Να βγει κερδισμένος και ο Σπανούλης

Όπως σωστά επισήμανε χθες ο Νίκος Παπαδογιάννης, ο Σπανούλης ανήκει στην κατηγορία των αναντικατάστατων, αυτών που μια ομάδα δεν είναι εύκολο να βρει και είναι σχεδόν αδύνατο να αναπληρώσει. Λένε ότι στα ομαδικά σπορ δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι: λάθος. Είναι ορθό να τονίζουμε πως σε μια ομάδα η ομαδική δουλειά καλύπτει τεράστιες τρύπες. Όμως αναντικατάστατοι υπάρχουν παντού και σε όλα τα σπορ κι αυτό το λέει η ιστορία. Ακόμα και στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ ομάδες-κολοσσοί, όπως οι Σικάγο Μπουλς, οι Μπόστον Σέλτικς, οι

Λέικερς γνώρισαν χρόνια παρακμής όταν υποχρεώθηκαν να αντικαταστήσουν ιερά τέρατα όπως ο Τζόρνταν, ο Λάρι Μπερντ και ο Μάτζικ Τζόνσον. Για να μείνουμε στα δικά μας, ο Άρης δεν κατάφερε ποτέ να γίνει το ίδιο ανταγωνιστικός όσο ήταν τις χρονιές του Γκάλη, ο Πανιώνιος δεν ήταν ποτέ ίδιος μετά τον Φάνη Χριστοδούλου, ο ίδιος ο Ολυμπιακός παρήκμασε όταν έχασε τον κάποτε ηγέτη του Ντέιβιντ Ρίβερς. Η φυγή του Σπανούλη θα σηματοδοτούσε το τέλος του δις πρωταθλητή Ευρώπης: με μία τιμωρία στις πλάτες, που του κάνει σχεδόν απαγορευτική την πιθανότητα να πάρει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός έχει και του χρόνου ουσιαστικά ένα και μόνο πεδίο δράσης, δηλαδή την αγαπημένη του Ευρωλίγκα, όπου χάρη στον Σπανούλη, δύο χρόνια τώρα κάνει πάρτι. Χωρίς αυτόν όλοι αργά ή γρήγορα θα νοσταλγούσαν τις μέρες που πέρασαν και δεν υπάρχει πιο διαβρωτικός ιός από τη νοσταλγία.

Υπάρχει φυσικά ένα ερωτηματικό: να δούμε αν η συμφωνία παραμονής του Σπανούλη θα 'ναι και για τον ίδιο ευεργετική. Όποιος σταθεί αποκλειστικά στα χρήματα που θα εισπράξει κάνει λάθος τεράστιο: αυτά τα χρήματα ο Σπανούλης θα τα έβρισκε παντού. Πιο πολύ από τα χρήματα τον παίκτη τον απασχολούν άλλα, ίσως και πιο σημαντικά, με πρώτο από όλα την ανταγωνιστικότητα της ομάδας. Είμαι βέβαιος πως γνωρίζει πως αν ο Ολυμπιακός δεν αποδειχτεί ανταγωνιστικός, θα βρεθεί πρώτος στον στόχο κάθε κριτικής: σήμερα είναι ο σούπερ μάγκας που είπε το μεγάλο «ναι», αύριο για τους ίδιους οπαδούς μπορεί να είναι αυτός που «τα πήρε και άραξε», αυτός που «κακώς έμεινε, γιατί δεν είχε κάτι παραπάνω να δώσει», αυτός που παίρνει τόσα πολλά «ώστε είναι αδύνατον για τον Ολυμπιακό να δυναμώσει εκεί που πονάει», αυτός που «κάνει το Μπαρτζώκα ό, τι θέλει». Στην Ελλάδα της υπερβολής, αυτοί που την Παρασκευή ξενυχτούσαν για να μάθουν αν ο μεγάλος σκόρερ θα πει το ναι, αύριο μπορεί να είναι οι πρώτοι που θα τον βρίζουν.

Έυχομαι η παραμονή του να δημιουργήσει λίγη περισσότερη αθλητική παιδεία - να κάνει κατανοητό ότι υπάρχουν ακόμα «παίκτες σημαίες», που μια ομάδα οφείλει να σέβεται. Ομάδα δεν είναι μόνο η διοίκηση και οι παίκτες είναι και ο κόσμος: το να μάθει ο κόσμος αυτός να αναγνωρίζει τις αξίες είναι σημαντικότερο και από την τρίτη σερί ευρωλίγκα.

πηγη sportday.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα