Αυξημένος κίνδυνος για διαβήτη λόγω κοινωνικών αντιξοοτήτων

14:08 6/7/2013 - Πηγή: Attiki Press

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό PLOS Medicine, από την ερευνήτρια Silvia Stringhini του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής, της Λωζάννης, ο διαβήτης συνδέεται στενά με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση: Χαμηλό εισόδημα, χαμηλή εκπαίδευση και χαμηλό επίπεδο απασχόλησης, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη.

Προσπαθώντας να καταλάβει τους μηχανισμούς που υποκρύπτονται κάτω από αυτή τη σχέση η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της,

αναφέρουν ότι ένα σημαντικό μέρος αυτής της σχέσης φαίνεται ότι μπορεί να αποδοθεί σε χρόνια φλεγμονή.

Όπως δηλώνει η συγγραφέας «Λαμβάνοντας υπόψη τις ενδείξεις που υπάρχουν, οι οποίες συνδέουν τις κοινωνικοοικονομικές αντιξοότητες με την φλεγμονή, και την φλεγμονή με τον διαβήτη τύπου 2, φαίνεται λογικό να υποθέσουμε ότι, η χρονίως αυξημένη φλεγμονώδης κατάσταση, στην οποία βρίσκονται τα άτομα που εκτίθενται σε κοινωνικοοικονομικές αντιξοότητες, καμιά φορά κατά τη διάρκεια ολόκληρης ζωής, μπορεί, τουλάχιστον εν μέρει, να διευκολύνει την εμφάνιση μελλοντικά του διαβήτη τύπου 2».

Για να ελέγξουν την υπόθεση τους, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τη μελέτη Whitehall II. H μελέτη αυτή παρακολουθούσε 10.000 συμμετέχοντες, όλους Βρετανούς κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι εργάζονταν στο Λονδίνο από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Η μελέτη αυτή συνεχίζεται και οι συμμετέχοντες υποβάλλονται σε κανονικούς ελέγχους και παρέχουν εκτεταμένες πληροφορίες κάθε λίγα χρόνια σχετικά με την κοινωνική τους κατάσταση.

Από την ανάλυση δεδομένων αυτής μελέτης βρήκαν ότι, οι κοινωνικοοικονομικές αντιξοότητες που διαρκούν εφόρου ζωής, καθώς και η μετάβαση από υψηλό κοινωνικό, οικονομικό επίπεδο κατά την παιδική ηλικία, σε χαμηλό κατά την ζωή του ενήλικου, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.

Επιπλέον, οι διαδικασίες της φλεγμονής, οι οποίες μετριόνταν κατ' επανάληψη μέσω λήψεων αίματος, εξηγούσε μέχρι το ένα τρίτο αυτού του συνδυασμού.

Οι ερευνητές προτείνουν ότι θα πρέπει μελλοντικές μελέτες, να ελέγξουν τις παρεμβάσεις που μειώνουν τη χρόνια φλεγμονή, καθώς τέτοιες μελέτες θα είναι αναγκαίες για να προληφθεί η έκταση κατά την οποία οι κοινωνικές ανισότητες που προκαλούν την χρόνια φλεγμονή, είναι αναστρέψιμες.