Άρθρο: Δεν υπάρχει μόνο μαύρο…

Του Στράτου Ιωακείμ 

Η αδυναμία του κράτους να καλύψει βασικές ανάγκες των πολιτών, οδηγούν την κοινωνία να παίρνει την κατάσταση στα χέρια της. Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, η κεντρική διοίκηση «αποψιλώνει» κάθε έννοια κοινωνικών δομών. Από το 2009 σταδιακά, μέχρι και σήμερα, οι ίδιοι οι πολίτες, αντιλαμβανόμενοι την ανικανότητα των κυβερνώντων, δημιουργούν αντιδομές, προασπίζοντας κεκτημένα που χάνονται μέρα με τη μέρα.

Κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία, ανταλλακτήρια, κοινωνικά φροντιστήρια, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι κ.ά., που φτιάχνονται από πολίτες για πολίτες (υπάρχουν

και οι επαγγελματίες του είδους που αμφισβητείται η προσφορά τους) αποτελούν ένα αποκούμπι στο χειμαζόμενο λαό.

Χιλιάδες συνάνθρωποί μας καταφεύγουν στα παραπάνω, για να εξασφαλίσουν καλύτερες τιμές, ποιοτικότερα προϊόντα, να εξαλείψουν -εν μέρει- την ανάγκη συναλλαγής με χρήματα, να ψυχαγωγηθούν και εν τέλει, να κοινωνικοποιηθούν.

Ίσως, η κοινωνικοποίηση να αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα «όπλα» των πολιτών, που σήμερα βιώνουν με τον πιο απάνθρωπό τρόπο την αποξένωση κυρίως στα αστικά κέντρα, εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων και της αυξανόμενης ανεργίας.

Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές οδηγούν πολλούς ανθρώπους στα όρια ψυχοκοινωνικών νοσημάτων, ακόμα και στην αυτοκτονία. Απέναντι σε αυτούς που λογαριάζουν τους αριθμούς πάνω από τους ανθρώπους, γεννιέται μια καθ’ όλα ειρηνική αντίσταση που θωρακίζει τους ανθρώπους και σμπαραλιάζει νεοφιλελεύθερες πολιτικές.   

 

 

Keywords
Τυχαία Θέματα