Κατεδάφιση και χτίσιμο από την αρχή με νέα υλικά

Του Γιάννη Γιαννόπουλου

Την Κυριακή το βράδυ στο στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» κλείνει για την Εθνική μας ομάδα το πιο «μαύρο» κεφάλαιο στο βιβλίο της νεότερης ιστορίας της, με την τελευταία σελίδα, η οποία θα αναφέρεται στο παιχνίδι με την Ουγγαρία.

Είναι το κεφάλαιο που περιγράφει την απογοητευτική πορεία της γαλανόλευκης στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 2016, μια πορεία με 5 ήττες και 3 ισοπαλίες στα οκτώ μέχρι τώρα παιχνίδια της φάσης αυτής, με μόλις 2 γκολ

υπέρ και κατάληξη την τελευταία θέση της βαθμολογίας στον 6ο όμιλο.

Ίσως, η λέξη απογοήτευση να μην αποδίδει σε όλο της το μέγεθος την κακή εικόνα της Εθνικής μας ομάδας, η οποία αγνοεί τη νίκη από τις 24 Ιουνίου του 2014, όταν κέρδισε στο Μουντιάλ της Βραζιλίας 2-1 την Ακτή Ελεφαντοστού, όμως στο κάτω κάτω η νίκη ίσως να είναι και το τελευταίο ζητούμενο σε αυτή την κατάσταση, καθώς όλα τα αποτελέσματα είναι μέσα στο παιχνίδι, με τη διαφορά να υπάρχει μόνο στον τρόπο με τον οποίο αυτά έρχονται.

Δυστυχώς, το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό από μια νίκη ή μια ήττα και τα αίτια πολύ πιο βαθιά, όπως φαίνεται, καθώς η Εθνική μας ομάδα παρουσιάζει μια εικόνα πλήρους αποσύνθεσης, με λάθος επιλογές, με σπασμωδικές κινήσεις, με απειθαρχία και βέβαια με την ατέρμονη αναζήτηση λύσης στο θέμα του νέου προπονητή να αποτελεί βασική τροχοπέδη στην προσπάθεια για να ανανήψει ο βαριά ασθενής, όσο ακόμα υπάρχει χρόνος γι’ αυτό.

Ίσως, και το γράφω χωρίς να λέω ότι η δική μου γνώμη είναι απαραιτήτως και η σωστή, να έφτασε η ώρα για να γίνει ένα πραγματικό νέο ξεκίνημα, με εντελώς νέα υλικά και με υπομονή για να έρθει το αποτέλεσμα που όλοι θέλουμε.

Keywords
Τυχαία Θέματα