστρια τη Βιργινία Διαμάντη, το 1916 από τον Μιχ. Γλυτσό, ενώ το 1987 η «Κερένια κούκλα» διασκευάζεται τηλεοπτικά και παρουσιάζεται στην ΕΤ-2.

Βijoux de kant:

Η ομάδα bijoux de kant ιδρύθηκε από τον σκηνοθέτη και εικαστικό Γιάννη Σκουρλέτη, τον μουσικό Κώστα Δαλακούρα κ.α, τον Δεκέμβριο του 2010 ψάχνοντας διαφορετικούς ποιητικούς λόγους και ιδιώματα. Η παρουσία της εντοπίζεται στο θέατρο, σε εικαστικά δρώμενα, εκθέσεις και σε διαφορετικών ειδών δραστηριότητες που σχετίζονται με την καλλιτεχνική δημιουργία και σκέψη.

Έχουν ανεβάσει τις παραστάσεις: «Στέλλα travel: η γη της απαγγελίας» http://attikipress.gr/i-stella-ton-sfageion/ , «ΡΑΜΟΝΑ travel: «η γη της καλοσύνης»» της Γλυκερίας Μπασδέκη, «Πολιτισμός:»μία κοσμική τραγωδία»» του Δημ.Δημητριάδη, ενώ είναι στα σκαριά η παράσταση: «Απόφραξη», του Δημ.Δημητριάδη με τον Γιώργο Νανούρη στον κεντρικό ρόλο.

Λένα Δροσάκη:

Άλλος ένας μόνιμος συνεργάτης της ομάδας είναι η εξαιρετική ηθοποιός Λένα Δροσάκη, η οποία έχει συμμετάσχει σε όλες τις μέχρι τώρα παραστάσεις της ομάδας. Πιο παλιά την είχα πρωτοδεί στο «Venison» του Θάνου Παπακωνσταντίνου, όμως το ταλέντο της αναδείχτηκε όταν πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις της bijoux de kant. Γι αυτό και της άξιζε όσο τίποτα η καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη που της δόθηκε πριν λίγο καιρό (30/3/2015) για τις ερμηνείες της στις προηγούμενες παραστάσεις της ομάδας.

Στην τελευταία παράσταση (“Αχ”) της bijoux de kant, νομίζω ότι δεν υπήρχε καλύτερη ηθοποιός για να ενσαρκώσει την Λιόλια, από αυτό το αέρινο πλάσμα που ονομάζεται Λένα Δροσάκη. Αυτή την στιγμή η Λένα Δροσάκη, εκτός από την περιοδεία του “Aχ”, πρωταγωνιστεί και στην παράσταση “Η Λίλα λέει» σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη στο Θέατρο Τέχνης (Υπόγειο).

Η υπόθεση:

Η έφηβη Λιόλια, προσλαμβάνεται για να φροντίσει την άρρωστη Βιργινία και το σπίτι. Ο νεαρός άνδρας της Βιργινίας, ο Νίκος, την ερωτεύεται, ενώ συγχρόνως παρακολουθεί την άρρωστη γυναίκα του να αργοπεθαίνει. Κάθε μέρα η Βιργινία γίνεται ολοένα και πιο άρρωστη, γίνεται μόνο δύο μάτια, που παρακολουθούν ανήμπορα τη γεμάτη ζωή Λιόλια, ουσιαστικά ζώντας μέσα από αυτήν. Μετά τον θάνατο της Βιργινίας, παντρεύονται και η Λιόλια γεννά ένα παιδί ασθενικό, που όλοι λένε, ότι μοιάζει με την πεθαμένη, σαν κερένια κούκλα.

