«Είχαν συγκεντρωθεί σαν τάγμα, έκαναν σαν κτήνη»: Συγκλονίζει η κατάθεση του αδελφικού φίλου του Φύσσα στη δίκη της Χ.Α

11:50 24/11/2015 - Πηγή: Attiki Press

Με δάκρυα στα μάτια περιέγραψε τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το βράδυ της δολοφονίας Φύσσα ο αδελφικός φίλος.Μάλιστα, ήταν τόσο έντονη η συναισθηματική του φόρτιση που ξέσπασε σε κλάματα.

Το δικαστήριο διέκοψε για λίγα λεπτά προκειμένου ο Γ. Δούλβαρης να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να συνεχίσει την κατάθεσή του στη δίκη της Χρυσής Αυγής. «Είχαν συγκεντρωθεί σαν τάγμα, έκαναν σαν κτήνη. Είπα του Παύλου να απομακρυνθούμε ήταν φανερό ότι θα μας έκαναν επίθεση»,

είπε.

Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του μουσικού, ο Γ. Δούλβαρης ακόμη δεν έχει ξεπεράσει τα όσα συνέβησαν επί της Παναγή Τσαλδάρη.
Στο δικαστήριο κατέθεσε τα εξής:
«Ήρθε από το σπίτι με την κοπέλα του εκείνο το βράδυ και ήπιαμε καφέ. Ξεκινήσαμε να βρούμε μια καφετέρια για να δούμε το παιχνίδι. Υπήρχε ένα τραπέζι στην καφετέρια Κοράλι. Το κρατήσαμε και φύγαμε. Επιστρέψαμε λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι.
Ήταν δύο άτομα μπροστά μας στην μπάρα της καφετέριας που μας κοίταζαν επίμονα.
Πρ. : Τους είχατε ξαναδεί;
Μαρ.: Ποτέ.
Πρ.: Πόσο διήρκεσε αυτό ;
Μαρ.: Συνέχεια, σε όλο το παιχνίδι, τους έβλεπα ήταν στο οπτικό μας πεδίο.
Πρ: Σας είπαν κάτι;
Μαρτ.: Οχι
Πρ.: Εσείς τους είπατε;;
Μαρτ.: Οχι
Πρ.: Είχαν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό;
Μαρ.: Ναι. Φόραγαν τις μπλούζες ανάποδα , ο ένας παντελόνι παραλλαγής, είπαμε ότι έχουν εξαπλωθεί οι παντού οι φασίστες. Ήταν της Χρυσής Αυγής
Πρ.: Πώς το καταλάβατε;
Μαρ.: Από τα ρούχα. Δεν υπήρξε πάντως καμία αντιπαράθεση. Τελειώνει το παιχνίδι και ξεκινάμε να βγούμε έξω. Επιστρέφω να πληρώσω, βγαίνω μετά από περίπου πέντε λεπτά. Είχα δει ένα αυτοκίνητο πριν μπω μέσα με δύο άτομα να μας κοιτάνε, απέναντι από το Κοράλι. Ήταν η πρώτη μου εικόνα, όταν ξαναβγήκα ήταν μια παρέα περίπου δέκα – δεκαπέντε άτομα που έβριζε τους δικούς μου. Προκαλούσαν, φορούσαν μαύρα ρούχα και κρατούσαν κράνη και ξύλα, έβριζαν «γαμώ τα σπίτια σας, τις οικογένειες σας, κότες θα σας σκοτώσουμε». Είδα κάποιον άγνωστο να πηγαίνει από τη μια παρέα στην άλλη και να μιλάνε.
Πρ.: Ποιός ήταν, καταλάβατε το ρόλο του;
Μαρ.: Όχι, ήταν άγνωστος. Μιλούσε και με τον Παύλο, επικρατούσε χάος. Είπα δεν θέλουμε φασαρίες, είμαστε στη γειτονιά μας.
Πρ.: Είχε κάποιος από σας διαφορές ;
Μαρ.: Δεν νομίζω, ούτε έγινε κάτι
Πρ.: Μετά τι έγινε;
Μαρ.: Αποφασίσαμε να φύγουμε από το σημείο για να γλυτώσουμε. Δεν υπήρχε χρόνος να σκεφτούμε να κάνουμε κάτι άλλο.
Είχαν εξαγριωθεί, μας φώναζαν «Κότες, πού πάτε; Θα σας σκοτώσουμε». Έκαναν οτιδήποτε για να έρθουμε σε συμπλοκή, θυμάμαι μηχανές να κατεβαίνουν τρικάβαλες.
Πρ.: Πολλές μηχανές;
Μαρ.: Πέντε – έξι
Πρ.: Πως ήταν;
Μαρ.: Ενσωματώθηκαν με τους άλλους, σαν λόχος ήταν πια πάρα πολλοί, παρατεταγένοι με κράνη, ξύλα, οπλισμένοι. Είχαν συγκεντρωθεί σαν τάγμα, έκαναν σαν κτήνη. Είπα του Παύλου να απομακρυνθούμε ήταν φανερό ότι θα μας έκαναν επίθεση. Ταυτόχρονα δεχτήκαμε την επίθεση. Ξεκινάω τρέχω όπως και η παρέα μου, στρίβω δεξιά στο πρώτο στενό. Τρέχαν καταπάνω μας όλοι μαζί. Ο Παύλος είπε «τρέχουμε» και ξεκινήσαμε. Είδα όταν έστριψα ότι δεν ήταν κοντά μου. Έκανα τον γύρο του τετραγώνου κι επέστρεψα, ήταν και κάποιοι αστυνομικοί αλλά δεν μας βοηθούσε κανένας.
«Από την ταραχή μου δεν έβλεπα»

Βλέπω τον Παύλο χτυπημένο και ρωτάω τη Χρύσα κι εκείνη μου λέει ότι τον μαχαίρωσαν. Από την ταραχή μου δεν έβλεπα τίποτε, περιμέναμε 40 λεπτά για το ασθενοφόρο και τότε έτρεξα στο σπίτι μου για να πάρω το αυτοκίνητο μου για να τον μεταφέρω στο νοσοκομείο όταν όμως επέστρεψα τον είχαν πάρει. Πήγα κι εγώ στο νοσοκομείο και εκεί μας ενημέρωσαν οι γιατροί κι ο πατέρας του.
Πρ.; Δεν είδατε την επίθεση;
Μαρ.: όχι ,τρέχαμε για να σωθούμε.
Πρ.: Πως το εξηγείτε αυτό; Γιατί αυτό το μένος προς εσάς;
Μ: Γιατί είμαστε αντίθετοι με τις ιδέες τους.
Πρ: Πως το ξέρατε;
Μ: ξεχωρίζαμε κι εμείς. Κάνουμε ραπ μουσική. Σας παρακαλώ, ένα διάλειμμα.