Παραστάσεις σε σπίτια και αυλές

12:52 28/6/2013 - Πηγή: Attiki Press

Καλοκαίριασε και δεν υπάρχουν μόνο θερινά σινεμά, αλλά και παραστάσεις που παίζονται σε πολύ ιδιαίτερους χώρους.

από την Ηρώ Μητρούτσικου

«Καλοκαίρι στα σώματα»

Έξι διηγήματα του σύγχρονου Έλληνα πεζογράφου Σωτήρη Δημητρίου, ερμηνεύει, ή καλύτερα αφηγείται, η Γιασεμί Κηλαηδόνη στην αυλή του θεάτρου Μεταξουργείου. Έντεκα διαφορετικά διηγήματα του σύγχρονου αυτού ιδιότυπου συγγραφέα, είχαν παρουσιαστεί τον χειμώνα στην σκηνή του ίδιου θεάτρου, υπό την σκηνοθετική επιμέλεια της Άννας Βαγενά.

Συνεχιστής της θεματολογίας του Παπαδιαμάντη και του Βιζυηνού,

ο Σωτήρης Δημητρίου καταγράφει με μοναδικό τρόπο το βάσανο της ψυχής των ανθρώπων του περιθωρίου, των «ταπεινών και καταφρονεμένων», της Ελληνικής επαρχίας.

Η πανέμορφη αυλή, που ενώνει το θέατρο με το εστιατόριο του θεάτρου, παίρνει για άλλο ένα καλοκαίρι ζωή. Κάθε ένα διήγημα ερμηνεύεται από την Γιασεμί σε διαφορετικό χώρο της αυλής -ανάλογα με το θέμα του- και με εντελώς διαφορετικούς και ετερόκλητους φωτισμούς.

Η παράσταση παίχτηκε για λίγες μέρες και θα επαναληφθεί τον Σεπτέβρη.

«Κήπος Στάχτες»

Μια εξαιρετική παράσταση, για την οποία έχουμε ξαναμιλήσει. Το «Κήπος Στάχτες» έκανε πρεμιέρα πέρυσι, στο Παλαιό Αρσάκειο της Πάτρας, όπου μια αίθουσα του σχολείου μετατράπηκε σε κανονικό δωμάτιο παλιού σπιτιού. Φέτος, οι συντελεστές της, τόλμησαν κάτι ακόμα μεγαλύτερο: έφεραν, τον χειμώνα που μας πέρασε, το δρώμενό τους στην Αθήνα. Το φεστιβάλ Αθηνών, λοιπόν, είδε την παράσταση και την συμπεριέλαβε στο φετινό του πρόγραμμα!

Αυτή την φορά δεν μετέτρεψαν μόνο ένα δωμάτιο, αλλά έψαξαν πολύ, βρήκαν ένα νεοκλασσικό σπίτι, του 1925, στον Κολωνό και το διαμόρφωσαν όλο ειδικά για την παράσταση! Ο πάνω όροφος του σπιτιού είχε εγκαταλειφθεί από το 1970, αλλά βοήθησαν πολύ την ομάδα και οι γείτονες, οι οποίοι πρόσφεραν αντικείμενα εποχής, μια ραπτομηχανή, μέχρι και ρούχα και φτιάχτηκε κάτι υπέροχο. Σκηνικό είναι ένα κανονικό σπίτι κάπου στο 1930, με όλα τα χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα μέσα και γεμάτο κάδρα με φωτογραφίες. Η υποδοχή των θεατών γίνεται στην αυλή και στην βεράντα, στην κουζίνα, μέσα στην σκάφη, υπάρχουν ακόμα ρούχα που πλένονται, ενώ η παράσταση εκτυλίσσεται στην σαλονοτραπεζαρία του σπιτιού!

Ο Σερβοούγγρος συγγραφέας Ντανίλο Κις γράφει για τη ζωή του, για τον ίδιο του τον εαυτό, στην τριλογία «Το οικογενειακό μας τσίρκο». Αποσπάσματα αυτού του εξαιρετικού έργου επέλεξε ο σκηνοθέτης της παράστασης, Ηλίας Κουνέλας, ο οποίος και υποδύεται τον συγγραφέα. Δίπλα του οι, επίσης, ταλαντούχοι Ζωή Τούντα και Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης σε εναλλαγές ρόλων.

