Σημίτης: Τις πολιτικές τις κρίνει η κοινωνία, δεν τιμωρούνται δικαστικά

10:06 27/1/2013 - Πηγή: Attiki Press

Με ένα μακροσκελές άρθρο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης παίρνει θέση για τα σκάνδαλα, την λίστα Λαγκάρντ και την Δικαιοσύνη. Στο άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Έθνος της Κυριακής, ο πρώην πρωθυπουργός κάνει λόγο για αμφισβήτηση του κράτους δικαίου.

Ο κ. Σημίτης τονίζει ότι «η λίστα Λαγκάρντ , τα στικάκια που κυκλοφόρησαν χωρίς κανείς να ασχολείται με το ουσιαστικό πρόβλημα , η απογοητευτική συνεδρίαση της Βουλής

έφεραν και πάλι στο προσκήνιο το ερώτημα για την επαναλαμβανόμενη αδυναμία να λειτουργήσουν οι θεσμοί μας».

«Η συνεχής ενασχόληση με σκάνδαλο, όπως συμβαίνει τώρα με τη λίστα Λαγκάρντ, σημαίνει ότι η πολιτική είναι κενή περιεχομένου. Η εμπεριστατωμένη έρευνα αλλά και η κοινή λογική υποχωρούν. Κυριαρχεί η προχειρότητα στις αποδεικτικές διαδικασίες και η πίεση να καταδειχθούν ως αληθινά όλα τα φοβερά και τρομερά, τα οποία κατά καιρούς οι πολλαπλοί κατήγοροι και θηρευτές σκανδάλων ισχυρίζονται. Πολίτες και πολιτικοί δεν μπορούν να καλούνται να συμμετάσχουν χωρίς στοιχεία σε διαδικασίες κατάδοσης. Οι διαδικασίες αυτές δεν διαθέτουν τα τεκμήρια εγκυρότητας, ανεξαρτησίας και αμεροληψίας που εξασφαλίζουν οι νόμιμες διαδικασίες έρευνας αδικημάτων» αναφέρει στο άρθρο του ο Κ. Σημίτης.

Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ότι είναι άλλο πράγμα η απόδοση ευθυνών και άλλο η σκανδαλολογία και ζητά να καταργηθούν οι ειδικές διατάξεις για την παραγραφή των αδικημάτων για τους πολιτικούς.

«Στο κράτος δικαίου τιμωρούνται μόνο οι πράξεις που θεωρούνται από το νόμο ως εγκλήματα και μονο σε προβλεπόμενες απο το νόμο δικαστικές διαδικασίες» , τονίζει ο Κώστας Σημίτης ο οποίος αναφέρεται και στην διακυβέρνηση της χώρας απο τη Νέα Δημοκρατία την οποία χαρακτηρίζει «πολιτική των ελλειμμάτων και των παροχών προς τους πελάτες-ψηφοφόρους και της αδιαφορίας απέναντι στις οικονομικές εξελίξεις».

Στο άρθρο του τονίζει ότι «ο λαϊκισμός που θέλει να δώσει στους αυτόκλητους πολίτες το δικαίωμα να δικάζουν ανοίγει το δρόμο στον φασισμό» ενώ η ανομία οδηγεί σε περισσότερη αυθαιρεσία και σε σωτήρες πρόθυμους να καθιερώσουν το δικό τους άδικο και καταπιεστικό σύστημα.