Την κατάργηση του «παστουρώματος» στα ζώα ζητά η πανελλαδική φιλοζωική ομοσπονδία

14:11 16/10/2015 - Πηγή: Attiki Press

Επιστολή στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Νάξου απέστειλε η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ (Π.Φ.Π.Ο), την οποία κοινοποιεί και στην Εισαγγελέα Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη, σχετικά με την κακοποίηση χιλιάδων ζώων σ’ όλη την Ελληνική επικράτεια, τόσο ιπποειδών, όσο και παραγωγικών ζώων λόγω της επαίσχυντης πρακτικής του «παστουρώματος».

«Παστούρωμα» (ή μπαστούρωμα ή περδούκλωμα ή περδούκλι) είναι το δέσιμο των ποδιών του ζώου μεταξύ τους, συνήθως ένα μπροστινό και ένα πίσω

της ίδιας πλευράς ή τα πόδια ανά δύο δεμένα (διπλή παστούρα). Ακόμα πιο βάρβαρη πρακτική είναι το δέσιμο των ποδιών του ζώου με το κεφάλι, κάτι που συνηθίζουν σε βοοειδή.

Το «παστούρωμα» αποτελεί βαρύτατη μορφή κακοποίησης καθώς τα ζώα δένονται από πολύ μικρές ηλικίες – οι κτηνοτρόφοι δένουν τα πόδια των ζώων εκτροφής αμέσως μετά τον απογαλακτισμό τους – και περνούν όλη τους την ζωή έχοντας μεγάλες δυσκολίες στην παραμικρή τους κίνηση.

Πολλές φορές δεν μπορούν καν να περπατήσουν και πέφτουν και δεν είναι λίγες φορές που – ειδικά τα κατσίκια – σπάνε τα πόδια τους στην προσπάθεια να πηδήξουν ή να τρέξουν. Τα εξαρθρώματα και τα κατάγματα είναι ιδιαίτερα συχνά. Τα ‘’ παστουρωμένα’’ άλογα και γαϊδουράκια όταν πέσουν πολλές φορές δεν μπορούν να ξανασηκωθούν και πεθαίνουν από κολικούς λόγω ακινησίας.

Αλλά δεν είναι μόνο η κίνηση που εμποδίζεται. Παράλληλα τα ζώα δεν μπορούν να ξαπλώσουν ή να χαλαρώσουν στον ύπνο τους. Ειδικά τα ζώα που έχουν τα πόδια δεμένα με το κεφάλι, ζουν μια ζωή σκυμμένα, χωρίς κανένα περιθώριο να τεντώσουν το σώμα τους και να υψώσουν το κεφάλι τους. Εκτός των παραπάνω, το δέσιμο των ποδιών προκαλεί τενοντίτιδες ή αποκοπή τένοντα και βαθιές πληγές του δέρματος λόγω της τριβής με το σκοινί οι οποίες μπορούν να καταλήξουν και σε ακρωτηριασμό του ζώου με ότι συνεπάγεται για την μετέπειτα ζωή του.

Το «παστούρωμα» είναι μια πρακτική που συνηθίζεται εδώ και δεκάδες χρόνια στα νησιά κυρίως στις Κυκλάδες (Πάρο, Νάξο, Φολέγανδρο, Ανάφη, Σέριφο, Κίμωλο κ.α.) αλλά και σε Ρόδο, Κρήτη, Κέρκυρα κ.α. Σε μικρότερη έκταση το συναντάμε και στην ηπειρωτική Ελλάδα (π.χ. Λακωνία). Το φαινόμενο αυτό αν και φαίνεται παράλογο και «απάνθρωπο» στον κάθε νοήμονα άνθρωπο, θεωρείται μια συνηθισμένη πρακτική για να μην πηδήξουν τα ζώα τις ατελείς ή ανύπαρκτες περιφράξεις, να μην απομακρυνθούν από το σημείο βοσκής ή να παχύνουν λόγω του περιορισμού των κινήσεων. Ουσιαστικά τα ζώα υπόκεινται σ’ όλη την ζωή τους σ’ ένα αδιάκοπο μαρτύριο στο βωμό του εύκολου κέρδους αλλά και της ευκολίας των ιδιοκτητών που δεν θέλουν να κάνουν σωστές περιφράξεις ή να επιτηρούν τα ζώα τους ως οφείλουν. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα ζώα δεν έχουν καν σωστό κατάλυμα που να τα προφυλάσσει από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, ούτε καθαρό και δροσερό νερό στην διάθεση τους ακόμα και τους θερμούς μήνες του καλοκαιριού.

Αυτή η βάρβαρη πρακτική δεν έχει μόνο αντίκτυπο στην ευζωία των βιολογικών μας εταίρων αλλά έχει και οικονομικές επεκτάσεις με μεγάλο ποσοστό τουριστών να φεύγουν με τις χειρότερες εντυπώσεις για την κουλτούρα των Ελλήνων της υπαίθρου.

-Οι ιδιοκτήτες των ζώων είναι υποχρεωμένοι βάση του Ν4039/12 και Ν. 4235/14 αλλά και της ηθικής να παρέχουν στα ζώα τους σωστές συνθήκες διαβίωσης. Σε αντίθετη περίπτωση δεν θα έπρεπε να διατηρούν ζώα.

-Στην υπόλοιπη Ελλάδα ιπποειδή και παραγωγικά ζώα διαβιούν και κινούνται ελεύθερα. Εύλογα αναρωτιόμαστε λοιπόν αν κίνδυνος ατυχημάτων είναι υπαρκτός μόνο στα μέρη που ευδοκιμεί η πρακτική του «παστουρώματος».

-Αν δεν είναι δυνατή η διαβίωση και η βοσκή των ζώων σε ασφαλή και πιο απομακρυσμένα σημεία, οι σωστές περιφράξεις, η σωστή επιτήρηση και δέσιμο των ζώων από το κεφάλι (για λίγες ώρες) αποτελούν αποδεκτές λύσεις αλλά όχι το «παστούρωμα».

«Η καταγραφή των ζώων είναι σημαντική όπως και ο συστηματικός έλεγχος των συνθηκών διαβίωσης, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα να εξαφανιστούν ή να εγκλειστούν σε ακατάλληλους χώρους, κάτι που δυστυχώς είναι συχνό μετά από καταγγελίες», αναφέρει η ΠΦΠΟ.