Προ ημερησίας διατάξεως για το θεαθήναι

21:07 5/9/2020 - Πηγή: Καθημερινή

Να υποθέσουμε ότι τη Δευτέρα στη Βουλή, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τις συνέπειες της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, θα συμβεί το αναπάντεχο. Η αντιπολίτευση, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, δεν θα κατηγορήσει την κυβέρνηση για «ολέθριες συνέπειες της απραξίας της». Η κυβέρνηση δεν θα απαντήσει λέγοντας ότι συγκριτικά με άλλες χώρες είμαστε σε καλύτερο επίπεδο. Το ΚΚΕ

δεν θα αναφερθεί στους μεγαλοεπιχειρηματίες και στις πολυεθνικές, στην «εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων». Οτι δεν θα ακουστούν, δηλαδή, αυτά που έχουμε αποστηθίσει όλους αυτούς τους μήνες. Οτι δεν θα κουνάει ο ένας το δάχτυλο στον άλλο, ενώ τα κρούσματα θα αυξάνονται μαζί με τους θανάτους.

Οτι δεν θα αναλωθεί η συζήτηση στην κατεδάφιση της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση, από τη μία, και στην παρουσίαση των επιτευγμάτων της κυβέρνησης και υπενθύμιση των λαθών της αντιπολίτευσης, από την άλλη. Και λοιπόν, πού είναι το πρόβλημα; Γιατί να μας απασχολήσει πώς θα εξελιχθεί μια ακόμη «προ ημερησίας διατάξεως» κοινοβουλευτική διαδικασία; Είναι τόσο ολέθριο να συντηρεί το πολιτικό σύστημα τα ανακλαστικά της προ κορωνοϊού εποχής;

Μήνες τώρα σχολιάζουμε τις συντριπτικές αλλαγές που έχει ήδη φέρει η πανδημία στην οικονομία, στην εργασία, στην κοινωνία, σε ένα μοντέλο ζωής το οποίο θεωρούσαμε δεδομένο. Τα επιτελεία των κομμάτων πώς επεξεργάζονται τις ανατροπές; Με τον τυφλοσούρτη του τι «περιμένουν οι ψηφοφόροι» ή με επανασχεδιασμό της πολιτικής τους, δηλαδή του τρόπου σκέψης τους;

Εύκολο να λέμε ότι με παλιά ερμηνευτικά εργαλεία δεν αντιμετωπίζεται η νέα πραγματικότητα αλλά, να, που εμφανίζονται παρόμοιες πρωτοβουλίες για να επιβεβαιώσουν το ακριβώς αντίθετο. Εθελοτυφλεί κανείς για να επιβιώσει. Αλλά ενώ αυτή η επιλογή είναι κατανοητή για τον απλό πολίτη, είναι απλώς διαλυτική όταν επαναλαμβάνεται από τους πολιτικούς εκπροσώπους μας. Ειδικά σε μια εποχή όπου η καχυποψία ή η απόρριψη δεν περιορίζεται στους κυβερνώντες αλλά επεκτείνεται, αμφισβητώντας επιστημονικά πρωτόκολλα και ιατρικά δεδομένα. Η Δευτέρα στη Βουλή μπορεί να μην είναι κρίσιμη ως προς αυτό, είναι όμως ενδεικτική.

Εναντίωση στην πραγματικότητα δεν είναι μόνον οι απανταχού ψεκασμένοι. Είναι και ένα πολιτικό σύστημα που προσποιείται ότι ανταποκρίνεται στις περιστάσεις διά της επαναλήψεως. Διά του σερβιρίσματος των ίδιων υλικών χτυπημένων στο μίξερ της πανδημίας.