Τζήμερος – Κρανιδιώτης: Κατάθεση στεφάνου στο Βίτσι

Οι ορεινοί όγκοι στο Βίτσι και τον Γράμμο αποτέλεσαν το σκηνικό της τελευταίας πράξης του τριετούς δράματος του εμφυλίου πολέμου, που σπάραξε την Ελλάδα από τις αρχές του 1946 μέχρι τον Αύγουστου του 1949. Ο Δημοκρατικός Στρατός είχε οχυρώσει τις εκεί περιοχές με ένα δαιδαλώδες δίκτυο πολυβολείων, συρματοπλεγμάτων, καταφύγιων ναρκοπεδίων και κάθε είδους αμυντική κατασκευή, που θα του επέτρεπε να προβάλει την τελευταία του άμυνα απέναντι

στον Εθνικό Στρατό. Ο τελευταίος με ένα σχέδιο τριών δράσεων, που διήρκησε όλο τον Αύγουστο του 1949 επικράτησε τελικά, βάζοντας τέλος στον εμφύλιο, αλλά όχι στην εθνική αντιπαράθεση.

Έκτοτε και μέχρι τη μεταπολίτευση εορταζόταν επίσημα η 29η Αυγούστου στο Βίτσι ως επέτειος νίκης του Εθνικού Στρατού. Η μεταπολίτευση, στο πλαίσιο της εθνικής συμφιλίωσης, αφαίρεσε τον επίσημο χαρακτήρα από τις εκδηλώσεις, οι συμμετέχοντες στις οποίες πλέον άρχισαν να θεωρούνται και να χαρακτηρίζονται κατά κάποιο τρόπο ως «ακροδεξιοί». Έτσι η συμμετοχή πολιτικών στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις, τους προσέδιδε αυτομάτως και τον ανάλογο χαρακτηρισμό.

Ζαιοι με σαγιονάρες, σανδάλια και βερμούδες στο Γράμμο να τραγουδάνε τα αντάρτικα Κατευθείαν για Δρομοκαΐτειο!

— Giorgos (@giorgosptk) July 28, 2020

Από την ανάποδη

Το θέμα της εμφυλιοπολεμικής εμμονής επανήλθε και πέρυσι στην επικαιρότητα όταν η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να κάνει το κάμπινγκ της στον Γράμμο, στο Νεστώριο της Καστοριάς, όπου δόθηκε μια από τις πιο σκληρές και οι τελευταίες μάχες του Εμφυλίου Πολέμου. Ανάλογη κατασκήνωση βέβαια έκανε από χρόνια και η ΚΝΕ, η νεολαία του ΚΚΕ.

«Γιατί πήγαμε στο Βίτσι»

Φέτος, οι πρόεδροι της «Δημιουργίας Ξανά» και της «Νέας Δεξιάς», που θα κατέβουν μαζί στις επόμενες εκλογές με τον συνασπισμό «Δημουργία», ήταν οι μόνοι αρχηγοί κομμάτων που κατέθεσαν στεφάνι την Κυριακή 29 Αυγούστου, στο μνημείο πεσόντων στο Βίτσι. Με ανακοίνωσή της, η «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ» «απευθύνει ένα καίριο ερώτημα: κόμματα, των οποίων η επίσημη εκπεφρασμένη επιδίωξη είναι η διά των όπλων επιβολή δικτατορίας, μπορούν να θεωρούνται… δημοκρατικά και να συμμετέχουν στις εκλογές;».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»Γράμμος – Βίτσι: σκοτώνοντας τους ήρωες κάθε χρόνο.