Όπως, όμως, η Βιργινία αισθανόταν, ότι δεν υπάρχει διαφυγή, το ίδιο νιώθει και η Λιόλια. Το ίδιο αόρατο «κακό» δηλητηριάζει ακόμη και τη γέννηση του παιδιού της, της κερένιας κούκλας. Από αυτό το σημείο και πέρα, η ταύτιση των δύο γυναικών είναι σχεδόν απόλυτη. Οι δύο γυναίκες, τόσο διαφορετικές στην αρχή, με μοναδικό κοινό στοιχείο τη λατρεία προς τον Νίκο, μοιράζονται τελικά την ίδια μοίρα. Η Βιργινία, έχοντας χάσει την ελπίδα να γίνει μητέρα, χάνει και την ζωή και τον αγαπημένο της, τον οποίο, προσωρινά, κερδίζει η Λιόλια. Η Λιόλια, αργότερα, σαβανώνει το δικό της παιδί, αλλά και τον αγαπημένο της.

Στο έργο, βαθμιαία και συστηματικά, υποσκάπτεται η εικόνα μιας συμπαγούς και ενιαίας ταυτότητας του καθενός από τα δύο γυναικεία πρόσωπα. Η Βιργινία και η Λιόλια αποτελούν το κέρινο είδωλο η μία της άλλης. Το στήσιμο της ιστορίας μοιάζει με ένα σιδερένιο στεφάνι, που εγκλωβίζει το ζευγάρι σε μια αμείλικτη μοίρα.

Η παράσταση:

Με το λυρικό περιβάλλον του έργου του Κ. Χρηστομάνου ως αφετηρία, η ομάδα «Bijoux De Cant» καταφέρνει να φέρει το σύμπαν των ηρώων στη σκηνή, με έξυπνες προσθήκες και καινοτομίες. Το κείμενο ξαναδιαβάστηκε και διασκευάστηκε από την Γλυκερία Μπασδέκη και σκηνοθετήθηκε από τον Γιάννη Σκουρλέτη. Ο λόγος διατηρεί ατόφια την ποιητικότητα και τον λυρισμό και η προσέγγιση του καταδικασμένου έρωτα της ιστορίας γίνεται με μεγάλη ευαισθησία, δίνοντας, παράλληλα, μια νότα αισιοδοξίας μέσα σε αυτόν τον τραγικό κόσμο. Η λαϊκότητα του Χρηστομάνου έχει αφαιρεθεί και η παράσταση είναι περισσότερο ονειρική, παρά εκτυλίσσεται σε μια φτωχογειτονιά της Αθήνας.

Η εκφορά του λόγου, τα βλέμματα, οι κινήσεις, οι θέσεις των σωμάτων στον χώρο ήταν δουλεμένα στην παραμικρή λεπτομέρεια, κάνοντας, έτσι, διάφανο τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων, σαν τη διάφανη, τούλινη κουρτίνα, που χωρίζει τη σκηνή κατά μήκος. Στην αρχή, πίσω από την κουρτίνα βρίσκεται η κερένια κούκλα και η Λιόλια, πλάσματα ακόμα εκτός της πραγματικότητας, παγιδευμένα μεταξύ ονείρου και θανάτου, μεταξύ ύπαρξης και μη ύπαρξης, εν αναμονή της γέννησής τους (κυριολεκτικά για την κούκλα, μεταφορικά για την Λιόλια).

Στο προσκήνιο, ξαπλωμένοι στο χώμα, δηλ. στην πραγματικότητα, σαν νεκροί, βρίσκονται οι μέλλοντες νεκροί. Η Βιργινία και ο Νίκος, ζωντανοί στην σκληρή πραγματικότητα, σέρνονται, μέχρι να απεκδυθούν και ο Νίκος να αναδυθεί, ενώ η Βιργινία να περάσει στον χώρο της μη ύπαρξης. Έτσι η Βιργινία πηγαίνει στην αρχική θέση της Λιόλιας, αντίκρυ από την αφηγήτρια, ενώ η Λιόλια έρχεται στο προσκήνιο. Αφηγήτρια είναι η κερένια κούκλα, η κόρη που δεν πρόλαβε να ζήσει…

Η σκηνοθεσία του Γ.Σκουρλέτη είναι ευφάνταστη και γεμάτη ευρήματα, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα και κρατώντας συνεχώς απασχολημένες τις αισθήσεις του θεατή, τόσο στις στιγμές λόγου, όσο και στις στιγμές σιωπής.

