Όαση η Χόφενχάιμ για τους... τζάμπα μάγκες!

18:23 29/7/2013 - Πηγή: Attiki Press

Ύστερα από αυτή τη «μεταγραφική ομοβροντία» της περασμένης εβδομάδας και, ειδικά, μετά από εκείνο το… 24ωρο του τρόμου, της θλίψης, της απογοήτευσης, με Σαβιόλα, Μετζανί, Ρομπέρτο και αμέσως μετά την ανακοίνωση για Κάμπελ, κλείνοντας αυτό το κουαρτέτο πρωτοφανούς «ερυθρόλευκης» δράσης στη διεθνή αγορά παικτών, πράγματι, μια Χοφενχάιμ χρειαζόταν ως… ναυαγοσωστικό για τους γνωστούς πια «τζάμπες», οι οποίοι έχουν μοναδική διέξοδο κεφιού τα… μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα!

Η κυριακάτικη ήττα του Ολυμπιακού

ήταν μια όαση χαράς και χαμόγελου, μετά από τόσο φαρμάκι που ποτίστηκαν οι αντίπαλοί του, παρακολουθώντας αναγκαστικά και αμήχανα τη γιγάντωση του. Αν είναι έτσι, να λειτουργούν δηλαδή και με… φιλανθρωπική διάθεση οι «ερυθρόλευκοι», με την μικρή πολυτέλεια του χρόνου που έχουν μπροστά τους, πριν τα σοβαρά και τα επίσημα δύσκολα, ε, τι να πει κανείς; Κομμάτια να γίνει. Η εναλλαγή «κρύου-ζεστού» χρειάζεται πολλές φορές, ίσως και ως στρατηγική. Άμα δίνεις τόσο πόνο, μοίρασε και ελάχιστες στιγμές ευτυχίας. Όλα μέσα στο «παιχνίδι» είναι. Κι όταν έρθει η ώρα, θα μάθουν από την καλή κι από την ανάποδη, οι βιαστικοί, τις πραγματικές δυνατότητες της φετινής ομάδας…

Η πλάκα και το γέλιο είναι εκδηλώσεις ζωτικής σημασίας. Απαραίτητα συστατικά διαφυγής από την καθημερινότητα και το «στριμωξίδι» που περνάμε όλοι ανεξαιρέτως.

Ως προς τη σοβαρή προσέγγιση της νέας βαριάς καλοκαιρινής ήττας του Ολυμπιακού, θα επαναλάβω εκείνο που είχα επισημάνει στη στήλη μου στον απόηχο των 4 γκολ από τη Φράιμπουργκ. Ότι κανείς οπαδός αυτής της ομάδας, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο της, δεν ανέχεται ούτε για αστείο να χάνει ούτε καν… στο τάβλι! Δεν πάει να είναι φιλικά, «εχθρικά», ματς προετοιμασίας τα οποία γίνονται ακριβώς για το σκοπό του εντοπισμού αδυναμιών, ότι… διάβολο θέλει ας είναι!

Οι ήττες από παιδαριώδη λάθη, αμυντικές αντιδράσεις και λειτουργίες… ερασιτεχνικής κλίμακας, που επαναλαμβάνονται εξοργιστικά στον ίδιο αγώνα (και τα 4 τέρματα των Γερμανών έμοιαζαν με… δώρα σχολικής άμυνας!) είναι «απαγορευτικές» για τον Ολυμπιακό. Δεν στέκουν, δεν αρμόζουν στο πρεστίζ και την ιστορία του, στη δυναμική και την αξία του πολυτελούς ρόστερ του.

Έως εδώ όμως. Αυτοί που χαίρονται και οι άλλοι, οι γνωστοί βιαστικοί άμπαλοι, που αναθεματίζουν παίκτες, προπονητές, μέχρι… γυμναστές, φυσικοθεραπευτές και φύλακες των εγκαταστάσεων του Ρέντη, νομίζω ότι καλά θα κάνουν να είναι υπομονετικοί. Το πόσα απίδια χωράει ο σάκος θα το πληροφορηθούν λίαν συντόμως…

Διοικητικές κινήσεις για… Γκίνες

Στην Ελλάδα και ειδικά στον Ολυμπιακό, ανέκαθεν, η εύκολη επικριτική στην εκάστοτε τεχνική ηγεσία, αποτελεί φαινόμενο διαρκές και αμετανόητη πράξη. Δεν λέω ότι ο Μίτσελ είναι καλός ή δεν είναι, γιατί είναι πολύ νωρίς για να κριθεί. Περίπου με την εκκίνηση της προετοιμασίας, ο Ισπανός τεχνικός είχε ευχηθεί-ζητήσει, στο φιλικό με τη Λίβερπουλ, στις 3 Αυγούστου, να είναι ολοκληρωμένο το δυναμικό κατά τουλάχιστον 80%. Χωρίς δε, να χάσει ευκαιρία, αμέσως μετά από κάθε τεστ στο Ζέεφελντ επαναλάμβανε την αποστολή μηνύματος προς τη διοίκηση για μεταγραφική ενίσχυση σε καίριες θέσεις της 11άδας.

