Έσβησε η καθηγήτρια από την Κρήτη

11:14 31/10/2013 - Πηγή: Exofitsio

Το συγκλονιστικό γράμμα της για τη μάχη με τον καρκίνο....(σ.σ. Kι εμείς ασχολούμαστε με... μακακίες)

Συγκλονίζουν το πανελλήνιο τα λόγια της καθηγήτριας από την Κρήτη, η οποία «έσβησε» σε ηλικία μόλις 37 ετών, σκορπίζοντας τη θλίψη στο νησί. Πριν από δύο χρόνια η άτυχη γυναίκα είχε δημοσιεύσει σε ιστοσελίδα ένα γράμμα, μέσα από το οποίο μίλησε για τον Γολγοθά που αντιμετώπιζε με τον καρκίνο.
Οπως αναφέρει το Flashnews, η κηδεία

της θα τελεστεί από τον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Κυρίου στο νέο κοιμητήριο.

Αναλυτικά το γράμμα...

«Είμαι άτυχη; Δεν νομίζω!

μαμά Μαρίνα

Με το Γιάννη, τον άνδρα μου, αποφασίσαμε να παντρευτούμε μετά από 10 χρόνια σχέσης, ταξιδιών, γλυκών και συναυλιών... Ο Νικόλας, ο σκοπός της επισημοποίησης όλων των προηγουμένων, μας προέκυψε αμέσως μετά.

Τον θήλαζα μέχρι 8 μηνών, όταν κατάλαβα ότι ένα εξόγκωμα έχει προβάλλει έντονα στο αριστερό μου στήθος. Ένας ηλίθιος γιατρός με καθυστέρησε για καιρό, καθώς στους συνεχόμενους υπερήχους υποστήριζε, κάθε φορά, ότι πρόκειται για φλεγμονή, κάτι σαν μαστίτιδα.. παρ" όλο που δε φαινόταν να υποχωρεί με τις αντιβιώσεις.

Εν τέλει, η γυναικολόγος μου με έστειλε σε μαστολόγο-ογκολόγο και διαγνώστηκα με καρκίνο στο στήθος. Αρχικά.. Λίγο αργότερα ανακαλύψαμε ότι αυτό συνοδευόταν και με μετάσταση στο συκώτι. Στη βάπτιση του γιού μου δεν είχα μαλλιά, φρύδια, ματόκλαδα και είχα κάνει μόνο μια χημειοθεραπεία. Αφού ολοκλήρωσα με επιτυχία όλους τους κύκλους, ακολούθησε ολική μαστεκτομή.

Από την περίοδο αυτή, τη βρεφική του Νικόλα, δεν έχω συγκρατήσει τίποτα άλλο από τη χαρά! Δεν μπορώ να ανακαλέσω παρά μόνο πόσο τυχερή ένιωθα που παντρεύτηκα τον ιδανικό, για μένα , άνδρα και γέννησα ένα υγιές πανεμορφουλάκι...! Τη βάπτιση την «κατασκεύασα» εξολοκλήρου εγώ και ήμουν πολύ απασχολημένη για να ασχοληθώ με ματαιοδοξίες.. Εξάλλου, είχα να φροντίσω ένα βρέφος, να αγαπήσω έναν λατρεμένο άνδρα, να ενθαρρύνω τους μαθητές μου στο σχολείο, να καθαρίσω το σπίτι μας, να πηγαίνω βόλτες, βόλτες, βόλτες...

Έβαζα την περούκα μου, έβαφα τα μάτια μου και έξω...!

Για ενάμιση χρόνο ήμουν υγιής...

Πέρυσι έμαθα ότι εμφανίστηκε νέα μετάσταση στο συκώτι.

Αυτό ήταν too much....! Είχα καμμένες φλέβες και έκανα εννέα επεμβάσεις για εγκατάσταση φλεβοκαθετήρα, έξι μέρες στην ογκολογική λόγω φλεγμονής και υψηλού πυρετού, είχα τάσεις αυτοκαταστροφής, απογοήτευση, θυμό και θλίψη, πολλή θλίψη.

Χρειάστηκα ένα χρόνο ψυχοθεραπείας, ανιδιοτελούς αγάπης -μητρικής, πατρικής, ερωτικής, φιλικής και κυρίως Νικολίστικης, για να επανέλθω. Ο γιος μου με έχει ανάγκη και εγώ ακόμα περισσότερη! Είμαι αναντικατάστατη γι' αυτόν, παρόλη την απύθμενη αγάπη που δέχεται απ' όλους. 'Οταν είναι άρρωστος, πονάει, απογοητεύεται, μόνο η φωνή μου τον παρηγορεί. Ακόμα και όταν γίνομαι αυστηρή.

Πώς γίνεται λοιπόν να πεθάνω; Δε γίνεται...

Αποφάσισα λοιπόν να μείνω μαζί του και μαζί με τους ιδιαίτερους ανθρώπους που πάντα πλαισίωναν τις ζωές μας.

Τώρα κάνω για τρίτη φορά χημειοθεραπείες. Μετά από 5 μήνες 'καθαρή', νέα μετάσταση εμφανίστηκε...

Ο Νικόλας όμως πάει προνήπιο και έχει ανακαλύψει τους σούπερ ήρωες, το Δράκο Καρύδα, του αρέσει πολύ το σινεμά, η heavy metal, τα κόμιξ και τα γλυκά. Υπερασπίζεται τους φίλους του no matter what και ήδη κολυμπάει μόνος του και κάνει μακρινές βουτιές. Είναι πολύ τρυφερός και ώρες ώρες το χιούμορ του είναι βιτριολικό.. Έχει πάρει τα καλύτερα στοιχεια και των δυο μας και κυρίως του άνδρα μου.

Είναι τώρα συνθήκες αυτές για μελαγχολία και εγκατάλειψη;

Ναι, νιώθω κούραση και πόνο, πολλές φορές, το ένα μου βυζάκι είναι λίγο σιλικονάτο και δε θα ταίσει άλλο παιδάκι, ο Νικόλας θα είναι μοναχοπαίδι και δε θα φτιάξω και ένα ροζ δωμάτιο, όπως επιθυμούσα, αλλά είμαι χαρούμενη, ήρεμη, μάνα, σύζυγος, φίλη, κόρη και αδερφή. Και σύντομα θα γίνω και θεία! Αμα έχεις τόσους ρόλους, πώς να απέχεις από τη ζωή σου;

Είμαι πολύ αισιόδοξη ότι η τόση χαρά και ευγνωμοσύνη, οι βόλτες, οι μαγειρικές, τα γλυκά, οι χαρτοκοπτικές, η θάλασσα, τα γέλια, τα σάλια, τα φιλιά και τα χάδια στο τέλος θα με θεραπεύσουν!

Νιώθω πολύτιμη, είμαι πολυχαιδεμένη, πολυφιλημένη και λατρεμένη από τους ανθρώπους που αγαπώ!

Με λες άτυχη; Δε νομίζω...»