Οι ενεργειακές εξελίξεις στο σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον

Σε ένα ευρύτερα ταραγμένο ασταθές και ασύμμετρο διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον, με τη γειτονιά μας να φλέγεται από πολέμους ή εμφύλιες συρράξεις, που ξεκινούν από την Ουκρανία, συνεχίζονται σε Συρία, Ιράκ και επεκτείνονται σε Αίγυπτο και Λιβύη και με τη διεθνή τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους να αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τις Δυτικές Κοινωνίες, απαιτείται τόσο η Ευρώπη, όσο κι εμείς ως χώρα, να αντιμετωπίζουμε τα ενεργειακά

θέματα με τη σοβαρότητα που επιβάλλει η συγκυρία.

του καθηγητή Πανεπιστημίου Γιάννη Μανιάτη, πρώην Υπουργού ΠΕΚΑ

Ανήκουμε σε μια Ευρώπη βαθιά εξαρτημένη ενεργειακά από τρίτες χώρες, που είναι αντικειμενικά αδύναμη στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή της. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει τα γνωστά προβλήματα των συντηρητικών πολιτικών της, της αμηχανίας της σε πολλά σημαντικά διεθνή θέματα, της φοβικότητάς της, με έναν πληθυσμό που λόγω της υπογεννητικότητας διαρκώς γηράσκει, μια βιομηχανία της οποίας η ανταγωνιστικότητα διαρκώς μειώνεται και τον Ευρωσκεπτικισμό, έτσι όπως ιδιαίτερα εκφράστηκε στις τελευταίες Ευρωεκλογές, να έχει «χτυπήσει ταβάνι».

Ταυτόχρονα όμως, η Ε.Ε. αποτελεί ένα μοναδικό παγκόσμιο πείραμα στενής και ειλικρινούς συνεργασίας λαών και κρατών, με Κυβερνήσεις που εκλέγονται με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο κι εκφράζουν κάθε φορά τη βούληση των λαών τους και ασφαλώς το μοναδικό πεδίο, στο οποίο η χώρα μας μπορεί να ενταχθεί, να αναπτυχθεί και να έχει προοπτική και μέλλον. Η Ε.Ε. επιδιώκει μαζί με την οικονομική και χρηματοπιστωτική ολοκλήρωσή της, να διαμορφώσει ενιαία πλαίσια και σε άλλους σημαντικούς τομείς που προσδιορίζουν την ποιότητα ζωής των ευρωπαϊκών λαών και την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τον τομέα της Ενέργειας, όπου πρόσφατα ανακοινώθηκε η στρατηγική για τη διαμόρφωση ενός νέου ολοκληρωμένου πλαισίου, της «Ενεργειακής Ένωσης».

Σε αυτό το διεθνοπολιτικό πλαίσιο, η Ελλάδα αποτελεί ενεργειακή όαση σταθερότητας, περιφερειακής συνεργασίας, ειρήνης και ανάπτυξης. Εάν όμως η σημερινή Κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τη συμμετοχή της στα ευρωπαϊκά δρώμενα ως «ενεργειακή μπανανία», όπως πρόσφατα δήλωσε ο αρμόδιος Υπουργός, τότε οδηγούμαστε σε διεθνή ενεργειακή απομόνωση. Η χώρα τα τελευταία χρόνια έχει ακολουθήσει μια πατριωτική, εθνικά περήφανη, ανεξάρτητη και πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική, που έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται πια σε διεθνές επίπεδο ως μια σημαντική νέα πηγή ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης τόσο από τους δικούς της ενδογενείς πόρους, όσο και από την υλοποίηση των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου τους οποίους προωθεί.

Με την ενεργό συμμετοχή μας έχουμε αναδείξει τις Θαλάσσιες Οικονομικές μας Ζώνες σε ελπιδοφόρες περιοχές στήριξης της ενεργειακής τροφοδοσίας και ασφάλειας τόσο της χώρας όσο και της υπόλοιπης Ε.Ε. Η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υλοποίηση της Ενεργειακής Ένωσης αποτελεί μια σημαντική πρωτοβουλία με τεράστιο όφελος και για την Ευρώπη και κυρίως για τις μεσαίες και μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα, αλλά και για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας. Η αποδοχή των εθνικών μας θέσεων και η ενσωμάτωση στις πολιτικές της Ενεργειακής Ένωσης των αρχών, που με επιμονή και αποφασιστικότητα υποστήριξε η χώρα μας το τελευταίο χρονικό διάστημα για:

Κοινοτική αλληλεγγύη και εμπιστοσύνηΕξοικονόμηση ενέργειας και ενεργειακή αποτελεσματικότητα για δημιουργία δεκάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίαςΠροώθηση των πολιτικών για οικονομίες χαμηλού άνθρακαΣημαντική χρηματοδότηση της καινοτομίας και έρευνας για στήριξη της φθηνής ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, αποτελούν στοιχεία, για τα οποία οι λαοί της Ευρώπης παλεύουν πολλά χρόνια.

Η καταπολέμηση της Ενεργειακής Φτώχειας για τα 50 εκατομμύρια Ευρωπαίων πολιτών και η στήριξη της Ενεργειακής Δημοκρατίας μπορούν να υλοποιηθούν μόνο μέσα από την ενότητα των δυνάμεων των λαών των μεσαίων και μικρών χωρών, γιατί απλά οι μεγάλες χώρες (που ήδη έχουν εκφράσει τις διαφωνίες τους για την Ενεργειακή Ένωση), μπορούν να διαπραγματεύονται με τη δύναμη του ισχυρού.

Η εθνική ενεργειακή πολιτική είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται με μικροκομματική, πρόσκαιρη, επιπόλαιη προσέγγιση, όταν αντίθετα έχουμε ήδη προωθήσει τις πολιτικές μας για σταθερότητα, συνέχεια και συνέπεια, περιφερειακή συνεργασία με τις γειτονικές χώρες, δράσεις για γεωπολιτική αναβάθμιση και ειρήνη, μέσα από τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.«Ενεργειακός παρίας και προτεκτοράτο» γίνεται μόνο όποιος αντιμετωπίζει τις παγκόσμιες ενεργειακές προκλήσεις με απομονωτισμό, εσωστρέφεια και ιδεοληψία. Η χώρα και ο λαός απαιτούν να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα ως μια σοβαρή, νέα ενεργειακή προοπτική της Μεσογείου και της ΝΑ Ευρώπης.

Keywords
Τυχαία Θέματα