Ολυμπιονίκης Ιράν: Η Κίμια Αλιζαντέχ εγκαταλείπει δυσαρεστημένη τη χώρα

10:58 12/1/2020 - Πηγή: Attiki Press

Ολυμπιονίκης Ιράν: Η Κίμια Αλιζαντέχ, η μοναδική αθλήτρια του Ιράν που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ανακοίνωσε χθες ότι έφυγε μόνιμα από την χώρα της, μη μπορώντας να αντέξει την «υποκρισία» ενός συστήματος, το οποίο σύμφωνα με την ίδια, «εξευτελίζει» τους αθλητές και τους εκμεταλλεύεται για πολιτικές σκοπιμότητες. «Να ξεκινήσω με καλησπέρα, αντίο ή συλλυπητήρια;» έγραψε η Ολυμπιονίκης στο λογαριασμό της στο Instagram, καθώς η χώρα της βρίσκεται σε κατάσταση σοκ

από την συντριβή του αεροσκάφους Boeing 737 της Ukraine International Airlines που καταρρίφθηκε την Τετάρτη κοντά στην Τεχεράνη κατά λάθος από έναν ιρανικό πύραυλο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 176 επιβαίνοντες, κυρίως Ιρανοί και Καναδοί.

Η Αλιζαντέχ, που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο τάε κβον ντο το 2016 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, εξαπέλυσε αιχμηρές κατηγορίες ενάντια στις αρχές της Ισλαμικής Δημοκρατίας. «Είμαι μία από τα εκατομμύρια των καταπιεσμένων γυναικών στο Ιράν τις οποίες εμπαίζουν εδώ και χρόνια», είπε η 21χρονη. «Φορούσα ό,τι μου έλεγαν να φορέσω», τόνισε, αναφερόμενη στην ισλαμική μαντίλα, που φορούν υποχρεωτικά όλες οι γυναίκες σε δημόσιους χώρους στο Ιράν, ειδικά σε αθλητικές εκδηλώσεις. «Επαναλάμβανα όλα όσα με διέταζαν να λέω» και «πιστώθηκαν τα μετάλλιά μου για το σεβασμό της υποχρεωτικής μαντίλας», συνέχισε, λέγοντας: «κανείς από εμάς δεν έχει σημασία για αυτούς». Επικρίνοντας την «υποκρισία», το «ψέμα», την «αδικία» και την «κολακεία» που βασιλεύουν στην καρδιά του ιρανικού πολιτικού συστήματος, διαβεβαίωσε ότι δεν θέλει «τίποτα άλλο στον κόσμο εκτός από το τάε κβον ντο, ασφάλεια και μια ευτυχισμένη και υγιή ζωή».

View this post on Instagram

با سلام آغاز کنم، با خداحافظی یا تسلیت؟ سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه داغدار ایران. شما مرا چقدر می‌شناسید؟ فقط آنطور که در مسابقات، در تلویزیون، یا در حضور مقامات دیده‌اید. اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شده‌ام را معرفی کنم. می‌گویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم قبل از این هم چیزی نبوده‌ام: «من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران» من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال‌هاست هر طور خواستند بازی‌ام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جمله‌ای دستور دادند تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادره‌ام کردند. مدال‌هایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند. من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال‌های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره‌برداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، می‌گویند: فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند! من صبح‌ها هم از خواب بیدار می‌شوم پاهایم ناخودآگاه مثل پنکه می‌چرخد و به در و دیوار می‌گیرد. آنوقت چگونه می‌توانستم مترسکی باشم که می‌خواستند از من بسازند؟ در برنامه زنده تلویزیون، سوال‌هایی پرسیدند که دقیقاً بخاطر همان سوال دعوتم کرده بودند. حالا که نیستم می‌گویند تن به ذلت داده‌ام. آقای ساعی! من آمدم تا مثل شما نباشم و در مسیری که شما پیش رفتید قدم برندارم. من در صورت تقلید بخشی از رفتارهای شما، بیش از شما می‌توانستم به ثروت و قدرت برسم. من به اینها پشت کردم. من یک انسانم و می‌خواهم بر مدار انسانیت باقی بمانم. در ذهن‌های مردسالار و زن‌ستیزتان، همیشه فکر می‌کردید کیمیا زن است و زبان ندارد! روح آزرده من در کانال‌های آلوده اقتصادی و لابی‌های تنگ سیاسی شما نمی‌گنجد. من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم. مردم نازنین و داغدار ایران، من نمی‌خواستم از پله‌های ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم. کسی به اروپا دعوتم نکرده و در باغ سبز به رویم باز نشده. اما رنج و سختی غربت را بجان می‌خرم چون نمی‌خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت‌تر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می‌مانم. پشت به دلگرمی شما می‌دهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته‌ام، خواسته دیگری ندارم.

A post shared by