Ένας σύγχρονος και εκπληκτικός Ιονέκο

01:58 28/3/2015 - Πηγή: Attiki Press

Πήγα στην παράσταση μην ξέροντας τίποτα και έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Είδα έναν σύγχρονο και πολύχρωμο Ιονέσκο σε μια μιρκή σκηνή του Βοτανικού!

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Δε νομίζω ότι έχω ξαναδεί Ελληνικό παράλογο• Κι αν και δεν είμαι φίλη του παραλόγου, ομολογώ ότι το διασκέδασα πολύ.

«Ο Κανίβαλος. Η ανείπωτη ιστορία ενός οικονομικού δολοφόνου»

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα μπαρ, όπου καμία καρέκλα δεν έχει το ίδιο ύψος με τις άλλες και τα ποτήρια είναι κύπελλα-βραβεία από αγώνες. Τον ρόλο των ραφιών και της κρεμάστρας

τον παίζουν χρυσοποίκιλτες κορνίζες και ο μπάρμαν δεν είναι κάποιος κορτάκιας θεογκόμενος, αλλά ένας χοντρός, ανασφαλής τύπος που φοράει πασουμάκι νούμερο 39, ενώ η γυναίκα του φοράει νούμερο 45! Επίσης, αυτός θέλει απεγνωσμένα παιδιά, αλλά όχι η γυναίκα του, η οποία τον χωρίζει καθημερινώς… Στο μπαρ εισβάλει ο καλύτερος φίλος του, που είναι το αντίθετο του: ψηλός και ξερακιανός, πλούσιος κληρονόμος,ο οποίος θεωρεί ότι είναι γιατρός. Ακολουθούν, ο καλοπερασάκιας Πρόεδρος της επιτροπής ελέγχου όλων των επιτροπών ελέγχου όλου του κόσμου, η σέξυ(;) γυναίκα του μπάρμαν και γραμματέας της οργάνωσης Γυναίκες Καριέρας Ενάντια στο Οργανωμένο Έγκλημα, το ΣΔΟΕ αυτοπροσώπως και ένας πατέρας που αποποιείται το παιδί του. Ωστόσο, ένας κανίβαλος έξω από το μπαρ καταβροχθίζει κόσμο, ενώ αυτοί αναρωτιούνται πώς στηρίζει το κόκκαλο κάτω από την μύτη του. Ο ρυθμιστής των διεθνών εξελίξεων αποφασίζει η Ελλάδα να συναλλάσσεται πια σε παιδάκια και την σώζει από την χρεοκοπία. Όποια χώρα έχει περισσότερα και βαρύτερα παιδιά κερδίζει…

Στην ουσία πρόκειται για μια αλληγορία για τα πολιτικά συστήματα που φιμώνουν την ανθρώπινη ελευθερία και, τελικά, αποκτηνώνουν το άτομο.

Σίγουρα όλα αυτά σας ακούγονται παράλογα. Πού να δείτε και τους χαρακτήρες. Οι περισσότεροι είναι αστείοι άμα τη εμφανίσει τους… Το παράλογο και το γκροτέσκο δεν υπάρχει μόνο στα λόγια τους, αλλά και σε όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα. Όπως και στις ρωμαικές φάρσες, έτσι και εδώ, κοιλιές προεξέχουν στον ένα, οπίσθια στην άλλη, υπερυψωμένοι ώμοι και περίεργο περπάτημα ή περιποιημένο μουστάκι σε γυναίκα και νύχια αρπακτικού είναι πράγματα απόλυτα φυσιολογικά, όπως συμβαίνει και στα καρτούν! Οι πιο νορμάλ, ο πατέρας και το παιδί, θα επηρεαστούν κι αυτοί από την κρίση, όχι μόνο των αξιών αλλά και την οικονομική. Το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα καταρρέει, αλλά κανείς δεν ανησυχεί για το μέλλον. Οι ήρωες σιγά-σιγά μετατρέπονται σε καπιταλιστικούς κανίβαλους, σε θηρία με νύχια έτοιμα να κατασπαράξουν τον απέναντι, όπως έκανε προ ολίγου ο πραγματικός κανίβαλος!

