Γονείς Λυγγερίδη στον ΣΚΑΙ: «Κανείς δεν βγήκε για το παιδί μας»

12:11 23/3/2025 - Πηγή: Attiki Press

Μιλούν με φωνή ραγισμένη, αλλά με λόγια που διαπερνούν την κοινή συνείδηση. Οι γονείς του Γιώργου Λυγγερίδη, του 31χρονου αστυνομικού που τραυματίστηκε θανάσιμα από ναυτική φωτοβολίδα στα σοβαρά επεισόδια έξω από το γήπεδο «Μελίνα Μερκούρη» στον Ρέντη τον Δεκέμβριο του 2023, άνοιξαν την καρδιά τους στην κάμερα του ΣΚΑΪ. Και η αλήθεια τους, πονάει. Ένα παιδί καλλιεργημένο, ευγενικό, με όνειρα και αγάπη για την πατρίδα του. Έτσι περιγράφουν τον γιο τους, που από μικρός λάτρευε τη μουσική και επέλεξε συνειδητά να υπηρετήσει ως αστυνομικός. Όπως είπε η μητέρα του,

μπήκε στην Αστυνομία με υψηλή βαθμολογία, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και ήρθε στην Αθήνα «για να υπηρετήσει το Σύνταγμα, την Πολιτεία και τον Νόμο, όπως ο ίδιος είχε ορκιστεί».

Και όμως, για τον χαμό του Γιώργου, κανείς δεν βγήκε στους δρόμους. Καμία πορεία, καμία διαμαρτυρία. Οι γονείς του το λένε με πικρία αλλά και αξιοπρέπεια. «Δεν κατέβηκε κανείς. Γιατί; Επειδή το παιδί μας ήταν αστυνομικός». Ο πατέρας του άτυχου Γιώργου δεν έκρυψε την οργή και την αγανάκτησή του για ορισμένα δημοσιεύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που άφηναν υπονοούμενα πως η φωτοβολίδα προήλθε από αστυνομικές δυνάμεις. «Δηλαδή τι μας λένε; Ότι δεν τον σκότωσαν χούλιγκανς αλλά οι συνάδελφοί του;», αναρωτήθηκε πικραμένος, αποτυπώνοντας το σοκ που εξακολουθεί να βιώνει η οικογένεια.

Το χρονικό της φρίκης: Από τον τραυματισμό στον θάνατο

Ήταν 7 Δεκεμβρίου όταν η ναυτική φωτοβολίδα έπεσε μέσα στο πλήθος. Χτύπησε τον 31χρονο αστυνομικό στο αριστερό πόδι, τρυπώντας αρτηρία και προκαλώντας καταιγιστική αιμορραγία. Ο φώσφορος της φωτοβολίδας έκαιγε για πέντε λεπτά μέσα του. Δεν έσβηνε. Ούτε με νερό, ούτε με αφρό. Ο Γιώργος μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, παρότι δεν εφημέρευε εκείνη τη νύχτα. Οι γιατροί έδωσαν μάχη με τον χρόνο. Πέντε ημέρες αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου, προχώρησαν σε ακρωτηριασμό του ποδιού του, καθώς η νέκρωση των ιστών ήταν μη αναστρέψιμη. Η ζωή του κρεμόταν από λεπτές κλωστές. Το σώμα του δεν ανταποκρινόταν. Τα όργανά του κατέρρεαν. Είχε ήδη υποβληθεί σε αιμοκάθαρση. Ήταν σε καταστολή. Όταν οι γιατροί, λίγες ημέρες αργότερα, επιχείρησαν να διακόψουν τη φαρμακευτική καταστολή για να δουν αν μπορεί να επανέλθει, ο Γιώργος δεν ανταποκρίθηκε ποτέ. Το κορμί του είχε κουραστεί, το μυαλό του είχε σιωπήσει, και η ψυχή του έφυγε.

Η κραυγή των γονιών του είναι ηχηρή. Δεν ζητούν εκδίκηση. Ζητούν δικαιοσύνη και αναγνώριση. Ζητούν απλώς να μη ξεχαστεί ο γιος τους, όπως τόσοι άλλοι άνθρωποι που χάθηκαν εν ώρα καθήκοντος. Γιατί αυτό που πονάει όσο και ο θάνατος, είναι η αδιαφορία. «Ήταν αστυνομικός. Ήταν παιδί μας. Ήταν άνθρωπος..

Εξωτερική φωτογραφία, ο άτυχος Γιώργος με την αδερφή του