Δήμητρα Παπαδοπούλου: Το σεξ είναι μία απαραίτητη μορφή επικοινωνίας, αλλά δεν είναι το παν

23:25 30/12/2024 - Πηγή: Attiki Press

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου μίλησε για τη θεατρική παράσταση που έγραψε με τίτλο «Ο παππούς έχει πίεση», την τοξικότητα στον χώρο της τηλεόρασης και την υπερπροβολή των εγκλημάτων, την προσωπική της ζωή και τη σημασία που έχει το σεξ στις διαπροσωπικές σχέσεις. Η ηθοποιός και σεναριογράφος έδωσε συνέντευξη στο «Πάμε Δανάη!» τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου. Πιο συγκεκριμένα, δήλωσε πως σε όλους τους ανθρώπους τους απασχολούν σε έναν βαθμό τα ερωτικά και ότι η εποχή έχει επικεντρωθεί στο σεξουαλικό κομμάτι, συχνά με έναν σεξιστικό τρόπο. «Όσο ανακαλύπτουμε εμάς, ανακαλύπτουμε και τους άλλους. Πάντα οι σχέσεις μάς απασχολούν. Το πόσο με απασχολούν τα γκομενικά και σε ποιο βαθμό, ας πάρουν οι άνθρωποι το βιβλίο μου να το διαβάσουν. Ο άνθρωπος μόνο όταν πεθάνει δεν τον απασχολούν τα ερωτικά του. Όταν είναι πεθαμένος έχει τελειώσει το θέμα ερωτικό. Ουσιαστικό σε μια σχέση είναι η επικοινωνία. Και το σεξ μια μορφή επικοινωνίας είναι. Είναι απαραίτητη μορφή επικοινωνίας, αλλά δεν είναι το παν. Δεν είναι αυτό το σεξιστικό της εποχής μας, που όλα ανάγονται στο σεξ. Όταν κάθεται μια κοπέλα λες “ντάξει, το σεξ είναι το θέμα της”, μόνο από τον τρόπο που κάθεται, από τον τρόπο που ντύνεται. Είναι μια σεξιστική εποχή, όχι ερωτική και σεξουαλική».

Σε άλλο σημείο, αποκάλυψε το παρασκήνιο πίσω από το θεατρικό έργο που έγραψε, περιγράφοντας πως βρισκόταν σε μια σύγχυση στην προσωπική της ζωή. «Το 1997 ήμουν σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου στα προσωπικά μου, σχεσιακοϋπαρξιακά. Σχεσιακά όμως ήμουν πάρα πολύ μπερδεμένη, περνούσα δύσκολα. Ήμουν με τον Βαγγέλη Λειβαδά, Θεός σχωρέσ’ τον, είχαμε συνέχεια αναποδιές και τα σχεσιακά μου ήταν χάλια. Παρόλα αυτά, όταν έμπαινα στον δικό μου κόσμο, έγραφα». Επίσης, η Δήμητρα Παπαδοπούλου σχολίασε την τοξικότητα που υπάρχει στο τηλεοπτικό τοπίο, το γεγονός ότι ο τηλεθεατής έχει εθιστεί στα εγκλήματα και τις βαρβαρότητες και υποστήριξε πως η πραγματικότητα δεν είναι τόσο άσχημη, όσο παρουσιάζεται συχνά από τα μέσα ενημέρωσης. «Ο κόσμος έχει πάρα πολύ τοξίνη από μόνος του, ειδικά τον τελευταίο καιρό που ανταγωνίζονται τα σίριαλ με τις ειδήσεις για το ποιος θα πει το πιο φρικαλέο, η φρίκη είναι παντού. Θέλω πάρα πολύ να μην αναστατωθώ κατ’ αρχήν εγώ με την συγγραφή. Για να μπεις στο τρικ να κάτσεις και να γράψεις κάτι νοσηρό, θα αναστατωθείς εσύ ο ίδιος από χέρι. Η μυθοπλασία και οι ειδήσεις είναι πολύ πιο ψέματα από ότι είναι η πραγματικότητα, η πραγματικότητα είναι πιο ευχάριστη. Βλέπεις σε όποιο σπίτι πας να έχει έναν φόνο και ένα κρυφό πατάρι; Έχει και μερικούς τρελούς που κάνουν τρέλες, αλλά όταν κάνεις ζάπινγκ θεωρείς ότι στο σπίτι του μέσου ανθρώπου σκοτώνει ο ένας τον άλλον απαραιτήτως. Ένας από τους βασικούς λόγους που ο κόσμος εθίζεται στο έγκλημα είναι ότι καταρχήν καθησυχάζεται και λέει “αχ, τι καλά είμαι εγώ Παναγίτσα μου”. Επίσης, όταν σε βαράει σε πολύ χαμηλά ένστικτα, σιχαμένα, κινητοποιείσαι, αναστατώνεσαι. Σαφώς είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις έναν άνθρωπο να κλάψει από το να τον κάνεις να γελάσει».

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου ανέφερε πως είναι πιο εύκολο να γράψει κάποιος κάτι δραματικό απ’ ότι κωμικό, καθώς και η περίοδος ευνοεί για τέτοιου είδους υλικό. «Για να γράψεις κάτι αστείο πρέπει να μπεις σε άλλες διαδικασίες, πιο δύσκολες, πιο σύνθετες. Καταρχήν πρέπει εσύ να μπεις σε μια ατοξική φάση. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Γιατί όταν είσαι στην κίνηση, όταν έχεις βριστεί με τον σύντροφό σου, όταν έχεις δει και τις ειδήσεις και είσαι σιχτιρισμένος, ξέρεις πόσο πιο εύκολο είναι να πας να γράψεις αυτά τα σιχάματα που βλέπουμε; Γιατί περί σιχαμάτων πρόκειται. Σε μια άλλη κοινωνία, που θα είχε υψηλότερο επίπεδο διανοητικό, αισθητικό, πολιτισμικό, αυτά όλα δεν θα υπήρχαν. Περνάμε μια πολύ μεσαιωνική περίοδο πνευματικά». Αναφορικά με τη σχέση της με τον χρόνο, η Δήμητρα Παπαδοπούλου είπε σε άλλο σημείο: «Έπαθα μια ανασφάλεια με την εικόνα μου, αλλά κόπασε τώρα αυτό».