Διπλή πίεση και ανοιχτά μέτωπα στην κυβέρνηση από την τρόικα και από τους βουλευτές

17:49 26/2/2014 - Πηγή: Exofitsio

Γράφει ο Τάσος Τσιφόρος

Η ισχυρή απαίτηση του Γιάννη Στουρνάρα, κατά το πρόσφατο Eurogroup, προκειμένου να επιστρέψει το ταχύτερο η τρόικα στην Αθήνα μπορεί μεν να ικανοποιήθηκε από τους εταίρους της χώρας, ωστόσο δεν...μοιάζει να συνοδεύτηκε, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή, και με κάποια ψήγματα

διαλλακτικότητας εκ μέρους των ελεγκτών.

Ο πρώτος γύρος συναντήσεων για τα καυτά ζητήματα που έκλεισε χθες, επιβεβαίωσε ότι τις δύο πλευρές χωρίζουν πολλά περισσότερα απ’ όσα θέλει να παραδεχτεί η κυβέρνηση, η οποία και μοιάζει να ελπίζει στην πολιτική συνδρομή των ευρωπαίων προκειμένου να κλείσει το ταχύτερο δυνατόν αυτός ο κύκλος διαπραγμάτευσης.

Ο Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς επενδύει σε μία εντυπωσιακή κίνηση ευρωπαϊκής υποστήριξης προς την Ελλάδα, στις αρχές Μαΐου, προκειμένου να κεφαλαιοποιήσει τη δημοσιονομική πρόοδο στις κάλπες των αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών εκλογών. Στα σενάρια που ακούγονται περιλαμβάνεται η επίσκεψη κορυφαίων ευρωπαίων στη χώρα (βλ. Μέρκελ) ή ακόμη και η διεξαγωγή μίας μίνι συνόδου κορυφής στην Αθήνα, σαφές δείγμα της υποστήριξης της ευρωζώνης προς την Ελλάδα.

Ωστόσο, για να συμβεί αυτό η Αθήνα θα πρέπει να αντεπεξέλθει στη διπλή πίεση που της ασκείται από την τριμερή των πιστωτών αλλά και από τους βουλευτές της στο εσωτερικό.

Μόλις χθες, ο υπουργός αναπληρωτής Αγρ. Ανάπτυξης Μάξιμος Χαρακόπουλος απέρριψε συλλήβδην όχι μόνον την προωθούμενη ρύθμιση για το γάλα αλλά και σειρά άλλων προτάσεων του ΟΟΣΑ ενώ η κ. Φεβρωνία Πατριανάκου επανέφερε ερώτησή της για το ελαιόλαδο.

Τα δύο αυτά στελέχη αποτελούν μόνον την κορυφή του παγόβουνου, με τον κ. Χαρακόπουλο – εδώ και καιρό – να κινείται σε τροχιά ρήξης με το Μαξίμου. Δεν πέρασε, μάλιστα, ασχολίαστο και το γεγονός ότι τύπωσε και διένειμε τον... απολογισμό του στο Υπουργείο, δίνοντας μήνυμα ότι είναι έτοιμος να αποχωρήσει όποτε χρειαστεί.

Καίτοι πρόκειται μόνον για τις πρώτες διερευνητικές επαφές του νέου κύκλου αξιολόγησης, η βεντάλια των ανοικτών μετώπων με την τρόικα είναι σημαντική:

- Στα δημοσιονομικά, παρά την παραδοχή ότι δεν θα απαιτηθούν νέα μέτρα για το τρέχον έτος, το πρωτογενές πλεόνασμα περνάει από κρισάρα καθώς οι επόπτες αρνούνται να αναγνωρίσουν ό,τιδήποτε προέρχεται από εφάπαξ μέτρα

- Στο ζήτημα των τραπεζών, και παρά τη χθεσινή διάψευση του ΔΝΤ επί των δημοσιευμάτων για «τρύπα» 20 δις στις τράπεζες, η διαπραγμάτευση παραμένει ανοικτή ενώ εκκρεμεί μία νομοθετική ρύθμιση για τη δυνατότητα πώλησης της Εurobank με υποτιμημένη αξία, την οποία προσώρας η κυβέρνηση διστάζει να φέρει στη βουλή

- Στις μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ, και παρά την προσπάθεια του Πρωθυπουργού να «ντύσει» τις κυβερνητικές θέσεις ως «εθνικές», η τρόικα εμφανίζεται ανυποχώρητη στην ανάγκη προώθησης των μεταρρυθμίσεων και όχι μόνον απορρίπτει τις προτάσεις του Υπ. Ανάπτυξης για βιβλιά, γάλα και φάρμακα αλλά εμφανίζεται αποφασισμένη να ανοίξει και άλλα μέτωπα, όπως το ιδιοκτησιακό των φαρμακείων

- Στα εργασιακά, η «μεσοβέζικη» λύση του κ. Γ. Βρούτση για το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας δεν πείθει, με τους ελεγκτές να ζητούν πλήρη κατάργηση της τελικής έγκρισης του Υπουργού για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων. Κάτι τέτοιο, προφανώς, δεν περνά από τη Βουλή και το Μαξίμου αναζητά τρόπους για να νομοθετηθεί... εκτός Κοινοβουλίου

- Στο ασφαλιστικό, οι πιστωτές διαφωνούν ακόμη και στην πρόταση της Αθήνας να «μοιραστεί» μέρος της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και τους εργαζόμενους. Η τρόικα θέλει το σύνολο των 3,9 μονάδων να ελαφρύνει τις επιχειρήσεις και μάλιστα εφάπαξ από το καλοκαίρι, με το Οικονομικό επιτελείο να αναζητά τα 500 – 600 εκ ευρώ που απαιτούνται προκειμένου να καλύψει την τρύπα που δημιουργείται

- Στο Δημόσιο, τέλος, η Αθήνα υπολείπεται κατά 500 απολύσεις, τουλάχιστον, για το 2013 ενώ εκκρεμεί και ο δεύτερος κύκλος διαθεσιμοτήτων που ανέρχεται σε 12.500. Το μεγαλύτερο, ωστόσο, αγκάθι είναι η «ωρίμανση» των πρώτων διαθεσιμοτήτων που πραγματοποιήθηκαν το διάστημα μεταξύ Ιουλίου – Σεπτεμβρίου πέρυσι, και το 8μηνο των οποίων λήγει σταδιακά από το Μάρτιο. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση θα πρέπει το δίμηνο πριν τις κάλπες να... απολύει όσους από τους διαθέσιμους του πρώτου κύματος δεν απορροφήθηκαν σε άλλες θέσεις. Θέλει; Κι αν ναι, μπορεί;
newpost.gr