Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Σήμερα, δεν αρκούν τα λόγια

08:50 8/3/2025 - Πηγή: Attiki Press

Κάθε 8η Μαρτίου, οι γυναίκες όλου του κόσμου δέχονται ευχές, λουλούδια, χαμόγελα, λόγια αναγνώρισης. Όμως, η αξία της γυναίκας δεν χωρά σε μια μέρα. Δεν αποτυπώνεται σε ένα «χρόνια πολλά», ούτε περιορίζεται σε μια όμορφη χειρονομία. Γιατί οι γυναίκες δεν ζητούν επιφανειακές τιμές, αλλά ουσιαστική ισότητα, αληθινό σεβασμό, έμπρακτη υποστήριξη. Η γυναίκα είναι η σπονδυλική στήλη της κοινωνίας.

Είναι η μητέρα που μεγαλώνει το μέλλον, η σύντροφος που στηρίζει, η επαγγελματίας που αγωνίζεται, η φίλη που στέκεται βράχος,

η κόρη που ονειρεύεται. Είναι εκείνη που σηκώνει στην πλάτη της περισσότερα από όσα θα έπρεπε, που αντιμετωπίζει προκαταλήψεις, εμπόδια, προσδοκίες που ποτέ δεν τέθηκαν στους άντρες. Και όμως, συνεχίζει. Σε έναν κόσμο που διαρκώς εξελίσσεται, η γυναίκα εξακολουθεί να δίνει μάχες.

Το 2025, θα έπρεπε να μιλάμε για έναν κόσμο πραγματικά ισότιμο. Και όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η διάκριση υπάρχει. Στους μισθούς, στις ευκαιρίες, στις προσδοκίες. Υπάρχει η γυναίκα που ξέρει πως πρέπει να προσπαθήσει διπλά για να πετύχει ό,τι για έναν άντρα θεωρείται δεδομένο. Υπάρχει η μητέρα που αγωνίζεται να ισορροπήσει ανάμεσα στη δουλειά και την οικογένεια, η εργαζόμενη που διστάζει να γίνει μητέρα από φόβο μην την αφήσουν πίσω, η νέα γυναίκα που βλέπει την καριέρα της να χτίζεται πάνω σε ανασφάλεια.

Και ακόμα χειρότερα, υπάρχει η γυναίκα που ζει με τον φόβο. Η γυναίκα που βιώνει τη βία, τη σωματική, τη λεκτική, την ψυχολογική. Η γυναίκα που φοβάται να περπατήσει μόνη το βράδυ. Η γυναίκα που αγνοείται όταν μιλά, που αμφισβητείται όταν καταγγέλλει, που στιγματίζεται όταν αντιστέκεται. Κάθε γυναικοκτονία δεν είναι απλώς ένας αριθμός. Είναι μια κραυγή που απαιτεί δικαιοσύνη. Είναι μια ανοιχτή πληγή στην κοινωνία. Αλλά οι γυναίκες δεν είναι μόνο θύματα. Είναι αγωνίστριες. Είναι εκείνες που σπάνε στερεότυπα, που τολμούν, που αλλάζουν τον κόσμο γύρω τους. Είναι οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, οι πολιτικοί, οι εργαζόμενες, οι μητέρες, οι δασκάλες, οι φοιτήτριες. Είναι εκείνες που, παρά τις δυσκολίες, συνεχίζουν να προχωρούν. Και αυτή η πορεία δεν πρέπει να είναι μοναχική.

Σήμερα, δεν αρκούν τα λόγια. Οι γυναίκες δεν χρειάζονται απλά ένα «ευχαριστώ». Χρειάζονται σεβασμό στην πράξη. Χρειάζονται νόμους που τις προστατεύουν, πολιτικές που τις ενισχύουν, κοινωνίες που δεν τις περιορίζουν. Χρειάζονται άντρες που δεν τις βλέπουν ως αδύναμες, αλλά ως ίσες. Χρειάζονται χώρους όπου να μπορούν να μιλούν χωρίς φόβο, να ονειρεύονται χωρίς εμπόδια, να ζουν χωρίς περιορισμούς.

Σε κάθε γυναίκα που ξυπνά το πρωί και δίνει τη δική της μάχη – σε εκείνη που παλεύει να χτίσει την καριέρα της, σε εκείνη που προσπαθεί να βρει τη φωνή της, σε εκείνη που αναζητά μια ζωή χωρίς φόβο – η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη. Αλλά δεν αρκεί μια μέρα. Η τιμή και ο σεβασμός στη γυναίκα πρέπει να είναι καθημερινή υπόθεση. Ας φτιάξουμε έναν κόσμο όπου η 8η Μαρτίου δεν θα είναι υπενθύμιση των αγώνων που απομένουν, αλλά γιορτή μιας ισότητας που θα έχει επιτέλους κατακτηθεί. Και μέχρι τότε, η μάχη συνεχίζεται. Για κάθε γυναίκα. Για κάθε ζωή που αξίζει περισσότερα.