Ο Μεγάλος Πόλεμος είχε τελειώσει. Ο Ναζισμός είχε ηττηθεί και οι άνθρωποι παντού στον κόσμο έχτιζαν ξανά, μέσα από τα ερείπια, τις χώρες τους και τις ζωές τους, κάνοντας όνειρα για το μέλλον. Όμως, όχι στην Ελλάδα. Οι νέοι της Ελλάδας αναγκάστηκαν να συρθούν σε μια νέα, μεγαλύτερη και αγριότερη αιματοχυσία, που κράτησε άλλα 4 χρόνια, επειδή το ΚΚΕ ήθελε να διαμελίσει τη χώρα και να επιβάλει ως καθεστώς την κομμουνιστική Δικτατορία. Απέναντί του είχε τη νόμιμη ελληνική κυβέρνηση, που συνέθεταν όλοι οι άλλοι, ακόμα και οι μετριοπαθείς αριστεροί. 20 χιλιάδες στρατευμένοι νέοι και πολλοί περισσότεροι πολίτες έχασαν τη ζωή τους, για να προστατευθεί η χώρα από τον εφιάλτη της σταλινικής προοπτικής. Στον Γράμμο και στο Βίτσι νίκησε η Ελλάδα, ο Ελληνικός Στρατός, όχι κάποια Παράταξη. Τις εκδηλώσεις τις οργανώνει η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, όχι κάποια Παράταξη. Εάν σεβόμασταν τη μνήμη των νεκρών μας, θα έπρεπε οι εκδηλώσεις αυτές να διοργανώνονται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, και σύμπασα η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία να αποτίνει φόρο τιμής σε όσους κατέβαλαν φόρο αίματος, για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι. Και να δίνουμε όλοι, κάθε χρόνο, την ίδια υπόσχεση: «ποτέ ξανά!».

Όμως, αυτό ουδέποτε συνέβη στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Οι ήρωες της απελευθέρωσης καταδικάζονται κάθε χρόνο σε θάνατο διά της λήθης. Γιατί; Διότι αυτό θέλει το ΚΚΕ! Το κόμμα, που «ήρξατο χειρών αδίκων», όχι μόνο δεν αναγνωρίζει το λάθος του, αλλά επιδιώκει να το επαναλάβει, μόλις βρει ευκαιρία! Στο πρόγραμμά του (σελίδα 7, παράγραφος 4), ανακοινώνει ανερυθρίαστα ότι, σε περίπτωση εμπλοκής της Ελλάδας σε πόλεμο, «το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής – λαϊκής πάλης, με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης…». Από τον πρόλογο κιόλας των θέσεών του ξεκαθαρίζει (σελίδα 1, παράγραφος 7) ότι «δεν αποκήρυξε ποτέ τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη δικτατορία του προλεταριάτου»! Θέση την οποία φροντίζει να επαναλαμβάνει συχνά, όπως στη σελίδα 4, παράγραφο 10: «Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου…». Οι θιασώτες των εγκλημάτων του Συμμοριτοπόλεμου συμμετέχουν στις εκλογές και πληρώνονται από τον φορολογούμενο, για να υπονομεύουν μόνιμα την ασφάλεια και την ελευθερία του!

Ο Θάνος Τζήμερος και ο Φαήλος Κρανιδιώτης ήταν οι μόνοι αρχηγοί κομμάτων που κατέθεσαν στεφάνι, την Κυριακή 29 Αυγούστου, στο μνημείο πεσόντων στο Βίτσι. Στις σύντομες τοποθετήσεις τους υπογράμμισαν ότι τα λάθη της Δημοκρατίας (και η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία έχει πάρα πολλά) τα διορθώνεις με “εργαλεία” που η Δημοκρατία προβλέπει, όχι με ένοπλες επαναστάσεις, «πηγάδες», σφαγές “αντιφρονούντων”, παιδομαζώματα και εκτελέσεις μανάδων. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θέτει επίμονα το θεσμικό ερώτημα, στο οποίο κωφεύει το σύνολο του πολιτικού, νομικού, ακαδημαϊκού και δημοσιογραφικού κόσμου: «Μπορεί ένα κόμμα, που προτίθεται να επιβάλει διά των όπλων Δικτατορία, αιματοκυλίοντας ξανά τη χώρα, να συμμετέχει σε εκλογές και να θεωρείται ότι ανήκει στο “δημοκρατικό τόξο”;».

Η απάντηση είναι, προφανέστατα, «όχι». Οι ασπόνδυλες ηγεσίες των δήθεν “αστικών” κομμάτων αποφεύγουν να τη δώσουν. Ο συνασπισμός ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ την δίνει ευθαρσώς, με τη σκέψη προσηλωμένη, όχι μόνο στον θάνατο των πατεράδων μας, αλλά και στη ζωή των παιδιών μας».

Keywords
Τυχαία Θέματα
Τζήμερος – Κρανιδιώτης, Κατάθεσι, Βίτσι,tzimeros – kranidiotis, katathesi, vitsi