Ψηφίζοντας… «αντισυστημικά»

12:52 11/11/2016 - Πηγή: Attiki Press

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Του Νίκου Καραμάνογλου
Και να που ο εριστικός, ρατσιστής φοροδιαφεύγων δισεκατομμυριούχος είναι ο 45ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν το περίμενα, όπως -κρίνοντας από τις εγχώριες και διεθνείς αντιδράσεις- δεν το περίμεναν και πολλοί άλλοι. Ήταν τόσο έκδηλα προφανής (κυρίως γιατί ο ίδιος δεν φρόντιζε να την κρύβει) η αλαζονική ασυναρτησία του, που πήγαζε από τον στόμφο των δηλώσεών του, που πίστευα ότι ακόμη και οι αγρότες των μεσοδυτικών πολιτειών θα τον καταψηφίσουν, επιλέγοντας έστω και την «ξινή» Κλίντον. Αλλά έπεσα έξω, διαπιστώνοντας

ότι η φωνασκία τελικά είναι επιχειρηματολογία, όπως βέβαια επιβεβαιώνουν με τη δράση τους και πολλοί της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Ήταν ομολογουμένως το πιο παράταιρο ανταγωνιστικό δίδυμο των τελευταίων δεκαετιών στις αμερικανικές εκλογές. Και για να εξομολογηθώ και κάτι, αυτό μου πρόσφερε και μια κρυφή ικανοποίηση. Χρόνια τώρα διαμαρτύρομαι σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις για τις επιλογές που έχουμε ως Έλληνες ως προς την ηγεσία μας. Που ψηφίζαμε όχι τον καλό ή τον κατάλληλο, αλλά τον λιγότερο κακό, τον λιγότερο (διε)φθαρμένο, τον λιγότερο κάπως τελοσπάντων. Ε, ήρθαν οι αμερικανικές εκλογές και με αποστόμωσαν. Αν αυτές είναι οι δύο επιλογές που έχει η υπερδύναμη, με 250 εκατομμύρια πληθυσμό, δεν θα ξαναμιλήσω για τους δικούς μας. Ίσως να είμαστε και καλά, τηρουμένων των πληθυσμιακών αναλογιών.

Αλλά είναι και μία άλλη απορία που με βασανίζει σε σχέση με τις εκλογές αυτές. Πώς η ψήφος στον Τραμπ βαφτίστηκε «αντισυστημική»; Πώς δηλαδή ψηφίζοντας έναν φοροφυγά δισεκατομμυριούχο, ξενοφοβικό, ρατσιστή, μισαλλόδοξο, υπερφίαλο υποψήφιο, ψηφίζεις αντισυστημικά; Και η απορία μου αυτή γιγαντώθηκε, μαθαίνοντας πως στηρίχθηκε από τις λαϊκές μάζες της λευκής εργατικής τάξης. Αυτής της τάξης της οποίας τις κοινωνικές παροχές υποσχέθηκε να κόψει. Αντέταξε βέβαια την εκδίωξη των λαθρομεταναστών, που υποτίθεται πως τους κλέβουν τις δουλειές, σινικό τείχος στα σύνορα με το Μεξικό και παγκόσμια κυριαρχία μεταξύ άλλων. Δεν υπάρχει λογική εδώ, μόνο θυμικό. Και η θυμική ψήφος έχουμε ιδία πείρα που οδηγεί. «Αντισυστημικά» ψηφίσαμε και εμείς στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και είδαμε τα αποτελέσματα. Ασφαλώς και δεν βάζω Τραμπ και ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο καλάθι, ούτε καν στην ίδια αφετηρία. Απλώς θέλω πω πως οι εξωπραγματικές υποσχέσεις, η εριστική συμπεριφορά, η καταφανής αυταρέσκεια και η έλλειψη της στοιχειώδους αστικής ευγένειας, που προϋποθέτει ο πολιτικός πολιτισμός, θα έπρεπε να προβληματίζουν, αν όχι να αποτρέπουν, κάθε νοήμονα ψηφοφόρο. Εκτός πια, αν ζούμε -όπως πολλοί υποστηρίζουν- το τέλος της αστικής δημοκρατίας, όπως τουλάχιστον τη γνωρίζαμε τις τελευταίες δεκαετίες.

Το άρθρο Ψηφίζοντας… «αντισυστημικά» εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.