Κανείς από τους χαρακτήρες δεν ενδιαφέρεται για την κοινωνία, παρά μόνο για την εαυτό του ή για την τρέλα που κουβαλάει ή για το πώς θα βγάλει λεφτά. Πλέον, το πόθεν έσχες αφορά τα παιδιά, άρα σκοπός ζωής είναι το πώς θα βρει κάποιος παιδιά για να πλουτίσει! Μια αλληγορία για το παράλογο της σύγχρονης κοινωνίας που θέλει τον άνθρωπο έρμαιο «ανώτερων» και σκοτεινών συμφερόντων, άβουλο θύμα μιας σκληρής γραφειοκρατίας, αλλά και πάντα αιώνιο θεατή των «διεθνών εξελίξεων».

Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους, αλλά δεν μπορώ να μην κάνω ειδική μνεία στην εξαιρετική “Ελενα Τυρέα. Αργείς να καταλάβεις ότι ο ηθοποιός που υποδύεται τον κατά φαντασίαν γιατρό Μελχιότ, δεν είναι άντρας, αλλά γυναίκα!

Δεν ξέρω τί άλλο να πω για αυτό το διαμαντάκι που παίζεται εδώ και μήνες, Δευτερότριτα, στο Vault και τελειώνει αυτό το Δευτερότριτο 31/3/ (έχοντας πάρει, ήδη, δυο παρατάσεις).

Είναι μια ευτυχής συγκυρία πολλών καλών συντελεστών. Η σκηνοθεσία του Αυγουστίνου Ρεμούνδου έχει ρυθμό και έμπνευση και η Τόνια Αβδελοπούλου βρίσκεται σε μια ευτυχή στιγμή δημιουργώντας σκηνικά-κοστούμια με παράλογη ευρηματικότητα! Αποκορύφωμα το εκπληκτικό παπούτσι-καπέλο!

Fb Page: https://www.facebook.com/kanivalos.vault

O συγγραφέας Δημήτρης Ζουγκός (γέννηση: Καβάλα, 1977) έχει γράψει τα μυθιστορήματα «Defunctus» (2006) και «Nino Perdido» (2007). Επίσης τα θεατρικά έργα «Οι ζητιάνοι» (τιμήθηκε το 2007 με το δεύτερο κρατικό βραβείο), «Μήδεια», «Κλέμεντε» και «Κανίβαλος».

«MetamMorfosis»

Κάποια κοινά σημεία με τον Κανίβαλο, εντελώς τυχαία, υπάρχουν και σε μια άλλη παράσταση του θεάτρου Vault. Αν και λιγότερο παράλογη, λιγότερο χρωματιστή και περισσότερο στυλιζαρισμένη, είναι επίσης εξαιρετική κα προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια!

Από την Δημήτρη Σεμερτζίδη & την Ηρώ Μητρούτσικου

Για την εξαιρετική ομάδα Splish-Splash (που ιδρύθηκε το 2003) έχω ξαναγράψει στο παρελθόν. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεις κάτι από τους Σπλις-Σπλας και να είναι κακό ή μη δουλεμένο στην εντέλεια. Συνήθως αντλούν την έμπνευσή τους από τον κινηματογράφο (“Draculam”, “Mr D”, «M for little Man», “The Phantom Of the OMpera”, “ScarMface”, “Framkenstein”, “Zam Dark”, “Nomsferatu”, “Jack the rimper”) αποδίδοντας τα έργα σουρεαλιστικά, χωρίς λόγο και με ιδιαίτερη σκηνοθεσία που απαιτεί τη χρήση του σώματος, τις εκφράσεις του προσώπου και τη σωματική μιμική (πρωτεργάτης της ο Γάλλος Ettiene Decroux). Είχα λατρέψει την παράσταση ScarMface και την είχα δει δυο (μπορεί και τρεις) φορές! Πάντα σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο υπέροχος και ιδιαίτερος Γιάννης Ο.

Η MetamMorfosis , όμως, δεν έχει ως πηγή της το σινεμά, αλλά πρόκειται για μια δική τους διασκευή πάνω στο ομώνυμο έργο του Franz Kafka. Και μια και η ομάδα αντλεί πάντα από την μεγάλη οθόνη, η παράσταση είναι κι αυτή σκηνοθετημένη σαν βωβός κινηματογράφος. Ασπρόμαυρη, με λεζάντες αντί για λόγια, συγκεκριμένη κίνηση και έκφραση των συναισθημάτων, ιδιαίτερο χρώμα και αίσθηση.

