Ενα «αντίο» στον θείο Σπύρο

Ηταν η πιο ήσυχη κηδεία που έχω παρευρεθεί. Στο ύφος της γυναίκας του έβλεπες κυρίως το «έστω έφυγε χωρίς να ταλαιπωρηθεί» και στα μάτια των παιδιών του μια αδιόρατη θλίψη για όσα πιθανώς δεν πρόλαβαν να του πουν, αλλά και ένα αισιόδοξο «πρόλαβε να χαρεί τα εγγόνια του», μαζί με την ανομολόγητη σκέψη ότι «αυτή είναι τελικά η ζωή».

Keywords
Τυχαία Θέματα