Οι πέντε μύθοι για το ναυάγιο του Τιτανικού

12:11 6/4/2012 - Πηγή: Attiki Press

Ο Τιτανικός, υπερωκεάνιο της βρετανικής εταιρείας White Star Line, ο οποίος τα μεσάνυχτα της 14ης Απριλίου 1912 συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο, υπήρξε η αιτία 1523 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Από πολλούς χαρακτηρίστηκε «θαύμα της ναυπηγικής», ωστόσο εν μία νυκτί μετατράπηκε σε συνώνυμο της τραγωδίας.

Μια ολόκληρη παραφιλολογία γεννήθηκε σχετικά με τις συνθήκες του ναυαγίου πριν και κατά τη διάρκειά του, κι έτσι δημιουργήθηκαν μερικοί από τους πιο δημοφιλείς «αστικούς μύθους» που

έμειναν στην ιστορία.

Μύθος 1: το δήθεν «αβύθιστο πλοίο»
Όπως αναφέρει ο Ρίτσαρντ Χάουελς του βρετανικού πανεπιστημίου Κινγκς Κόλετζ, η ίδια η εταιρεία ποτέ δεν αναφέρθηκε σε κάτι σχετικό με το «αβύθιστο» του Τιτανικού. Κάτι τέτοιο είναι μια ιστορία που βολεύει παρά πολύ τη λαϊκή δοξασία γιατί θυμίζει την αρχαιοελληνική έννοια της ύβρεως και την τιμωρία ενός καραβιού από τον Θεό εξαιτίας της αλαζονείας του. Αντιθέτως, «η βύθιση του Τιτανικού δεν θεωρήθηκε τόσο σημαντικό γεγονός στην εποχή του, καθώς πολλοί πίστευαν τότε πως κάτι τέτοιο, αργά ή γρήγορα, θα συνέβαινε».

Μύθος 2: η ορχήστρα «έπαιζε μέχρι το τέλος»
Σύμφωνα με το συγκεκριμένο μύθο, τα 7 μέλη της ορχήστρας έπαιζαν μουσική μέχρι την τελευταία στιγμή. Αυτόπτες μάρτυρες, θυμούνται την ορχήστρα να παίζει, αλλά φυσικά μέσα στο χαμό της ώρας εκείνης, κανείς δεν θυμάται αν έπαιξαν μέχρι το τέλος. Σύμφωνα με τον Πολ Λούντεν-Μπράουν, επικεφαλής της «Titanic Historical Society», η ιστορία με τους αυτόχειρες μουσικούς χρησιμοποιήθηκε, ποιητική αδεία, στην ταινία του Τζέιμς Κάμερον.

Μύθος 3: ο καπετάνιος «πέθανε ηρωικά»
Στην ταινία ο καπετάνιος Έντουαρντ Σμιθ είναι ένας άνθρωπος, τον οποίο οι τύψεις και οι ενοχές οδηγούν στην απόφαση να βυθιστεί με το καράβι και όχι να διασωθεί.. «Τίποτα από αυτά δεν συνέβη όμως», τονίζει ο Λούντεν-Μπράουν. «Απλώς η τύχη του Σμιθ αγνοείται. Σαν να έγινε καπνός. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε. Ωστόσο, είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το ναυάγιο του Τιτανικού, αφού αυτός ήταν που οδήγησε το καράβι ανάμεσα στα παγόβουνα, θεωρώντας λανθασμένα ότι, παρά το μέγεθος του πλοίου του, μπορούσε με ελιγμούς να τα αποφύγει».

Μύθος 4: ο «κακός» πρόεδρος της εταιρείας
Φήμες θέλουν ο πρόεδρος της εταιρείας White Star Line, Μπρους Ισμέι, να είναι ένας καβγατζής που άσκησε πίεση στον καπετάνιο να οδηγήσει το πλοίο μέσα από τα παγόβουνα για να κάνει πιο γρήγορα, καθώς και ότι όταν το πλοίο βυθιζόταν πήρε τη θέση μιας γυναίκας σε μια σωσίβια λέμβο, για να σωθεί. «Πολλοί αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως ο Ισμέι βοήθησε πολλούς επιβάτες να ανέβουν σε σωσίβιες λέμβους, προτού επιβιβαστεί στην τελευταία από αυτές», αναφέρει ο λόρδος Μέρσι, ο οποίος είχε διεξάγει την έρευνα για τις συνθήκες του ναυαγίου, λίγους μήνες μετά το δυστύχημα. Ο ίδιος ο Ισμέι σώθηκε και παραιτήθηκε από τη θέση του έναν χρόνο μετά, το 1913.

Μύθος 5: η κλειδαμπαρωμένη «τρίτη θέση» επιβατών
Σύμφωνα με το συγκεκριμένο μύθο, υπήρχε μια πόρτα που κρατούσε τους επιβάτες τρίτης θ