Ποιος αποφασίζει για την ιθαγένεια;

12:45 5/7/2013 - Πηγή: Attiki Press

του Αριστείδη Αποστόλου ([e-mail])

Τη στιγμή που οι μετανάστες αντιμετωπίζονται από πολλούς ως ένα από τα μεγαλύτερα δεινά αυτού του τόπου, έρχεται το... ΝΒΑ να ταράξει τα νερά της ελληνικής πραγματικότητας, θέτοντας εκ νέου το βασικό ερώτημα στην πρωταρχική του μορφή: κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα δίνεται η ελληνική ιθαγένεια σε μετανάστες που έρχονται να ζήσουν στην πατρίδα μας;

Η περιπτωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι ήδη γνωστή και έχει κάνει τον γύρο των μέσων ενημέρωσης. Πρόκειται για

έναν 19χρονο νεαρό που γεννήθηκε στη χώρα μας από Νιγηριανούς, οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα το 1992 και αποφάσισαν να ζήσουν εδώ. Ο Γιάννης μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και βρήκε το μπάσκετ ως τη διέξοδο για μία καλύτερη ζωή. Έπαιξε και κέρδισε: ο Γιάννης επελέγη στο Νο15 του draft, του πιο απαιτητικού πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο, του αμερικανικού ΝΒΑ.

Το πιο σημαντικό, όμως, σε αυτήν την υπόθεση είναι το γεγονός πως ο Γιάννης μόλις πριν λίγο καιρό κατόρθωσε να βγάλει ελληνικό διαβατήριο˙ και αυτό έγινε χάρη στη μεσολάβηση των ανθρώπων από την ομοσπονδία του μπάσκετ. Το ίδιο το υπουργείο Εσωτερικών παραδέχθηκε πως στην περίπτωση του Αντετοκούμπο επισπεύστηκαν οι διαδικασίες για την απόκτηση ιθαγένειας, ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει στις επιλογές του NBA. Πιο απλά, εάν δεν ήταν μπασκετμπολίστας αλλά απλώς θνητός, θα παρέμενε χωρίς ιθαγένεια, όπως τόσοι άλλοι μετανάστες που ήδη ζουν στη χώρα μας εδώ και αρκετά χρόνια.

Μάλιστα, η υποδοχή του στο μέγαρο Μαξίμου από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά επέφερε πληθώρα αντιδράσεων, με το ΠΑΣΟΚ να θυμίζει τον νόμο Ραγκούση περί ιθαγένειας, την Ελληνική Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να μιλάει για κυβερνητική υποκρισία και τον ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζει πως αν ο Αντετοκούμπο ήταν εργάτης στα φραουλοχώραφα, θα... έτρωγε σφαίρες.

Σε κάθε περίπτωση, είναι απαράδεκτο να αποφασίζεται η χορήγηση ιθαγένειας με βάση τις αθλητικές ικανότητες ενός ανθρώπου. Είναι ακόμα πιο λυπηρό το ότι έρχεται η κυβέρνηση –έπειτα από μία προσωπική επιτυχία ενός ανθρώπου που μεγάλωσε στην πείνα και την αδιαφορία από την πολιτεία– για να δρέψει η ίδια δάφνες για τον εαυτό της και να προσπαθεί να τον εντάξει στο success story που επιθυμεί να καλλιεργήσει. Και είναι πιο προκλητικό το γεγονός πως την ίδια στιγμή, χιλιάδες άλλοι μετανάστες αντιμετωπίζουν από την αδιαφορία μέχρι την οργή κράτους και πολιτών, επειδή δεν διαθέτουν το κατάλληλο ύψος και τις αλτικές ικανότητες για να διακριθούν στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης.

Το μόνο παρήγορο από αυτήν την ιστορία είναι πως ο νεαρός άνοιξε ξανά τον διάλογο για ένα «καυτό» θέμα, το οποίο επιβάλλεται να λυθεί άμεσα και οριστικά με έναν δίκαιο τρόπο, ταυτόσημο με τις ανθρώπινες αξίες και την αξιοπρέπεια των ατόμων.