Ελληνικό χωριό με πέτρινα σπίτια: Κι όμως είναι από τα ωραιότερα στην χώρα

18:18 28/3/2021 - Πηγή: Attiki Press

Οι ομορφιές που βλέπει κάποιος στη Μάνη, “αφήνουν με το στόμα ανοιχτό” και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, δημιουργώντας του τις πιο όμορφες και ζωντανές αναμνήσεις. Τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψει κανείς το ειδυλλιακό τοπίο που απλώνεται μπροστά του, μόλις πατήσει το πόδι του στη Μέσα Μάνη, την «ψυχή» της Λακωνικής Μάνης. Η γραφικότητα του φυσικού τοπίου και η επιβλητικότητα των πέτρινων πυργόσπιτων, μοιάζουν να γαληνεύουν τους πάντες μόλις αντικρίσουν το εκτυφλωτικό γαλάζιο της θάλασσας, με τον ήλιο να προσθέτει κάτι από την ζεστασιά του στο όλο τοπίο.

Τα λόγια είναι φτωχά

συγκριτικά με τις εικόνες που συναντάει κανείς στο αστραφτερό γαλάζιο της θάλασσας στην Μάνη. Η παραδοσιακή δομή του χωριού στο Λιμένι με την πέτρα να κυριαρχεί παντού δημιουργούν εικόνες που αποτυπώνονται για πάντα στη μνήμη. Σαν σκηνικό από παλιό φιλμ, το Λιμένι συνδυάζει την αυστηρότητα που χαρακτηρίζει όλη τη Λακωνική Μάνη με την υπέροχη, σχεδόν διάφανη, θάλασσα που φτάνει ως τα σπίτια. Ο οικισμός των Μαυρομιχαλαίων, συναντάται περίπου πέντε χιλιόμετρα από την Αρεόπολη και 27 χλμ. από το Γύθειο, ενώ αποτελεί ιδανικό προορισμό για οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Η άγρια ομορφιά του τοπίου με τη συνεχή εναλλαγή χρωμάτων και η αυστηρότητα που χαρακτηρίζει ολόκληρη τη Λακωνική Μάνη, στα σημεία που σίγουρα θα σας μαγέψουν.

Μάνη: Ιστορία

Σύμφωνα με αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή, η Μάνη ήταν κατοικημένη από την παλαιολιθική εποχή. Τα ευρήματα στο Σπήλαιο Απήδημα και ο “Ταινάριος άνθρωπος” έχουν αυξήσει κατακόρυφα το επιστημονικό ενδιαφέρον για την περιοχή. Για πρώτη φορά συναντάμε αναφορές σε πόλεις της περιοχής (Καρδαμύλη, Οίτυλος, Γύθειον, Ενόπη κ.α.) από τον Όμηρο. Οι πρώτοι κάτοικοι, κατά τον περιηγητή Παυσανία, ήταν οι Λέλεγες. Ακολούθησαν οι Αχαιοί και οι Δωριείς. Για τους επόμενους αιώνες η ιστορία της Μάνης ταυτίστηκε με τη Σπάρτη. Στα ρωμαϊκά χρόνια αποτέλεσε ιδιαίτερη ομοσπονδία γνωστή ως «το Κοινό των Λακεδαιμονίων».

Τη μεσαιωνική βυζαντινή περίοδο και συγκεκριμένα τον 8ο μ.Χ. αιώνα, ακολούθησε αποικισμός Σλάβων στη Πελοπόννησο, οι οποίοι μεταξύ άλλων περιοχών εγκαταστάθηκαν και πέριξ της Μάνης, κυρίως στις πλαγιές του Ταϋγέτου. Με τη πάροδο του χρόνου, την επίδραση της χριστιανικής θρησκείας και κυρίως την επικοινωνία και επιμειξία των Σλάβων με τους γηγενείς Έλληνες κατοίκους, επήλθε ο εξελληνισμός των πρώτων. Οι συγκεκριμένοι Σλάβοι ήταν πολύ λίγοι αριθμητικά, σε βαθμό που το γενετικό τους αποτύπωμα είναι ασήμαντο στους σύγχρονους Μανιάτες.

Μάνη και χριστιανισμός

Οι Μανιάτες έγιναν χριστιανοί στα μέσα του 9ου αιώνα, όταν ήρθε ο Νίκων ο Μετανοείτε για να εδραιώσει τη πίστη τους στο χριστιανισμό. Στους αιώνες που ακολουθούν οι κάτοικοι της περιοχής αποσύρονται στα ορεινά του Ταϋγέτου, όταν οι Άραβες σπέρνουν τον τρόμο στα ελληνικά παράλια.

