Όλα τα μανιτάρια τρώγονται [αν και ορισμένα μόνο μία φορά]

20:34 20/2/2015 - Πηγή: Attiki Press

«Τι σκέφτεσαι;» «Σκέφτομαι εσένα.»

«Τι σκέφτεσαι;» «Σκέφτομαι πως θα ήθελα να ήσουν εδώ και όχι αλλού.»

Στατιστικές αποδεικνύουν ότι η δεύτερη πιο συχνή ερώτηση που απευθύνουμε σε κάποιον είναι «τι σκέφτεσαι;» ενώ η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι «τίποτα».

Τι θα γινόταν αν απαντούσαμε στο «τι σκέφτεσαι» με αφοπλιστική ειλικρίνεια;

«Τι σκέφτεσαι;»

«Σκέφτομαι πως το κεφαλαίο Q την έχει μικρή, ενώ το μικρό q μεγάλη.»

Σκηνοθεσία : Παντελής Δεντάκης,

Μετάφραση : Αχιλλέας Κυριακίδης

Σκηνικά/Κοστούμια : Γεωργία Μπούρδα

Επιμέλεια κίνησης

: Ζωή Χατζηαντωνίου

Φωτισμοί : Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός Σκηνοθέτη : Μελίνα Σκούφου

Φωτογραφίες : Στάθης Μαμαλάκης

Παίζουν: Σταύρος Γιαννουλάδης, Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Κουτσιούμπα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Αριστέα Σταφυλαράκη.

Από 20 Φεβρουαρίου 2015 έως 5 Απριλίου 2015

Παραστάσεις : Παρασκευή και Σάββατο 21.15/Κυριακή 19.00

Τιμές Εισιτηρίων : 12 € (Κανονικό) 10 € (φοιτητικό) 8€ (ανέργων)

Κάτω Χώρος. Θέατρο του Νέου Κόσμου. Αντισθένους 7 & Θαρύπου. Στάση Μετρό-Τραμ «Συγγρού-Φιξ» Τηλέφωνο: 210 9212900

Σημείωμα σκηνοθέτη

Τι σκέφτεσαι;Τίποτα.Τι σκέφτεσαι;Τίποτα σου λέω.Λες ψέματα, θέλω να μου πεις τι σκέφτεσαι;Τι με ρωτάς τι σκέφτομαι, γαμώτο;! Σκέφτομαι ό,τι θέλω. Σκέφτομαι τον Τζέιμς Μποντ, τον Έλβις Πρίσλεϊ και τον Δημήτρη Μητροπάνο. Αλίμονο σ” αυτούς που δεν αγάπησαν ποτέ. Σκέφτομαι όλους τους μαλάκες αυτού του κόσμου. Όλους τους φασίστες αυτής της χώρας. Σκέφτομαι τον Ομπάμα να χέζει. Σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι δύο χρυσόψαρα. Την πρώην Σοβιετική Ένωση. Σκέφτομαι πως μοσχοβολάς. Σκέφτομαι πως θα ήθελα να γίνω έστω για ένα βράδυ ο Μπατμαν. Σκέφτομαι πως τα περισσότερα ζευγάρια στο Παρίσι κάνουν χάλια σεξ. Σκέφτομαι πως θέλω να δω έναν εξωγήινο πριν πεθάνω. Σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι πως θα ήθελα κάθε πρωί να μυρίζω την βρόμικη ανάσα σου. Σκέφτομαι πως η ζωή είναι… (άστο καλύτερα). Σκέφτομαι πως θέλω να καπνίσω όλα τα τσιγάρα του κόσμου. Πως θέλω να βάλω τα κλάματα. Πως θέλω να χορέψω κάτω απ” τη βροχή, μαζί σου. Σκέφτομαι τους Φατμέ. Σκέφτομαι το σύμπαν που διαστέλλεται. Τους Ιάπωνες που παλιά δεν είχαν στο λεξιλόγιό τους τη λέξη “ευχαριστώ”, γιατί προφανώς δεν χρειαζόντουσαν τη λέξη “ευχαριστώ”. Σκέφτομαι ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι, αλλά συνήθως κολλάω και σκέφτομαι ένα πράγμα όλη τη μέρα. Σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι πως μου τη σπας όταν με ρωτάς τι σκέφτομαι. Σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι πως δεν σε φίλησα ποτέ στη μέση του δρόμου. Σκέφτομαι πως μυρίζεις υπέροχα. Σκέφτομαι πως είσαι ηλίθια. Σκέφτομαι πως θα ήθελα να ήσουν εδώ κι όχι αλλού. Γαμώτο.

Παντελής Δεντάκης

Μια παράσταση της Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας 4Frontal

σε συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Ω² (ομάδα αποφοίτων δραματικής σχολής Ωδείου Αθηνών)