Λαχανάκια Βρυξελλών

Χωρίς κανένα ενδοιασμό θα έλεγα ότι είμαι υπέρ της παραμονής της χώρας στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Του Νίκου Καραμάνογλου

Όχι μόνο για την ευχέρεια στις οικονομικές συναλλαγές εντός της ευρωζώνης, αλλά κυρίως για την ασφάλεια που παρέχει η ευρωπαϊκή σκέπη -σε όλα τα επίπεδα. Ειδικός στα οικονομικά δεν είμαι και οι οικονομικοί όροι που τα τελευταία χρόνια έγιναν του συρμού παραμένουν στο μυαλό μου στο επίπεδο της βασικής κατανόησης.

Γνωρίζω, ωστόσο, μια βασική και κοινή διαχρονικά αλήθεια, ότι αυτός που σε ασφαλίζει, θα έρθει η ώρα να ζητήσει τα ασφάλιστρα. Τώρα, αν κάποιοι

ισχυριστούν ότι το αντίτιμο είναι βαρύ και δυσανάλογο, θα συμφωνήσω μαζί τους, αλλά θα διαφωνήσω ως προς τον υπαίτιο. Γιατί οι υπαίτιοι είμαστε εμείς και η κατάσταση στην οποία επιτρέψαμε να μας βρουν οι «έξωθεν». Γιατί είμαι εξ ορισμού αφελής όταν περιμένω ή απαιτώ ηθική στάση από έναν δανειστή, ακόμα κι αν αυτός προέρχεται από τον πιο εξευγενισμένο σε παγκόσμιο επίπεδο πολιτικό θεσμό, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ακόμα κι αν άλλοι μας υπέβαλαν ή μας εξώθησαν σε αυτή την κατάσταση, πάλι εμείς φταίμε που επιτρέψαμε να συμβεί. Στο εμείς λοιπόν εδράζεται η ήττα μας, στο εμείς και η σωτηρία μας. Η εξωτερική βοήθεια θα παραμένει πάντοτε ένα μέτρο που θα μας διατηρεί ες αεί ημιθανείς, αν εμείς δεν αναλάβουμε πρωτοβουλίες να αλλάξουμε τα πράγματα. Δεν ξέρω αν φταίνε μόνο τα ατελείωτα δάνεια, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, η απουσία ουσιαστικής επενδυτικής πολιτικής ή η πρόωρη και χωρίς τα βασικά κριτήρια ένταξη της χώρας στο ευρώ, όπως ισχυρίστηκε πρόσφατα ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κολ.

Γνωρίζω όμως με βεβαιότητα ότι η όποια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση επιχειρήσει έξοδο από το κοινό νόμισμα ή επιδιώξει μονομερείς οικονομικές κινήσεις στο σημείο που βρισκόμαστε, θα είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι απλώς θα επιβεβαιώσουμε με τον χειρότερο τρόπο αυτό που είμαστε τώρα, λαχανάκια Βρυξελλών.

Keywords
Τυχαία Θέματα