Χωρίς εξουσία, κανείς δεν σηκώνει ανάστημα

16:14 19/12/2016 - Πηγή: Attiki Press

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Γράφει η Ευτυχία Παπούλια

«Ο χωρίς σκέψη σεβασμός προς την εξουσία

είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Το πρόσωπο της, το βλέμμα της που πετά σπίθες και ο επιβλητικός βηματισμός της που κάνει θόρυβο, έκαναν τον γύρο του κόσμου από τη στιγμή εκείνη που ξεστόμισε το «μεγάλο» όχι.

Η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας δεν θα κάλυπτε το πρόσωπο της στην επίσημη επίσκεψη της στη Σαουδική Αραβία κι αυτό, θα μείνει στην ιστορία.

Η Ούρσουλα Βον Ντε Λεγιέν δεν είναι σίγουρα μια γυναίκα σαν όλες, που

βρέθηκε τυχαία σε αυτή τη θέση κι εκμεταλλευόμενη την πολιτική της ισχύ είπε ένα «όχι» που έτυχε να χειροκροτηθεί από την πλειοψηφία.

Είναι μια προσωπικότητα που ξέρει να διεκδικεί τα δικαιώματα της και να υλοποιεί κάθε πολιτική της φιλοδοξία, όταν την ίδια στιγμή βιώνει την απόλυτη οικογενειακή ολοκλήρωση. Μητέρα εφτά παιδιών, μιλά για τον σύζυγο της με απέραντη αγάπη και θαυμασμό που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει, θεωρώντας πως είναι αναγκαία η εικόνα αυτή για το όνομα της.

Η Ντε Λεγιέν έδειξε πως η ανατροφή των παιδιών που καθηλώνει τις γυναίκες σπίτι είναι απλώς μια δικαιολογία για όσες δεν τολμούν να διεκδικήσουν τα όνειρα τους εκτός της ασφαλούς οικογενειακής εστίας.

Αν και η άρνηση της να φορέσει την λεγόμενη αμπάγια, χαρακτηρίστηκε ως «μεγάλη μαγκιά» από τους περισσότερους, θα μπορούσε να δει κανείς και την άλλη άποψη.

Μια γυναίκα από τζάκι, με σπουδές άπιαστου κύρους και επιτυχημένο σύζυγο θα βρισκόταν μοιραία σε μια θέση κορυφής, με εξουσία που θα της επέτρεπε να πει όσα «όχι» θέλει.

Όπως λέει κάθε άνθρωπος που έχει στα χέρια του εξουσία, χωρίς να υπάρχει αντίρρηση από κάποιον που δεν απολαμβάνει την ίδια δύναμη και υποταγμένος ακολουθεί αυτό που λέει ο πρώτος.

Σε κάθε χώρο, υπάρχει αυτός που δίνει εντολές που υπακούονται στο λεπτό, με την πλειοψηφία να μην εκφέρει καν άποψη. Μπορεί αυτός να είναι ο εργοδότης που έχει στήσει τις επιχειρήσεις μόνος του και δικαιούται να έχει πιστούς ακόλουθους, μπορεί όμως να είναι και ο κακομαθημένος γιος του «αφεντικού» που δεν γνωρίζει το αντικείμενο, κι όμως όλοι ικανοποιούν τις διαταγές του λόγω της «εξουσίας» του. Και οι δύο αυτοί άντρες, πιθανόν στο σπίτι να υπηρετούν τη γυναίκα τους και να χάνουν κάθε ίχνος του ανδρισμού και του τσαμπουκά που φαίνεται να έχουν.

Για να θεωρηθεί όμως μια κοινωνική σχέση ως σχέση εξουσίας πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από μια αιτιώδη σχέση επιρροής μεταξύ ατόμων.

Με μια ευρύτερη έννοια του όρου η «εξουσία» είναι το βασικότερο στοιχείο που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από όλα τα άλλα έμβια είδη, η ικανότητα δηλαδή του αυτοκαθορισμού τους, ο προσδιορισμός των ορίων τους και η αυτοτοποθέτηση τους στον κόσμο.

Η εξουσία είναι η ικανότητα σου να ξεχωρίζεις και πιο σωστός ορισμός από αυτόν δεν έχει γραφτεί.

Για να μπορείς να υψώσεις το δάχτυλο και να βάλεις κανόνες, πρέπει πράγματι να είσαι κάποιος, να κρύβεις κάτι στο μανίκι. Δεν γίνεται παραδείγματος χάριν μια ωραία πρωία να χτυπήσεις την πόρτα του εργοδότη και να βάλεις τους όρους σου, ή να προσπαθήσεις να επιβληθείς επειδή τυχαία ανέλαβες μια θέση.

Ακόμη κι αν σε υπακούσουν «σεβόμενοι» την ιεραρχία, πίσω από την πλάτη σου θα γελούν και όσο κι αν αυτό είναι αδιάφορο την ώρα που απλώς περνά το δικό σου, η ιστορία γράφει. Για να μπορείς να σηκώσεις κεφάλι, πρέπει κάτι να έχεις να παρουσιάσεις. Ούτε χρυσά πτυχία, ούτε προϋπηρεσίες σε ομίλους παγκόσμιας φήμης.

Αυτό που χρειάζεσαι, μπορεί να είναι μια πορεία γεμάτη αγώνες για το κάτι παραπάνω, ή μια ακεραιότητα που δείχνει πως είσαι έτοιμος και αποφασισμένος να παλέψεις για την κορυφή.

Μόνο τότε μιλάμε για κατόχους εξουσίας που δικαιούνται τον σεβασμό των υπολοίπων, ενώ την ίδια ώρα, οι τελευταίοι μιμούνται τους εντολείς τους με σκοπό να κατακτήσουν την ουσιαστική εξουσία και όχι απλώς την ικανότητα να δίνουν διαταγές.

Όλοι οι άλλοι, είναι απλώς άνθρωποι που γεννήθηκαν υποταγμένοι.

Το άρθρο Χωρίς εξουσία, κανείς δεν σηκώνει ανάστημα εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.