Σημαντικές για την ατμόσφαιρα της παράστασης ήταν οι μουσικές και ηχητικές επιλογές του Κώστα Δαλακούρα. Από την αρχή, συνοδεύει με ταιριαστό τρόπο τον μονόλογο της αφηγήτριας, τοποθετώντας το κοινό αμέσως στην κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση. Στο τέλος, κλείνει με το «Άστα τα μαλλάκια σου» σε μια συμφωνική εκτέλεση, επιτείνοντας την τραγικότητα της ιστορίας. Οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα ήταν λιτοί και ατμοσφαιρικοί. Στο πνεύμα της παράστασης και τα κοστούμια της Δήμητρας Λιάκουρα, ονειρικά ή λαϊκά, ενώ το πληθωρικό κοστούμι της Βιργινίας κλέβει την παράσταση.

Οι τέσσερις ηθοποιοί καθοδηγούμενοι από τον ιδιαίτερο σκηνοθέτη, ερμήνευσαν με συναίσθημα τους απαιτητικούς ρόλους τους, ενώ η κίνησή τους παρέμπε σε ονειρική κατάσταση.

Η Λένα Δροσάκη ήταν σαγηνευτική και εύθραυστη σαν γυάλινη κούκλα στον ρόλο της νεαρής Λιόλιας, ένα σύμβολο της ζωής, με μια ελαφριά, αλλά όμορφη επιτήδευση στην εκφορά του λόγου της. Η κίνησή της έδειχνε ότι δεν πατούσε συχνά στη γη, ενώ εντυπωσίασε και φωνητικά. Η Μαίρη Συνατσάκη ήταν σπαρακτική και συγκινητική στον ρόλο της Βιργινίας, που παλεύει απεγνωσμένα με τον θάνατο. Η Κατερίνα Μισιχρόνη στο ρόλο της αφηγήτριας ήταν στιβαρή και παραστατική, αποτελώντας την άγκυρα της παράστασης, καθώς ήταν αυτή, που με την αφήγησή της έδινε το γενικότερο κλίμα. Τέλος, ο Δημήτρης Μοθωναίος, στο ρόλο του Νίκου, προσέδωσε γοητεία και ζωντάνια, πείθοντας ως το μήλον της έριδος ανάμεσα στις δύο γυναίκες.

Η παράσταση αποτελεί ένα τραγικό, οπτικό ποίημα, που αποζημιώνει τους θεατές με την πληθώρα των εκφραστικών μέσων της και των συναισθημάτων της.

«Αχ!»

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Θεατρική διασκευή: Γλυκερία Μπασδέκη

Σκηνοθεσία-Σκηνογραφία: Γιάννης Σκουρλέτης

Μουσική: Κώστας Δαλακούρας

Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Σκηνική εγκατάσταση: Αντρέας Κασάπης

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Φωτογραφίες: PHOTOHARRIE

Video trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος

Artwork: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ:

Λένα Δροσάκη, Δημήτρης Μοθωναίος, Κατερίνα Μισιχρόνη, Μαίρη Συνατσάκη

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

Η παράσταση παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχ.Κακογιάννης στην Αθήνα,

στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο θέατρο “Act” στην Πάτρα, στο ELAIώNAS FESTIVAL στον Βοτανικό και ξαναεπισκέπτεται την Θεσσαλονίκη (αλλά αυτή την φορά όχι στο “BlackBox”).

ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ,

για τρεις μόνο παραστάσεις

Παρασκευή – Κυριακή 29, 30, 31 Μαΐου 2015,

στις 21.00

Πλατεία ΧΑΝΘ (πλευρά Τσιμισκή), Θεσσαλονίκη

Εισιτήρια: 12€, 10€

2310 237700

www.avlaiatheatre.gr