Κάτι κουρασμένα παλικάρια

14:28 25/11/2016 - Πηγή: Attiki Press

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Του Νίκου Καραμάνογλου

Ο πρωθυπουργός εσχάτως δίνει μια εικόνα παρατεταμένης κόπωσης, αν όχι παραίτησης. Τα σημάδια βέβαια ήταν ορατά από καιρό· το μπρίο της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης είχε υποχωρήσει και τα κρύα ανέκδοτα, των οποίων συνήθως προηγούταν το χαρακτηριστικό ύφος «ετοιμαστείτε, θα πω κάτι έξυπνο», έχουν κι αυτά -προς μεγάλη ανακούφιση του τηλεοπτικού κοινού- εξαφανιστεί από την πρωθυπουργική ρητορική. Ήδη από τη συνέντευξη τύπου της Θεσσαλονίκης

ο πρωθυπουργός έδειχνε κουρασμένος. Ήταν ίσως η διαπραγμάτευση, ήταν ίσως που και η ίδια η Θεσσαλονίκη του θύμιζε το προεκλογικό του πρόγραμμα κι έναν ανέμελο εαυτό προ πολλού χαμένο σε ένα παρελθόν αμεριμνησίας. Πάντως σίγουρα έδειχνε ότι τον ενοχλεί ένα ακροατήριο που δεν χειροκροτεί σε κάθε τσιτάτο και δεν συναρπάζεται με γενικολογίες, αλλά αντίθετα έχει αντίλογο και συγκεκριμένες ερωτήσεις.

Η επίσκεψη όμως του Αμερικανού προέδρου υπήρξε το αποκορύφωμα αυτής της καθοδικής πορείας. Ως πρωθυπουργός μιας μικρής χώρας στις εσχατιές του (αμερικανικού) κόσμου είχε μια μοναδική ευκαιρία να λάμψει και να περάσει θέσεις και μηνύματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Κι αυτό ακριβώς έκανε… Μόνο που το κυρίαρχο μήνυμα ήταν «βαριέμαι που ζω», δίνοντας παράλληλα την εικόνα -την ώρα που Μπαράκ Ομπάμα αγόρευε- πως αυτός σκεφτόταν τι έχει μαγειρέψει για βράδυ η Μπέτυ.

Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα η διακυβέρνηση μιας χώρας σε κρίση δεν είναι ένας περίπατος εξαγγελιών, όπως του είχε διδάξει ο κομματικός σωλήνας αρχικά και η ασφάλεια της αντιπολίτευσης αργότερα. Γιατί οι εξαγγελίες πρέπει να υλοποιούνται, γιατί μετά γίνονται δράκοι και σε τρώνε. Προς υπεράσπισή του βέβαια τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί είναι πολλά. Είναι τόσο πολλά μάλιστα, όσο ποτέ δεν είχαν συγκεντρωθεί στην πρόσφατη ιστορία της χώρας. Πέρα από τα θέματα με τους δανειστές και το κλείσιμο της αξιολόγησης, πέρα από την εσωτερική κατακραυγή και τη δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθαν να προστεθούν και τα εθνικά θέματα: Η Τουρκία με τις υπερπτήσεις αεροσκαφών, την απειλή της διόγκωσης του μεταναστευτικού και την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης, η Αλβανία (προφανώς με τουρκικές πλάτες) που εγείρει θέμα Τσαμουριάς και επαναδιαπραγμάτευσης των ζωνών αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης στο Ιόνιο και εσχάτως και το προπατορικό αμάρτημα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, το Κυπριακό. Κι ας μην ξεχνάμε και τη ΠΓΔΜ, με την οποία οι σχέσεις μας είναι παραδοσιακά τεταμένες, από τη δημιουργία της. Δηλαδή με όλα τα κράτη με τα οποία έχουμε χερσαία σύνορα έχουμε προβλήματα, εξαιρουμένης της Βουλγαρίας, η οποία ασφαλώς μας χρωστάει μεγάλη χάρη, αφού όλες οι ελληνικές εταιρείες μεταναστεύουν πλέον εκεί.

Δικαιολογημένη, λοιπόν, η δυσθυμία, δικαιολογημένη και η κατήφεια. Αδικαιολόγητες όμως η αδράνεια και η απραξία. Το κράτος αποπνέει απορρύθμιση και αυτό δεν είναι καλή μυρωδιά για τη διεθνή πολιτική σκηνή. Κι επειδή αλλαγή στάσης δεν φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά της κυβέρνησης, το ερώτημα που προβάλλει είναι ένα: Τί θα κυριαρχήσει, η μέχρι τέλους προσκόλληση στην εξουσία ή η «αξιοπρεπής» διαφυγή μέσω εκλογών και το πασάρισμα στον επόμενο;

Το άρθρο Κάτι κουρασμένα παλικάρια εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.