Το έργο αφορά στα αδιέξοδα της σύγχρονης κοινωνίας και πώς αυτά επιδρούν στον ψυχισμό ενός ανθρώπου. Πρωταγωνιστής της νουβέλας ο Γκρέγκορ, ο οποίος εργάζεται ως πλασιέ υφασμάτων για να υποστηρίξει την οικογένειά του. Ο θάνατος του πατέρα ανατρέπει τις ισορροπίες, αφού, πλέον, γίνεται αντιληπτό από τα υπόλοιπα μέλη της ότι έχουν χρεοκοπήσει. Ως εκ τούτου, ο γιος αναλαμβάνει το χασάπικο του πατέρα του, ώστε να συνδράμει την οικογένειά του να ορθοποδήσει οικονομικά. Η υποστήριξη όμως από τη μητέρα και την αδερφή του είναι παντελώς απούσα…

Ο Γιάννης Οικονομίδης σκηνοθέτησε τη συγκεκριμένη παράσταση πιστός στην ιδεολογική βάση της ομάδας. Η αισθητική του βωβού κινηματογράφου κυριαρχεί από το πρώτο έως και το τελευταίο λεπτό. Η εκφραστικότητα, οι σωματικές μιμήσεις και γκριμάτσες, η μουσική, οι φωτισμοί και κάποιες λεζάντες που προβάλλονται καθοδηγούν τον θεατή. Λόγος εκφέρεται σε ελάχιστα σημεία του έργου, κι αυτός ακατανόητος. Το έργο σα σύνολο μπορεί να χαρακτηριστεί παρωδία. Οι κωμικές καταστάσεις, όμως, δεν είναι εξόφθαλμες. Αντιθέτως. Είναι καλά κρυμμένες και περιμένουν από τον θεατή να τις αναζητήσει. Το χιούμορ είναι κάπως κυνικό, όπως άλλωστε θα αναμενόταν από ένα τέτοιο έργο. Η ομάδα δούλεψε και την παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ η χημεία της ήταν εντυπωσιακή! Οι ρυθμοί της παράστασης καταιγιστικοί, όπως ακριβώς αρμόζει σε παραστάσεις που τις διατρέχει το βωβό στοιχείο. Το κλειστοφοβικό και μινιμαλίστικο σκηνικό είναι απόλυτα εναρμονισμένο με την καφκική φύση, η οποία κατά βάση περιγράφει τις αγωνίες του σύγχρονου ανθρώπου και τις επιδράσεις του ασφυκτικού περιβάλλοντος και πώς αυτές σφυρηλατούν τον ψυχισμό του.Οι μουσικές επιλογές, ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της παράστασης, αρωγός του όλου διαμορφωθέντος κλίματος.

Ο Γιάννης Οικονομίδης στον ρόλο του Γκρέγκορ, καταφέρνει να “υποτάξει” απόλυτα τον χαρακτήρα που υποδύεται. Η κινησιολογία και οι ταχύτατες αλλαγές στην εκφραστικότητα του προσώπου του μαρτυρούν την δουλειά που έχει παραχθεί στις πρόβες. Το δράμα και η απόγνωση ζωντανεύουν επί σκηνής, με εκφραστή τους τον ίδιο! Ο Γιώργος Νικολαϊδης στον ρόλο του πατέρα, στιβαρή, επιβλητική παρουσία, ενώ η Βίκυ Αδάμου στο ρόλο της επιβλητικής και εξουσιαστικής μάνας μας έπεισαν εξίσου με τις σωματικές τους ερμηνείες! Η Χριστίνα Σαμπανίκου, τέλος, υποδυόμενη την αδερφή, καταφέρνει να “βγάλει” τον ναρκισσισμό της ηρωίδας, χωρίς όμως να πέφτει στην παγίδα των υπερβολών.

Η ουσία του αρχικού κειμένου -παρ’όλη τη διασκευή- δεν αλλοιώθηκε καθόλου!

Για δυο Κυριακές ακόμα (μέχρι Κυριακή των Βαΐων 5/4/).

Δυο παραστάσεις, στο ίδιο θέατρο, που δεν πρέπει να χάσετε.

VAULT

Μελενίκου 26, Βοτανικός (μετρό: Κεραμεικός, 8’ περίπου με τα πόδια)

Τηλέφωνα: 213 0356472 / 6945 993870

vaulttheatre.gr@gmail.com http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

*Ρωμαίος &Ιουλιέτα για 2 Θησείον

Φεύγουσα κόρη Φούρνος

Interview/ Fit Βικτώρια

Ανεπίδεκτη διόρθωσης Κ.Ε.Τ.