Και τελικά, επειδή έγινε πολλή κουβέντα για τον μεταγραφικό σχεδιασμό και την αποδοτικότητα των πλάνων, καθώς και η γνωστή βιαστική κριτική για καθυστέρηση κινήσεων από τους γνωστούς «ξερόλες» (κυρίως κινούμενους στους ερυθρόλευκους κόλπους), εκείνους που δεν ξέρουν και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, η «απάντηση» ήρθε ηχηρότατα και αφοπλιστικά από την ηγεσία του πειραϊκού συλλόγου. Και ήταν μια «απάντηση» και προς τον… Μίτσελ, με τρεις μεταγραφές σε ένα 24ωρο (νέο ρεκόρ σίγουρα νομίζω για την Ευρώπη) και μια τετράδα στο ταμείο της εβδομάδας!

Οπότε κι ο Μαδριλένος μετά το 1-4 από τη Φράιμπουργκ δεν είχε κάτι άλλο να πει εκτός από το στερεότυπο: «Δεν υπάρχουν δικαιολογίες»…

Έτσι. Μικρές, ναι, πάντα υφίστανται. Βεβαίως οι Γερμανοί είναι αρκετά μπροστά σε βαθμό ετοιμότητας. Βεβαίως το δεύτερο σερί φιλικό μέσα σε ένα διήμερο ήταν κουραστικό για τους «ερυθρόλευκους», μαζί με τα συνεχή ταξίδια και την αφόρητη ζέστη. Βεβαίως και έλειπαν ο Σαβιόλα, ο Βάις και οι πρωτοκλασάτες προσθήκες που θα αλλάξουν επίπεδο στην ομάδα.

Όμως υπήρξαν και πολλά άλλα, που έστω και αν ομιλούμε για περίοδο τεσταρίσματος και προ τον πυλών αποφάσεων ξεσκαρταρίσματος, προσωπικά μου φαίνονται δυσνόητα. Ακαταλαβίστικα, πώς να το πω; Φερ’ ειπείν:

Δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να μην έχει κατ’ εξοχήν οργανωτή η ομάδα επί μία ώρα παιχνιδιού!

Γιατί ο Μανιάτης έπρεπε να αναλάβει… οργανωτικό ρόλο και ο Μασάντο να είναι (επίμονα) αμυντικό χαφ, την ίδια στιγμή που μπαλαδόροι σαν τον Ντομίνγκες ή τον Ντε Βινσέντι βρίσκονταν στον πάγκο και μπήκαν πολύ αργότερα ο ένας και πολύ αργά ο δεύτερος. Κι αφού πριν, ο Ολυμπιακός έχανε 2-0 και 3-0 και για 60 λεπτά δεν έβγαιναν μπαλιές μπροστά και οι επιθετικοί δεν είχαν τροφοδότηση για να πατήσουν περιοχή!

Γιατί να συνθέσουν στο ξεκίνημα δύο «βαριά» στόπερ (Σιόβας, Μετζανί) το ντουέτο στο κέντρο άμυνας, που επιπλέον δεν είχαν ξανά-κοιταχτεί στα μάτια ούτε σε προπονητικό διπλό. Την ίδια στιγμή που ο μόνος ευέλικτος και ταχύς κεντρικός μπακ, ο Κώστας Μανωλάς, ήταν εκεί (εντάξει ο Αβραάμ έμεινε προληπτικά εκτός αποστολής)!

Γιατί ο Φουστέρ να καταλαμβάνει θέση επιθετικού ενδιάμεσου στο αριστερό άκρο, όταν αποδεδειγμένα (και επί Ζαρντίμ) δεν μπορεί να παίξει σωστά εκεί, δεν αποδίδει, όταν υπάρχει π.χ. ο Ολαϊτάν παροπλισμένος για περισσότερα από 60 λεπτά!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, σύντομα, ο Ολυμπιακός θα ανέβει κλάση και επίπεδο με «Σαβιόλα και σία» στην 11άδα του. Ότι βδομάδα με τη βδομάδα θα είναι βελτιωμένος και σε προοδευμένο βαθμό ετοιμότητας. Ωστόσο καλό είναι να αποφεύγονται οι τόσο κακές εντυπώσεις από βαριά σκορ. Και επειδή ακολουθούν ακόμα πιο γερά φιλικά (Λίβερπουλ, Άντερλεχτ, Βαλένθια) με τα ευρωπαϊκά μάτια καρφωμένα στους νταμπλούχους Ελλάδας, οι δικαιολογίες όντως δεν θα υπάρχουν. Για κανέναν. Μα για κανέναν απολύτως…

πηγη sportdog.gr