Ο «Γολγοθάς» μιας υιοθεσίας και η κρίση κρατούν τα παιδιά στα ιδρύματα

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Της Κωνσταντίνας Γιαννακοπούλου

Χιλιάδες είναι τα παιδιά που παραμένουν στα νοσοκομεία και τα ιδρύματα της χώρας και περιμένουν μια οικογένεια να τα υιοθετήσει. Τόσο όμως το κόστος της υιοθεσίας αλλά και της ανατροφής ενός παιδιού, όσο και η γραφειοκρατία κρατούν τα παιδιά μακριά από την οικογενειακή θαλπωρή.

Κάθετη πτώση των υιοθεσιών στην Ελλάδα

Το 2015 φαίνεται να είναι η χειρότερη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας για τις πράξεις υιοθεσίας στη χώρα μας. Σύμφωνα με νέα

έρευνα που δημοσιοποίησε η ΕΛΣΤΑΤ, οι υιοθεσίες στην Ελλάδα εμφανίζονται μειωμένες κατά 24,9% το έτος που μας πέρασε. Συγκεκριμένα, το 2015 καταγράφηκαν 271 υιοθεσίες, ενώ το 2014 είχαν καταγραφεί 361. Όπως σημειώνεται στην έρευνα, η μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση παρατηρήθηκε στην Κεντρική Ελλάδα (66,7%), ενώ η μικρότερη παρατηρήθηκε στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη (6,7%).

Όσοι προέβησαν σε πράξεις υιοθεσιών, κατά κύριο λόγο είναι σύζυγοι. Ειδικότερα 169 συζυγικά ζευγάρια υιοθέτησαν πέρυσι παιδί, έναντι 250 το 2014 (μείωση 32,4%). Σε 80 περιπτώσεις ο θετός γονέας αντιπροσώπευε μονογονεϊκή οικογένεια και αξίζει να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη κατηγορία ο αριθμός των υιοθεσιών κινήθηκε στα ίδια επίπεδα σε σχέση με το 2014, όταν έγιναν 76 σχετικές πράξεις.

Όσον αφορά τα παιδιά που υιοθετήθηκαν πέρυσι, στην πλειονότητά τους είναι τέκνα εκτός γάμου (165 από τα 271). Σε 78 περιπτώσεις ήταν παιδιά εντός γάμου που οι φυσικοί τους γονείς είχαν συναινέσει στην υιοθεσία και σε 28 περιπτώσεις το νομικό καθεστώς είναι αδιευκρίνιστο. Τα περισσότερα παιδιά που υιοθετήθηκαν πέρυσι ήταν ηλικίας έως πέντε ετών (150 ή 55,35% επί του συνόλου). Ηλικίας 6-10 ετών ήταν 27 παιδιά, 11-18 ετών 29 παιδιά-έφηβοι, ενώ στην ηλικιακή ομάδα 19 ετών και άνω ήταν 60 υιοθετηθέντες.

Γραφειοκρατία και κρίση κρατούν τα παιδιά μακριά από την αγκαλιά της οικογένειας

Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι που έχουν μειωθεί οι υιοθεσίες, σύμφωνα με τον κ. Δημήτρη Καλαϊτζή, δικηγόρο παρ Αρείω Πάγω: «Το πρόβλημα ξεκινά από τα κατά νόμο υπάρχοντα ιδρύματα τα οποία είναι «δυσκίνητα» έως απαγορευτικά για να γίνει μια υιοθεσία με τον τρόπο που λειτουργούν. Πολλοί συμπολίτες έχουν κατά περιπτώσεις καταγγείλει ότι, σκοπίμως, δεν δίδονται από τα ιδρύματα παιδιά για υιοθεσία και σε συνδυασμό με τη γραφειοκρατία την κάνουν πολύ δύσκολη υπόθεση. Η γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής, μέσω των ιδρυμάτων, διατηρεί μια λίστα υποψηφίων ζευγαριών που θέλουν να υιοθετήσουν παιδί επί τέσσερα και πέντε χρόνια. Υποτίθεται ότι υπάρχει σειρά προτεραιότητας, αυτή όμως παρακάμπτεται πολλές φορές για… ευνόητους λόγους, γι’ αυτό πάρα πολλά ζευγάρια στρέφονται σε άλλους τρόπους και αναζητούν να υιοθετήσουν παιδιά από άλλες χώρες, όπως η Βουλγαρία. Όσον αφορά στην ιδιωτική υιοθεσία, το κόστος είναι πολύ μεγάλο, καθώς το ζευγάρι, αν βρει μια κυρία που θέλει να γεννήσει με σκοπό την υιοθεσία, θα πρέπει να πληρώσει το κόστος της κλινικής, καθώς και τα δικαστικά έξοδα. Σε εποχές όπως η σημερινή και με την κρίση που περνάμε λίγα είναι πλέον τα ζευγάρια που μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτά τα έξοδα».

