Τα δυο λουλούδια του «Bloom» για 4 τελευταίες παραστάσεις στο «104»

13:06 17/11/2015 - Πηγή: Attiki Press

Μια κοινωνική κωμωδία για την ηλικία των 30+, «ανθίζει» ξανά τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη για περιορισμένες παραστάσεις.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Η ομάδα Cheek Bones είχε κερδίσει τον πρώτο διαγωνισμό Scratch του Bob Festival 2010 με το «Το Αγόρι που Κλώτσαγε». Μέσα από αυτοσχεδιασμούς, αλλά και μια ιδιαίτερη χορογραφία και θεατρικό,

αφηγηματικό τρόπο άφησαν το αποτύπωμα τους. Ακολούθησε το σκοτεινό παραμύθι «Ένας Κόμης στον Άδη», το πολύ ιδιαίτερο «Οι Παίκτες» και, τέλος, η περφόρμανς «Πυρηνική Οικογένεια».

https://www.facebook.com/cheek.bones.9?pnref=story

Τώρα επανέρχονται με το «Bloom», όπου αποφασίζουν να φωτίσουν τον αστικό μύθο της ανεξάρτητης γυναίκας. Αυτή τη φορά δεν αυτοσκηνοθετούνται, αλλά συνεργάζονται με τον σκηνοθέτη των AbOvo Γιάννη Σαρακατσάνη και το αποτέλεσμα είναι μια devised παράσταση, που εξερευνά με χιούμορ τον κακοτράχαλο δρόμο της γυναικείας ενηλικίωσης.

Ο Γ.Σαρακατσάνης το 2011 είχε κάνει με τους Γιώργο Παπαγεωργίου και Αντίνοο Αλμπάνη μια παρεμφερή devised παράσταση, το βραβευμένο “I will survive”, όπου δυο άντρες, μοναδικοί επιζώντες, προσπαθούσαν να επιβιώσουν μετά το τέλος του κόσμου!

Μια επίκαιρη, ρεαλιστική, ματιά στα οικονομικά, κοινωνικά και προσωπικά προβλήματα των σχεδόν τριαντάρηδων της, χτυπημένης από την καθολική κρίση, κοινωνίας μας, δύσκολα θα μπορούσε να αποτελέσει υλικό απολαυστικής κωμωδίας. Η Εύη Δοβέλου και η Αγγέλικα Σταυροπούλου, μέλη της ομάδας «Cheek Bones», τα καταφέρνουν, παρ’όλ’ αυτά, περίφημα, μέσα από την γυναικεία, αισιόδοξη, χωρίς, όμως, να γίνεται ουτοπική, οπτική γωνία τους.

Τί είναι αυτό που παθαίνουν τα κορίτσια καθώς πλησιάζουν τα τριάντα και κάνουν …μπλουμ στα βαθιά νερά της ενήλικης ζωής; Τί συμβαίνει στις δυο ηρωίδες με τα λουλουδένια ονόματα; Η ζωή τους σίγουρα δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα! Θα πνιγούν (μπλουμ) ή θα καταφέρουν να ανθίσουν (bloom);

Η Χρυσάνθη και η Μαργαρίτα, είναι δυο σύγχρονα κορίτσια, αντιπροσωπευτικά δείγματα νέων που δεν θέλουν να ακολουθήσουν την παλιά σειρά: σχολείο, αμέσως μετά πανεπιστήμιο, αμέσως μετά εύρεση δουλειάς, έπειτα γάμος και οικογένεια, που παλεύουν να ανθίσουν στον σκληρό και ιδιόμορφο υδροβιότοπο της Ελληνικής γης, που αρνούνται να ενηλικιωθούν με τους όρους της παλαιάς γενιάς και θέλουν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, ακόμα κι αν αυτά δεν τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην…

Οι δύο πρωταγωνίστριες των δύο διαφορετικών, αλλά εμπλεκόμενων δομικά, ιστοριών της παράστασης έχουν συμβολικά ονόματα…). Η μεν Χρυσάνθη, θέλει να ακολουθήσει τα δημιουργικά-καλλιτεχνικά της ένστικτα, παρά τις πιέσεις της μάνας της να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και να αξιοποιήσει τα πτυχία της ως φιλόλογος και ιστορικός τέχνης, ψάχνοντας δουλειά σε φροντιστήριο.

Η δε Μαργαρίτα, βρίσκεται στο σταυροδρόμι του γάμου: να δεχτεί την πρόταση γάμου του αγαπημένου της ή να αντισταθεί στα μητρικά ένστικτά, που της χτυπούν την πόρτα με ξεκαρδιστικό τρόπο σε ένα σούπερ μάρκετ, και να συνεχίσει να ψάχνει τί πραγματικά θέλει από τη ζωή της.

Η Εύη Δοβέλου και η Αγγέλικα Σταυροπούλου περιγράφουν με χιούμορ, αυτοσαρκασμό αλλά και μια δόση συμπάθειας και κατανόησης, περιστατικά από την ζωή αυτών των δυο λουλουδιών, που προσπαθούν να ωριμάσουν ανακαλύπτοντας τις δυνάμεις και τα θέλω τους. Παλεύουν σ’ ένα παράλογο και καταπιεστικό κόσμο να αρθρώσουν την αλήθεια τους και να κατακτήσουν την ελευθερία τους.

