"Οι Έλληνες πληρώνουν ακριβά την άσχημη διαχείριση του παρελθόντος"

22:37 2/6/2013 - Πηγή: Attiki Press

Το μείζον πρόβλημα της Ευρώπης είναι η εξασθενημένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της επισημαίνει σε συνέντευξή του στη γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα "L' Echo" ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι όπου αναφέρεται εκτενώς στην κρίση χρέους που αντιμετωπίζει τα τρία τελευταία χρόνια η ευρωζώνη, στις προοπτικές που υπάρχουν σήμερα, στο ρόλο που έχει ο ίδιος διαδραματίσει ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αλλά και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, όπως η πρόσφατη απόφαση της Ε.Ε. για άρση του εμπάργκο όπλων στη Συρία.

Στην εισαγωγή

της συνέντευξης, η εφημερίδα επισημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι ο ίδιος ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι που έχει βοηθήσει σημαντικά στο να βρεθούν λύσεις, όπως πρόσφατα στις αρχές Απριλίου, όταν ξέσπασε η κυπριακή κρίση. «Βρισκόμαστε όλοι σε ένα δωμάτιο. Η Πρόεδρος του ΔΝΤ Λαγκάρντ, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Ντράγκι, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Μπαρόζο, ο Επίτροπος Ρεν, ο Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Ντάισελμπλουμ και ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης. Βρισκόμαστε εκεί σε μία κούρσα ενάντια στο χρόνο και καταφέραμε να βρούμε μία λύση για να σώσουμε τη μία από τις δύο κυπριακές τράπεζες. Εάν δεν συνέβαινε αυτό, οι συνέπειες θα ήταν δραματικές για τη χώρα. Ήταν μία κούρσα ενάντια στο χρόνο, με το μαχαίρι στο λαιμό. Αυτό έχει αρχίσει και γίνεται συνήθεια» διηγείται ο ίδιος.

Ερωτηθείς για το ποια είναι σήμερα τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, απαντά «η ανταγωνιστικότητα. Χάνουμε μεγαλύτερα μερίδια στις αγορές από τις γειτονικές μας περιοχές. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να σκεφθούμε γρήγορα και σε βάθος, λύσεις. Άλλο πρόβλημα είναι η γήρανση του πληθυσμού».

Αναφερόμενος στις πρόσφατες συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς τα κράτη-μέλη, δηλώνει ότι «είναι σημαντικό να κάνουμε τις υποσχέσεις μας δεσμευτικές. Οι συστάσεις της Επιτροπής δεν έχουν αρκετά δεσμευτικό χαρακτήρα.

Δεν μπορούμε να αφήνουμε να εξαρτάται ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων από την καλή θέληση των (εθνικών) αρχών. Αυτό που συμβαίνει σε μία χώρα έχει πάντοτε επίδραση στις άλλες. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ισπανία: το δημοσιονομικό της πρόβλημα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γιγάντιο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας που έχει. Η ανάπτυξή της βασιζόταν σε δάνεια.. Όταν το μοντέλο αυτό εξαντλήθηκε, η χώρα πέρασε μέσα σε δύο ή τρία χρόνια από μία κατάσταση υπερβολικού ελλείμματος σε έλλειμμα της τάξης του 10%. Η Ισπανία κινδύνευσε να παρασύρει και άλλες χώρες στην πτώση της. Αυτό δεν μπορούμε να το δεχθούμε. Εάν η Ελλάδα είχε βγει από το ευρώ, ο κίνδυνος κατάρρευσης του ευρώ θα ήταν πολύ πραγματικός. Ευτυχώς, καταφέραμε να αποφύγουμε την καταστροφή δείχνοντας με αποφασιστικότητα ότι θέλαμε με κάθε κόστος να θέσουμε σε εφαρμογή την τραπεζική ένωση. Σήμερα κανείς δεν μιλάει πλέον για το τέλος του ευρώ».