Πολλές οι αιτήσεις, μεγάλη η αναμονή

Από την άλλη πλευρά, όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του το Κέντρο Βρεφών «Η ΜΗΤΕΡΑ», αυτή η καθυστέρηση στις υιοθεσίες δεν οφείλεται στην γραφειοκρατία, αλλά στο γεγονός ότι είναι πολύ περισσότερα τα ζευγάρια που επιθυμούν να υιοθετήσουν ένα παιδί σε σχέση με αριθμό των παιδιών που πρόκειται να υιοθετηθούν. Από αυτά μόνο το 1/5 αφορά στα παιδιά που προστατεύονται σε Ιδρύματα. Οι υιοθεσίες παιδιών που ετησίως διεκπεραιώνει το ΜΗΤΕΡΑ δεν υπερβαίνουν τις 35, αρκετές από τις οποίες αφορούν παιδιά με προβλήματα υγείας και ψυχοκινητικής εξέλιξης. Αντιθέτως οι αιτήσεις που ετησίως υποβάλλονται στο ΜΗΤΕΡΑ ανέρχονται στις 150-200, με αποτέλεσμα τη μακρά αναμονή των ενδιαφερομένων για να έλθει η σειρά τους να υιοθετήσουν. Επομένως η αναμονή για διεκπεραίωση των αιτήσεων υιοθεσίας δεν οφείλεται σε χρονοβόρες διαδικασίες, όπως συχνά αναφέρεται, αλλά στην έλλειψη παιδιών για υιοθεσία συγκριτικά με τον μεγάλο αριθμό ζευγαριών που επιθυμούν να υιοθετήσουν. Για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας ή παιδιά με ειδικές ανάγκες ο χρόνος αναμονής είναι κατά πολύ μικρότερος λόγω του μικρού αριθμού αιτήσεων υιοθεσίας γι’ αυτά τα παιδιά, αλλά και της προτεραιότητας που δίνεται στις αιτήσεις ζευγαριών που έχουν δεκτικότητα».

Μπορούν όλοι να υιοθετήσουν;

«Οι θετοί γονείς μπορεί να είναι παντρεμένοι ή ανύπαντροι, άτεκνοι ή ήδη γονείς. Μία τυχούσα αναπηρία ή δυσλειτουργία, δεν αποκλείει κάποιον αυτομάτως από την υιοθεσία ενός παιδιού. Οι κοινωνικές υπηρεσίες θέλουν κατ’ αρχήν να διασφαλίσουν ότι οι υποψήφιοι γονείς μπορούν να φροντίσουν το παιδί και να συμπορευτούν μαζί του στη ζωή. Ένα διαζύγιο ή ένα ιστορικό προσωπικής ή συζυγικής συμβουλευτικής δεν αποκλείει αυτομάτως ένα ζευγάρι από τη διαδικασία της υιοθεσίας, αν και κάποιες φορές έχει λειτουργήσει αρνητικά στο να προχωρήσει η αίτηση υιοθεσίας. Επίσης, δεν χρειάζεται το ζευγάρι να έχει ιδιόκτητο σπίτι ή υψηλά εισοδήματα για να δώσει στο παιδί αυτά που πραγματικά χρειάζεται: δηλαδή, μονιμότητα, σταθερότητα, εφ’ όρου ζωής δέσμευση και τη δυνατότητα να γίνει ισότιμο μέλος της οικογένειας. Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από “τέλειους γονείς”, έχουν ανάγκη από ανθρώπους που τηρούν τις δεσμεύσεις τους και να φροντίζουν τις ανάγκες τους σ’ ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον», σημειώνει ο κ. Καλαϊτζής.

Ποια είναι η διαδικασία

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να υιοθετήσει κανείς ένα παιδί, είτε μέσω των τεσσάρων ιδρυμάτων που έχουμε στη χώρα μας, δηλαδή το Κέντρο Βρεφών «Η ΜΗΤΕΡΑ», το Δημοτικό Βρεφοκομείο Θεσσαλονίκης «Άγιος Στυλιανός», την Παιδόπολη «Άγιος Ανδρέας» και το Αναρρωτήριο Πεντέλης, είτε ιδιωτικά, με μεσολαβητές τον γυναικολόγο της βιολογικής μητέρας του παιδιού και έναν δικηγόρο, είτε μέσω του θεσμού της διακρατικής υιοθεσίας.

»

Το άρθρο Ο «Γολγοθάς» μιας υιοθεσίας και η κρίση κρατούν τα παιδιά στα ιδρύματα εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα