Απελάσεις Ουκρανών στη Ρωσία: Μαρτυρίες που συγκλονίζουν

10:55 28/4/2022 - Πηγή: Attiki Press

Συγκλονίζουν μαρτυρίες ανθρώπων από την Ουκρανία, οι οποίοι απελάθηκαν στην Ρωσία με τη βία. Κάποιοι ξυλοκοπήθηκαν, άλλοι φυλακίστηκαν, μερικοί αγνοούνται. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το BBC, Ουκρανοί πολίτες μεταφέρθηκαν με τη βία από την χώρα τους στην Ρωσία, με αποτέλεσμα αρκετοί από αυτούς να ξυλοκοπηθούν, να βασανιστούν -σωματικά και ψυχολογικά- και κάποιοι από

αυτούς να αγνοούνται από τα συγγενικά τους πρόσωπα, καθώς δεν έχουν δώσει σημεία ζωής. Ενας εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού, ο Βολοντίμιρ Κροπούν, μίλησε στο BBC τρεις εβδομάδες μετά την απελευθέρωση του, όντας εμφανώς ταραγμένος, για την σύλληψη του από τις ρωσικές δυνάμεις σε ουκρανικό έδαφος και την απέλαση του στη Ρωσία.

Οπως αναφέρει το βρετανικό μέσο, ο Βολοντίμιρ στις 18 Μαρτίου, οδηγούσε ένα σχολικό λεωφορείο σε ένα χωριό 40 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Κιέβου, για να βοηθήσει στην εκκένωση κάποιων πολιτών που είχαν εγκλωβιστεί εκεί λόγω των μαχών που μαίνονταν στην περιοχή.

Οι Ρώσοι στρατιώτες τον σταμάτησαν και όταν ο Βολοντίμιρ προσπάθησε να τους πείσει να τον αφήσουν να περάσει εκείνοι τον συνέλαβαν. Οπως αναφέρει ο εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού, κρατήθηκε τις πρώτες μέρες σε υπόγειο ενός εργοστασίου σε κοντινό χωρίο, μαζί με άλλα 40 άτομα, σε ένα δωμάτιο 28 τ.μ.

Οι Ρώσοι βασάνιζαν με τέιζερ τους κρατούμενους από την Ουκρανία

«Μας χτυπούσαν με τουφέκια, μας χτυπούσαν και μας κλωτσούσαν. Μου έδεσαν τα μάτια και μου έδεσαν τα χέρια με μονωτική ταινία. Χρησιμοποίησαν τέιζερ και ζητούσαν συνεχώς πληροφορίες για τον στρατό», ανέφερε ο Βολοντίμιρ και συνέχισε: «Ένας από τους στρατιώτες ήταν πολύ νέος, σχεδόν παιδί. Χρησιμοποιούσε τέιζερ στο λαιμό, στο πρόσωπο, στα γόνατα. Ήταν σαν να διασκέδαζε». Η κράτηση τους κράτησε σχεδόν μία εβδομάδα στην Ουκρανία και ύστερα μεταφέρθηκαν στη Λευκορωσία. «Νόμιζαν ότι δεν μπορούσαμε να δούμε, αλλά είδα τα χωριά που περνούσαμε, το Ιβάνκιβ, το Τσερνόμπιλ και μετά είδα να περνάμε τα σύνορα», τόνισε ο εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού.

Η μεταφορά του Βολοντίμιρ από τη Λευκορωσία στη Ρωσία

Ο εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού ανέφερε ότι στη Λευκορωσία τους δόθηκε έγγραφο ταυτότητας, το οποίο έχει εκδοθεί από τον στρατό της Ρωσικής Ομοσπονδίας και περιγράφει ως τόπο γέννησης του Βολοντίμιρ την «Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία». Έτσι ήταν γνωστή η Ουκρανία πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, πριν γίνει ανεξάρτητη χώρα. Είναι ένα σημάδι των φιλοδοξιών της Ρωσίας στην περιοχή. Στη συνέχεια ο Βολοντίμιρ λέει ότι μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενος μεταφέρθηκαν σε μία φυλακή στη Ρωσία.

«Τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν. Μας εξευτέλιζαν, μας έβαζαν να γονατίζουμε και μας ανάγκαζαν σε άβολες στάσεις. Αν κοιτάζαμε στα μάτια τους, μας χτυπούσαν. Αν κάναμε κάτι αργά, μας χτυπούσαν. Μας αντιμετώπιζαν σαν ζώα», επισήμανε ο Βολοντίμιρ και συνέχισε: «Προσπαθούσαμε να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον. Κάποιες μέρες δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι συνέβαιναν όλα αυτά. Ένιωθα σαν να είχαμε μεταφερθεί στον Μεσαίωνα από τον 21ο αιώνα». Ένα βράδυ μέτρησε άλλους 72 ανθρώπους που βρίσκονταν υπό κράτηση μαζί του. Αλλά άκουγε ότι ήταν περισσότεροι.

Στις 7 Απριλίου ο Βολοντίμιρ αφέθηκε ελεύθερος και μεταφέρθηκε στην Κριμαία

Μετά από δύο εβδομάδες κράτησης, στις 7 Απριλίου, ο Βολοντίμιρ βγήκε από τη φυλακή, μαζί με τρεις Ουκρανές από άλλο κέντρο κράτησης και μεταφέρθηκαν αεροπορικώς στην Κριμαία. Οι γυναίκες είπαν στον Βολοντίμιρ ότι είχαν επίσης ξυλοκοπηθεί. Δεν καταλάβαιναν πού τις μετέφεραν, αλλά άκουγαν συχνά τους στρατιώτες να χρησιμοποιούν τη λέξη «ανταλλαγή». Από την Κριμαία τις μετέφεραν οδικώς σε ένα σημείο 32 χιλιόμετρα έξω από τη Ζαπορίζια και τους επέτρεψαν να περπατήσουν μέσω μιας γέφυρας προς το έδαφος που ελέγχεται από την Ουκρανία. Η ανταλλαγή των αιχμαλώτων πολέμου και από τις δύο πλευρές πραγματοποιήθηκε, πριν επιτραπεί στους Ουκρανούς να περπατήσουν, οι οποίοι χρειάστηκαν δύο μέρες για να κάνουν το ταξίδι.

Εργαζόμενοι από το πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ κρατούνταν στη Ρωσία

Ο Βολοντίμιρ τόνισε φανερά καταπονημένος σωματικά και ψυχολογικά ότι, «το γεγονός ότι Ουκρανοί πολίτες κρατούνται στη Ρωσία είναι 100% αληθινό». Παράλληλα, ο εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού τόνισε ότι στη φυλακή άκουσε ότι άνθρωποι από το πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ κρατούνταν σε διπλανά δωμάτια. Δεν είναι σαφές ποιοι ακριβώς ήταν οι άνθρωποι στη φυλακή, αλλά 169 Ουκρανοί της Εθνικής Φρουράς που ήταν υπεύθυνοι για την ασφάλεια του Τσερνόμπιλ αγνοούνται. Για πρώτη φορά κρατήθηκαν στο υπόγειο του πυρηνικού εργοταξίου για εβδομάδες, όταν αυτό είχε καταληφθεί από ρωσικά στρατεύματα. Ο Βαλέρι Σεμόνοφ, ένας από τους μηχανικούς στο Τσερνόμπιλ, δήλωσε ότι όταν οι ρωσικές δυνάμεις αποσύρθηκαν στα τέλη Μαρτίου, πήραν μαζί τους και τους φρουρούς του πυρηνικού εργοστασίου.

Από τις 31 Μαρτίου αγνοείται η τύχη Ουκρανού στρατιωτικού στο Τσερνόμπιλ

Σε ένα κοντινό χωριό στο Τσερνόμπιλ ζει η οικογένεια ενός από τους αγνοούμενους στρατιωτικούς, ο οποίος σύμφωνα με το BBC, είχε τηλεφωνήσει στη γυναίκα του την πρώτη ημέρα της  εισβολής, όταν έγινε η κατάληψη του πυρηνικού εργοταξίου, για να της πει να φύγει από το χωριό τους. Εκείνη πήρε τους γονείς της και τον μικρό τους γιο και πήγε στο Λβιβ, στη δυτική Ουκρανία. Μέχρι τις 9 Μαρτίου η γυναίκα επικοινωνούσε καθημερινά με τον σύντροφο της.