Αργότερα οι Φράγκοι δυσκολεύτηκαν να υποτάξουν τους Μανιάτες, και τελικά την υπέταξαν χτίζοντας τρία φρούρια: του Πασσαβά, της Μεγάλης Μάνης και του Λεύκτρου, για να εξασφαλίσουν τη γενική επίβλεψη της περιοχής. Μετά την πτώση των Βιλλαρδουΐνων, η Μάνη αποτέλεσε περιοχή του δεσποτάτου του Μυστρά, του κράτους των Παλαιολόγων. Η φραγκική κατάκτηση της Πελοποννήσου το 13ο αιώνα φέρνει στα βουνά της Μάνης κι άλλους πρόσφυγες. Την ίδια επίσης εποχή αλλά και τα επόμενα χρόνια οι πειρατές έβρισκαν καταφύγιο στις ακτές της Μάνης.

Αμέσως μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, πολλές αρχοντικές Βυζαντινές οικογένειες κατέφυγαν στη Μάνη. Το Μάιο του 1460, που ο Μωάμεθ ο Β’ μπήκε στην Πελοπόννησο, γνωρίζοντας τον ιδιότυπο χαρακτήρα των Μανιατών δεν εξεστράτευσε εναντίον τους, αλλά προσπάθησε να προσεταιριστεί τον αρχηγό τους, Κροκόδειλο Κλαδά, για να έχει τη στήριξή του στην προδιαγραφόμενη σύρραξη μεταξύ Τούρκων και Ενετών. Οι Μανιάτες απόκρουσαν τις προσφορές του Τούρκου κατακτητή και συμμάχησαν με τους Ενετούς.

Η υποταγή στους Οθωμανούς

Η Μάνη δεν υποτάχθηκε άμεσα στους Οθωμανούς καθώς οι τελευταίοι υπολόγισαν το κόστος της καθυπόταξής της δυσβάστακτο σε σχέση με τα οικονομικά και άλλα οφέλη που θα μπορούσε η περιοχή να προσφέρει. Παράλληλα, το απρόσβλητο της περιοχής έκανε πολλούς κατοίκους από τουρκοκρατούμενες περιοχές να καταφεύγουν στη Μάνη.

Κατά τη β΄ Τουρκοκρατία της Πελοποννήσου, η γεωγραφική απομόνωση της περιοχής, σε συνδυασμό με τη βοήθεια που προσέφεραν οι Μανιάτες στις οθωμανικές δυνάμεις κατά τον Ζ΄ Βενετουρκικό πόλεμο, εξασφάλισαν ειδικά προνόμια στη Μάνη. Μετά τα Ορλωφικά η περιοχή αποκόπηκε διοικητικά από την υπόλοιπη Πελοπόννησο, υπήχθη στη δικαιοδοσία του Καπουδάν πασά και αναγνωρίστηκε ως ημιαυτόνομο μπεηλίκι.

Ο απελευθερωτικός αγώνας στην Μάνη

Στον απελευθερωτικό αγώνα η Μάνη πρόσφερε πάρα πολλά. Η Φιλική Εταιρεία θεωρούσε τη Μάνη ως την πιο ασφαλή αφετηρία για τον ξεσηκωμό και τα γεγονότα δεν τη διέψευσαν. Ιστορική είναι η μάχη της Βέργας, όπου ο Ιμπραήμ χάνει τα δύο τρίτα του στρατού του, ενώ τον κατατροπώνουν και οι γυναίκες του Δυρού, που αμυνόμενες με δρεπάνια και ξύλα ματαιώνουν την προσπάθειά του για απόβαση.

Μετά την ηρωική περίοδο της επανάστασης του 1821, στις προσπάθειες του Ιωάννη Καποδίστρια και του Όθωνα να ανασυντάξουν σε ενιαίο κράτος τις απελευθερωμένες περιοχές, οι Μανιάτες αντιστέκονταν στο να υποταχθούν στην κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, αντιδρώντας στο διοικητικό σύστημα πού επιβλήθηκε. Η αντίδραση τους αυτή εκδηλώθηκε ένοπλα, και σημαδεύτηκε με τη δολοφονία του Καποδίστρια από τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, γιο του οπλαρχηγού και ηγεμόνα της Μάνης Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Οι τελευταίες ταραχές έγιναν το 1862-63. Στα επόμενα χρόνια επικράτησε μια προσπάθεια συμβιβασμού και η Μάνη ειρήνευσε.

Δείτε ακόμη:Μια συγκινητική πρωτοβουλία: Η μπάντα του αμερικανικού στρατού τραγουδά τον «Χορό του Ζαλόγγου»«Πολύ καλύτερο προδιαγράφεται το φετινό καλοκαίρι»Πότε ανοίγει ο τουρισμός – Τα μηνύματα από το εξωτερικό