Η παράσταση είναι απίστευτα ποιητική και ατμοσφαιρική: κεριά, ρούχα, μυρωδιές, η ραπτομηχανή της μητέρας, ένα καντηλάκι που καίει, κάδρα με οικογενειακές φωτογραφίες κι οι ηθοποιοί να παίζουν μπροστά μας, σαν να μας έχουν καλεσμένους για καφέ. Απλοί, δίνουν όλη τους την ψυχή και το είναι. Μόνη μου επισήμανση ήταν ότι το κείμενο, όμορφο και λυρικό, χρησιμοποιήθηκε αρκετά αποσπασματικά και ο θεατής αργούσε πολύ να καταλάβει την ιστορία και όταν την κατανοούσε δεν έβγαινε απόλυτα νόημα.

Παρόλα αυτά, εκτός από το πανέμορφο σκηνικό, την ωραία ατμόσφαιρα, τις εκπληκτικές ερμηνείες και από τους τρεις νέους ηθοποιούς, πρέπει να τονίσω ότι η σκηνοθεσία ήταν πολύ έξυπνη και εκμεταλλευόταν πολύ καλά τον χώρο, ο οποίος έχει αρκετές δυσκολίες μιας και δεν είναι θεατρικός και μιας και δεν έχουν όλοι οι θεατές την ίδια οπτική!

Ένα άλλο θετικό της παράστασης είναι ότι η είσοδος τον χειμώνα ήταν με προαιρετική συνεισφορά, ενώ τώρα, στο Φεστιβάλ, στοιχίζει μόνο 5e. Τα τελευταία χρόνια έχουμε συναντήσει κάμποσες παραστάσεις στις οποίες δεν ζητούν εισιτήριο, αλλά βγάζουν ένα κουτί-κουμπαρά στο τέλος. Αξίζει, λοιπόν, να περιπλανηθείτε στα στενάκια του Κολωνού, μια όμορφη περιοχή που συνήθως δεν επισκεπτόμαστε, γεμάτη γειτονιές και μόλις 5 λεπτά μακριά από το metro του Σταθμού Λαρίσης, και αξίζει να μπείτε σε αυτό το σπίτι και να μεταφερθείτε σε μια άλλη εποχή, να συνταξιδέψετε μαζί με τους φτωχούς ήρωες της ιστορίας και να ονειρευτείτε πώς ήταν κάποτε η ζωή, και πως θα ήθελαν αυτοί να ζουν....

“Σε νεοκλασικό σπίτι”, Θυάμιδoς 7, Κολωνός, metro Σταθμός Λαρίσης

Απαραίτητη η κράτηση, μέχρι 12/7/, εκτός Σαββάτου. € 5

«That’s Life»

Η θεατρική ομάδα Vice Versa παρουσιάζει την περφόρμανς «That’s Life», στην αυλή ενός εγκαταλελειμμένου σπιτιού, στην πλατεία Αυδή. Η πλατεία βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο “Θέατρο Μεταξουργείο” για το οποίο μιλήσαμε παραπάνω.

Άνθρωποι από 20 χώρες (Ελλάδα, Ουκρανία, Ρωσία, Κένυα, Ζιμπάμπουε, Μολδαβία, Αλβανία, Συρία, Σρι Λάνκα, Πολωνία, Τσεχία, Γαλλία, Ολλανδία, Ιράν, Ελβετία, Αφγανιστάν, Ουζμπεκιστάν, Νιγηρία, Παλαιστίνη, Τυνησία), φοιτητές, εργαζόμενοι και άνεργοι, φτιάχνουν ένα μωσαϊκό εθνοτήτων και διαφορετικών γλωσσών, υπό την σκηνοθετική επιμέλεια της Αγγελικής Γκιργκινούδη. Το «That’s Life» είναι μια σκηνική σύνθεση από προσωπικές μαρτυρίες των μελών της ομάδας με θεματικούς άξονες τις κοινωνικές ανισότητες, τις εργασιακές συγκρούσεις, τους φόβους και τις ενοχές, τα όνειρα και τις μνήμες, την απογοήτευση και τη χαρά, τον έρωτα και τον θάνατο.

Η θέση της ομάδας, ότι, δηλαδή, το θέατρο πρέπει να είναι προσιτό σε όλους, ανεξαρτήτως καταγωγής ή οικονομικής κατάστασης, τους οδήγησε να έχουν ΕΙΣΟΔΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Η συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων στην παράσταση, ερασιτεχνών και επαγγελματιών, είναι εθελοντική.

Γιατράκου 2 και Κεραμεικού, πλατεία Αυδή, metro Μεταξουργείο

μέχρι 2/7/, Είσοδος Ελεύθερη

Όσοι, λοιπόν, θέλετε να δείτε κάτι διαφορετικό, πεταχτείτε στο Μεταξουργείο ή στον Κολωνό.....