«Δεν μοιραζόταν πολλά στο τηλέφωνο. Έλεγε μόνο, «Είμαστε καλά». Μου έλεγε να μην ανησυχώ γι’ αυτόν», είπε η σύντροφος του στρατιωτικού και συνέχισε: «Τότε έχασαν το ρεύμα, οπότε δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί του. Η τελευταία φορά που μίλησα με τον σύζυγό μου ήταν στις 31 Μαρτίου, την ημέρα που τους πήραν με τη βία από το Τσερνόμπιλ. Μου είπε: «Είμαι καλά σωματικά, αλλά συναισθηματικά είναι πολύ δύσκολο». Μπορούσα να καταλάβω από τη φωνή του ότι ανησυχούσε πολύ».

Η σύζυγος του στρατιωτικού προσπαθεί να καθησυχάσει τον μικρό γιο της που ρωτάει συνεχώς που είναι ο πατέρας του: «Του λέω ότι είναι στη δουλειά, αλλά είναι πολύ φοβισμένος. Ανησυχεί ότι θα εξαφανιστώ κι εγώ και με ακολουθεί παντού, στη δουλειά, στα μαγαζιά», είπε και συνέχισε: «Είναι πολύ δύσκολο για εμάς. Θέλω μόνο η Ρωσία να απελευθερώσει τον σύζυγό μου». Το υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας είπε στη γυναίκα ότι ο σύζυγος της κρατείται στη Ρωσία.

Η Γιούλια αγνοείται από τις 14 Μαρτίου

Το BBC μίλησε με τις οικογένειες περισσότερων από δώδεκα ανθρώπων που έχουν τεθεί σε ομηρία από τα ρωσικά στρατεύματα. Μόνο λίγοι επέστρεψαν. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να αγνοούνται, όπως η Γιούλια Παγιέβσκα. Ο σύζυγός της Βαντίμ τόνισε στο βρετανικό μέσο ότι η γυναίκα του αιχμαλωτίστηκε από τις ρωσικές δυνάμεις στις 14 Μαρτίου, όταν εργαζόταν ως παραϊατρικό προσωπικό στη Μαριούπολη, βοηθώντας στην εκκένωση τραυματισμένων στρατιωτών και πολιτών.

Ένα προπαγανδιστικό βίντεο με την Γιούλια μεταδόθηκε από ορισμένα φιλοκυβερνητικά ρωσικά τηλεοπτικά κανάλια, και έτσι έμαθε ο Βαντίμ ότι η Γιούλια βρίσκεται σε ρωσική αιχμαλωσία. Ο ίδιος οποίος πιστεύει ότι την έχουν μεταφέρει στη Ρωσία. Παράλληλα, η Μόσχα επιμένει ότι οι Ουκρανοί πολίτες πηγαίνουν στη Ρωσία οικειοθελώς.

Πάνω από 6.000 Ουκρανοί πολίτες έχουν απελαθεί προς τη Ρωσία

Πάνω στους ισχυρισμούς της Μόσχα ότι οι Ουκρανοί πηγαίνουν στη Ρωσία εθελοντικά, η γενική Εισαγγελέας της Ουκρανίας η Ιρίνα Βενεντίκτοβα τόνισε ότι, «δεν θέλω να απαντήσω σε αυτούς τους τεράστιους ψεύτες» και συνέχισε αναφέροντας ότι: «Υπάρχουν τουλάχιστον 6.000 πολίτες που μπορούμε να εντοπίσουμε και οι οποίοι έχουν απελαθεί, και από πληροφορίες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη Ρωσία, λένε ότι έχουν πάρει ένα εκατομμύριο Ουκρανούς».

Η Βενεντίκτοβα είπε, ότι υπήρξαν περιπτώσεις παιδιών που χωρίστηκαν από τους γονείς τους και ότι σχεδόν όλοι όσοι επέστρεψαν με ανταλλαγή κρατουμένων, τους είπαν ότι βασανίστηκαν και ξυλοκοπήθηκαν από τους Ρώσους. Καθώς ο πόλεμος μαίνεται στα νότια και ανατολικά της Ουκρανίας, κάθε μέρα υπάρχουν νέες αναφορές για ανθρώπους που απελαύνονται με τη βία στη Ρωσία.