Ποια είναι τα αίτια για τον καρκίνο του νεφρού

13:22 14/12/2013 - Πηγή: Attiki Press

Ο καρκίνος του νεφρού, παρουσιάζεται πιο συχνά σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών, κανείς όμως δεν γνωρίζει τα ακριβή αίτια που προκαλούν την ασθένεια αυτή. Όμως, φαίνεται πως υπάρχουν μερικοί παράγοντες κινδύνου που προκαλούν την ασθένεια αυτή.

Οι παράγοντες αυτοί είναι οι ακόλουθοι:

• Κάπνισμα: Οι καπνιστές παρουσιάζουν διπλάσιο κίνδυνο έναντι των μη καπνιστών για την ανάπτυξη του καρκίνου του νεφρού. Επίσης, το κάπνισμα των πούρων αυξάνει τον κίνδυνο αυτής της ασθένειας

• Παχυσαρκία: Τα παχύσαρκα άτομα εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του νεφρού

• Υπέρταση: Τα

άτομα που εμφανίζουν υπέρταση, έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του νεφρού

• Μακροχρόνια αιμοδιάλυση: Η αιμοδιάλυση είναι μια μορφή θεραπείας για τα άτομα των οποίων οι νεφροί δεν λειτουργούν φυσιολογικά. Με τη μέθοδο αυτή, αφαιρούνται άχρηστες ουσίες από το αίμα. Εάν ένα άτομο υποβάλλεται στην θεραπεία αυτή επί πολλά χρόνια, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για εκείνο του νεφρού τους

• Σύνδρομο Von Hippel-Lindau(VHL): Το σύνδρομο αυτό, είναι μια σπάνια ασθένεια η οποία εμφανίζεται κατά οικογένειες. Προκαλείται από μεταβολές στο γονίδιο VHL. Όταν υπάρχει μια τέτοια κατάσταση, αυξάνεται ο κίνδυνος για καρκίνο του νεφρού. Η ίδια ασθένεια, μπορεί επίσης να προκαλέσει όγκους και εμφάνιση κύστεων στα μάτια

• Περιβάλλον εργασίας: Επαφή με ορισμένες χημικές ουσίες, όπως είναι ο αμίαντος ή το κάδμιο, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρκίνο του νεφρού.

Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του νεφρού;

Στα συχνότερα συμπτώματα του καρκίνου του νεφρού, περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

• Παρουσία αίματος στα ούρα, που τα καθιστά σκούροχρωμα έως βαθύ κόκκινο χρώμα.

• Πόνους χαμηλά στα πλάγια της μέσης, που δεν υποχωρεί

• Παρουσία κάποιου όγκου η μάζας στα πλάγια της κοιλίας

• Απώλεια βάρους

• Πυρετός

• Μεγάλη καταβολή δυνάμεων και γενική κακή διάθεση.

Διάγνωση του καρκίνου του νεφρού

Η διάγνωση του καρκίνου του νεφρού, γίνεται αφενός μεν με πλήρη σωματική εξέταση από το γιατρό, αφετέρου δε με πλήρη εργαστηριακό έλεγχο, που περιλαμβάνει εξετάσεις ούρων και αίματος, καθώς και ενδοφλέβια πυελογραφία, η οποία εκτελείται την χορήγηση ειδικού σκιαγραφικού υλικού στην φλέβα του ασθενούς, το οποίο καθιστά ορατούς τους νεφρούς του ασθενή. Επίσης εκτελείται υπερηχογράφημα καθώς και αξονικές τομογραφίες.

Τέλος η βιοψία θα επισφραγίσει τη διάγνωση. Εκτελείται με τη βοήθεια μιας λεπτής βελόνης, η οποία, μέσω του δέρματος εισάγεται στον νεφρό και αφαιρεί μία μικρή ποσότητα ιστού για έλεγχο στο μικροσκόπιο.

Θεραπευτική αγωγή για τον καρκίνο του νεφρού

Η θεραπευτική αγωγή του καρκίνου του νεφρού, περιλαμβάνει την χειρουργική θεραπεία, τον αρτηριακό εμβολισμό, την ακτινοθεραπεία, τη βιολογική θεραπεία και την χημειοθεραπεία. Τις περισσότερες φορές υπάρχει συνδυασμός των ως άνω θεραπειών. Η χειρουργική θεραπεία, μπορεί να περιλαμβάνει την ριζική νεφρεκτομή, την απλή νεφρεκτομή η την μερική νεφρεκτομή.. Κάθε μια από τις μεθόδους αυτές, προορίζεται για συγκεκριμένες καταστάσεις που βρίσκεται ο καρκίνος του νεφρού, καθώς και η γενική κατάσταση του ασθενούς.

Ο αρτηριακός εμβολισμός είναι ένας τύπος τοπικής θεραπείας, ο οποίος συρρικνώνει τον όγκο. Πραγματοποιείται πριν από μία εγχείρηση, ώστε να γίνει ευκολότερη η επέμβαση. Εισάγεται ένας στενός σωλήνας (καθετήρας) μέσα σε ένα αγγείο του κάτω άκρο. Ο σωλήνας προωθείται μέχρι την αρτηρία του νεφρού η οποία παρέχει αίμα στον νεφρό. Στη συνέχεια, ο γιατρός εισάγει μια ουσία εντός του αγγείου αυτού, εμποδίζοντας έτσι τη ροή του αίματος προς το νεφρό. Αυτός ο αποκλεισμός της ροής του αίματος, εμποδίζει τον όγκο να πάρει οξυγόνο και άλλες ουσίες, που χρειάζεται για να αυξηθεί.

Η βιολογική θεραπεία, είναι ένας τύπος γενικής συστηματικής θεραπείας. Χρησιμοποιεί ουσίες, οι οποίες μέσω του αίματος φθάνουν στα διάφορα κύτταρα του σώματος και επιδρούν επάνω σε αυτά. Η βιολογική θεραπεία, χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος, για να καταπολεμήσει τον καρκίνο. Για τους ασθενείς που εμφανίζουν μεταστατικό καρκίνο του νεφρού, ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει ιντερφερόνη άλφα ή ινερλευκίνη-2 (ΙL-2).

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το σώμα παράγει αυτές τις ουσίες, σε μικρές ποσότητες, όταν αντιμετωπίζει λοιμώξεις και άλλες ασθένειες. Για την θεραπεία του καρκίνου, οι ουσίες αυτές παράγονται στο εργαστήριο σε μεγάλες ποσότητες. Από την εφαρμογή αυτής της θεραπείας, μπορούν να εμφανιστούν διάφορες ανεπιθύμητες αντιδράσεις, όπως ρίγη, πυρετός, πόνοι στους μύες, γενική αδυναμία, απώλεια της όρεξης, ναυτία, έμετοι, διάρροια, δερματικά εξανθήματα. Τα προβλήματα αυτά, μπορεί να είναι αρκετά σοβαρά, εξαφανίζονται όμως μετά τη διακοπή της θεραπείας.