Σκηνές όπως τα ψώνια στο supermarket, ο εφιάλτης με τον μουσακά, το pastitsio delivery (σε διάφορες γεύσεις), η αποτυχημένη πρόταση γάμου, προκαλούν γέλιο αλλά και ένα ελαφρύ κάψιμο στο στομάχι. Η αναζήτηση δουλειάς με το πτυχίο παραμάσχαλα που τελικά οδηγεί στο παιδί για όλες τις δουλειές, αλλά και η διάψευση των ονείρων σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Η μαμά με τα ταπεράκια, τις συνεχείς οδηγίες, τις υποδείξεις και τα τελεσίγραφά της σου υπενθυμίζει ότι η ιστορία, παρότι μιλά για όλη την σύγχρονη γενιά του δυτικού κόσμου, εκτυλίσσεται στην Ελλάδα!

Καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου παρουσιάζεται ένα μενού από δυσκολόπεπτες αλήθειες• Αλήθειες που πλανώνται στο υπόγειο του Bios, το οποίο για μια ώρα μετατρέπεται σ’ ένα καταπράσινο κήπο. Ωραίες μουσικές επιλογές, πανέξυπνη και κωμική η λύση για τη σήμανση του κάθε ρόλου (δεν λέμε τίποτα παραπάνω, γιατί θα χαλάσουμε την έκπληξη), ενώ το σκηνικό αποτελείται από γκαζόν και αναποδογυρισμένες γλάστρες για καθίσματα (επιμέλεια: Blameyourdaze)! Πάνω σε αυτές τα δυο λουλούδια προσπαθούν ν’ ανθίσουν…

Η Εύη Δόβελου και η Αγγέλικα Σταυροπούλου παίζουν πολλαπλούς ρόλους, ανδρικούς και γυναικείους, περνούν από διάφορες καταστάσεις που όλοι μας έχουμε βιώσει, ή θα βιώσουμε σύντομα, και με τσαχπινιά κερδίζουν το κοινό.

Το κείμενο των δύο κοριτσιών προέκυψε κατά από την διαδικασία των προβών, με αυτοσχεδιασμούς και εμπνευσμένο από προσωπικά βιώματα, μέχρι να πάρει την τελική του μορφή και να αποκρυσταλλωθεί. Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει, ότι αυτή η διαδικασία τους ταιριάζει άψογα. Τα αστεία τους είναι απλά, πιασάρικα και βασίζονται στην επικαιρότητα -και έτσι γίνονται κατανοητά από όλους.

Η σκηνοθεσία της παράστασης, από τον Γ. Σαρακατσάνη, εντυπωσιάζει με την πρωτοτυπία και την ευρηματικότητά της. Η μεταφορά της δράσης από το αυτοκίνητο του αγαπημένου της Μαργαρίτας, στο εστιατόριο, όπου γίνεται η πρόταση γάμου και, ύστερα, στο ταξί, όπου η Μαργαρίτα λέει τον πόνο της στο βαριεστημένο ταξιτζή, είναι δεξιοτεχνικά σκηνοθετημένη. Στο σύνολο τους, όλες οι μεταβάσεις από σκηνή σε σκηνή είναι τόσο καλές, που περνάνε απαρατήρητες και νιώθεις τα “σκηνικά” να ρέουν νοητικά μπροστά σου.

Τα σκηνικά αντικείμενα της παράστασης είναι λιγοστά, μεταξύ τους γλάστρες και στέκες με καρφωμένα αντικείμενα, αλλά όλα αξιοποιούνται στο έπακρο, ενώ τα μαύρα, φαρδιά ρούχα των δύο ηθοποιών τους επιτρέπουν να εκτελούν τις χορογραφημένες κινήσεις τους με ευκολία. Οι μουσικές επιλογές ήταν εμπνευσμένες, με το «Love and marriage» του Φρανκ Σινάτρα να δεσπόζει, ανοίγοντας και κλείνοντας την παράσταση.

Όσον αφορά τις δύο ηθοποιούς ερμηνεύουν, εκτός από τις δύο πρωταγωνίστριες, τον ταξιτζή, τον αρραβωνιαστικό, την μάνα, την ταμία του σούπερ μάρκετ, τον χασικλή κολλητό, την ψηλομύτα γκαλερίστα… ακόμα και το μωρό! Η Εύη Δόβελου ανέλαβε κυρίως τους πιο σοβαρούς ρόλους, ενώ η Αγγέλικα Αντωνοπούλου τους πιο “φευγάτους”. Μαζί συνθέσανε ένα αξέχαστο κωμικό δίδυμο, που σπάνια βλέπεις. Κανείς στο κοινό δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο κωμικό τους κρεσέντο, που ανταμείφθηκε με άφθονο γέλιο.

Όσοι, λοιπόν, αποζητούν μια ώρα διασκέδασης και σάτιρας της καθημερινότητάς τους, αυτή η παράσταση αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή.

Η παράσταση παίχτηκε την άνοιξη στο Bios, περιόδευσε στην Πάτρα και φέτος παίζεται στο θέατρο «104» μέχρι τις 26 Νοεμβρίου.

https://www.facebook.com/events/432008513642437/

Συνέντευξη της μιας εκ των δυο πρωταγωνιστών: http://grekamag.gr/52885/

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης

Μουσική: Σμαράγδα Αλεξανδρή (Sma Rag Da)

Σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια: Blameyourdaze

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Επιμέλεια κίνησης: Έλενα Σταυροπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Τριανταφύλλου

Παίζουν: Εύη Δόβελου, Αγγέλικα Σταυροπούλου